Ο Αντώνης Σαμαράς επιστρέφει από το Βερολίνο, όπως ακριβώς πήγε, χωρίς, δηλαδή, να έχει αποκομίσει τίποτε απολύτως, πέραν κάποιων λόγων συμπάθειας της κ. Μέρκελ για την Ελλάδα και τις δύσκολες συνθήκες που ζουν οι Έλληνες και κάποιους επαίνους για τον ίδιο και το πόσο καλά διοικεί τη χώρα και πετυχαίνει αποτελέσματα.
Αυτή ήταν η μόνη βοήθεια που προσέφερε η γερμανίδα καγκελάριος και αφορούσε στον κ. Σαμαρά και μόνο. Η γερμανική βοήθεια προς την Ελλάδα έχει ήδη δοθεί και η κ. Μέρκελ δεν είχε τίποτα να προσθέσει. Από την αρχική δήλωση της καγκελαρίου προκύπτει ότι η γερμανική βοήθεια (το δάνειο, συνοδευόμενο από σκληρή λιτότητα δεν θεωρείται βοήθεια). Σύμφωνα με όσα είπε η κ. Μέρκελ η βοήθεια της Γερμανίας συνίσταται στη συμμετοχή των Γερμανών τουριστών στην ελληνική οικονομία, στην ίδρυση του Ιδρύματος για τη νεολαία που συμφώνησαν Παπούλιας και Γκάουκ, στη βοήθεια της KfWστη χρηματοδότηση κάποιων μικρομεσαίων επιχειρήσεων και στην όποια δράση της TaskForceτου κ. Ράϊχενμπαχ, η οποία δεν έχει προσφέρει και τόσο καλές υπηρεσίες.
Η κ. Μέρκελ, πάντως, δεν θέλησε να αναφερθεί στα πολιτικά πράγματα της Ελλάδας, επιφυλάσσοντας δυσάρεστη έκπληξη στην ελληνική πλευρά, η οποία ανέμενε μια καλή κουβέντα, μια κουβέντα κατά των πρόωρων εκλογών και της πολιτικής αστάθειας και συνακόλουθα των προβλημάτων που θα προκαλούνταν στην οικονομία, από την έλλειψη πολιτικής σταθερότητας, η οποία θεωρείται πανάκεια από την κυβέρνηση.
Ίσως αυτή ήταν και η μεγαλύτερη ήττα του κ. Σαμαρά στο Βερολίνο, ο οποίος επιστρέφει με αχρηστευμένο το ισχυρότερο όπλο του εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ, έχει αντιληφθεί πλέον ότι ο Τσίπρας, μετά τις διεθνείς επαφές που είχε, δεν αντιμετωπίζεται ως ο «μπαμπούλας». Και γι αυτό η κυβερνητική προπαγάνδα είχε στρέψει τα πυρά της εναντίον του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης για τις επαφές που είχε στο εξωτερικό, με αποκορύφωμα τη συνάντησή του με τον Πάπα.
Ο κ. Σαμαράς είναι βέβαιο ότι αντιλήφθηκε τι συμβαίνει (θα πρέπει να του το εξήγησε και η κ. Μέρκελ) και γι αυτό δεν απάντησε ούτε εκείνος στη σχετική ερώτηση που τέθηκε από Έλληνα δημοσιογράφο, προτιμώντας να αγνοήσει το θέμα. Προτίμησε να αναφερθεί μόνο σε ενεργειακά θέματα, τα οποία ήταν στο δεύτερο σκέλος της ερώτησης.
Από τις δηλώσεις που έγιναν και κυρίως από αυτές του κ. Σαμαρά, προκύπτουν και ορισμένα ενδιαφέροντα πράγματα σχετικά με τα θέματα που απασχολούν και την κυβέρνηση, αλλά και όλους τους Έλληνες.
Κατ΄ αρχήν ο κ. Σαμαράς χρησιμοποίησε αρκετό από το χρόνο της μακροσκελούς αρχικής του δήλωσης για να μιλήσει για διάφορα άλλα θέματα και ήταν φανερή η αμηχανία του στα πρώτα λεπτά της δήλωσής του. Παρέθεσε μια σειρά θεμάτων που ενδιαφέρουν τον ίδιο και την κυβέρνησή του και τα οποία αποτελούν στοιχεία της κυβερνητικής προπαγάνδας από τον δεκαπενταύγουστο και κυρίως ενόψει της ΔΕΘ, για τα οποία θα μπορούσε να ενημερώσει την κ. Μέρκελ με ένα απλό σημείωμα.
Η κ. Μέρκελ απέφυγε να πει οτιδήποτε για τα θέματα αυτά, τόσο στην εισαγωγική της δήλωση, όσο και στις απαντήσεις που έδωσε στις ερωτήσεις που ακολούθησαν και άφησε τον κ. Σαμαρά να πει ότι ήθελε. Ο πρωθυπουργός εκμεταλλευόμενος την ευκαιρία, απευθύνθηκε στο εσωτερικό της χώρας πλέκοντας το εγκώμιο της κυβέρνησής του για όσα έχει πετύχει υπό την καθοδήγηση και τις εντολές του.
Το πιο βασικό που προέκυψε από τις δηλώσεις και τις απαντήσεις, είναι ότι ο κ. Σαμαράς εμφανίσθηκε να μην είναι σίγουρος για ορισμένα κρίσιμα ζητήματα της χώρας, χρησιμοποιώντας φράσεις όπως, «πιστεύω ότι…», ή «κατά τη δική μας άποψη…», δίνοντας την εντύπωση ότι δεν είναι βέβαιος ούτε για την πορεία του χρέους, ούτε για την αποχώρηση του ΔΝΤ, ούτε για τη διάλυση της τρόϊκας, ούτε για το αν θα χρειαστεί «τρίτο πακέτο».
«Κατά τη δική μας άποψη» (άρα μένει αυτή να επαληθευτεί) είπε ο κ. Σαμαράς, δεν απαιτείται καινούργιο πακέτο βοήθειας. Σχετικά με το χρέος, είπε ότι «στόχος είναι η σταδιακή αποπληρωμή του» (ένδειξη αμηχανίας) λες και κάποιος θα ζητούσε εφάπαξ εξόφληση. Και… εξήγησε ότι: «Εννοώ (σ.σ. ότι θα γίνει η αποπληρωμή) μέσα από τα πρωτογενή πλεονάσματα και τις ιδιωτικοποιήσεις».
Όπως είναι γνωστό, το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων καρκινοβατεί και ο στόχος που έχει τεθεί είναι πολύ χαμηλός σε σχέση με το ύψος του χρέους, ενώ και τα πρωτογενή πλεονάσματα, για να μπορέσουν να συμβάλουν στην εξόφληση του χρέους, του κεφαλαίου μόνο, θα έπρεπε να υπάρχει 10 δις πρωτογενές πλεόνασμα το χρόνο για να εξοφληθεί σε 30 χρόνια, αλλά αυτό είναι απολύτως αδύνατο. Πρέπει να επισημανθεί επίσης ότι το χρέος ανέρχεται σε 300 δις χωρίς να υπολογίζονται τα τοκοχρεωλύσια.
Με τις δηλώσεις του ο κ. Σαμαράς εξέθεσε και τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης. Ο Βαγγέλης Βενιζέλος, όπου βρεθεί κι όπου σταθεί υποστηρίζει με μεγάλη ζέση ότι το χρέος είναι βιώσιμο. Όμως ο πρωθυπουργός δήλωσε ότι «περιμένουμε μια τελική ρύθμιση για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους», που σημαίνει ότι σήμερα δεν είναι βιώσιμο, όπως ισχυρίζεται ο (εκτεθειμένος πλέον) αντιπρόεδρος της κυβέρνησης.
Εντύπωση προκάλεσε και η δήλωση του κ. Σαμαρά για το ΔΝΤ, η οποία δεν εξέθεσε μόνο τον αντιπρόεδρο, αλλά και όλο το επικοινωνιακό επιτελείο του, το οποίο προπαγανδίζει την απομάκρυνση, αν όχι την πυξ-λαξ αποπομπή του από την Ελλάδα και την Ευρώπη. Ο πρωθυπουργός δήλωσε κατηγορηματικά ότι δεν πρόκειται η χώρα να πάρει διαζύγιο από το ΔΝΤ και ότι θα υπάρχει κάποιας μορφής «συνεργασία» και μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος δανειοδότησης και επέπληξε τον δημοσιογράφο που μίλησε για «διαζύγιο» έστω και «βελούδινο». Άλλωστε, όπως είπε, το ίδιο συνέβη και με την Ιρλανδία και την Πορτογαλία.
Ο κ. Σαμαράς δεν ήταν βέβαιος ούτε για το αν η χώρα θα χρειαστεί 3ο πακέτο βοήθειας, δηλαδή 3ο μνημόνιο. «Η Ελλάδα κατά την άποψή μας», είπε και σύμφωνα με τα δικά μας στοιχεία και τις δικές μας εκτιμήσεις, μπορεί να τα βγάλει πέρα χωρίς πρόσθετη χρηματοδότηση». Αυτά, κατά την άποψη της κυβέρνησης. Ο κ. Σαμαράς έχει προφανώς υπόψη του ότι οι εταίροι δεν έχουν την ίδια άποψη, άρα ένα τρίτο μνημόνιο δεν μπορεί να αποκλειστεί.
Η ελπίδα του κ. Σαμαρά, για να μη χρειαστεί τρίτο μνημόνιο, βασίζεται στα περιβόητα πλεονάσματα, στις «μεταρρυθμίσεις» που δεν έχει κάνει και θα τις κάνει τώρα και στα αποτελέσματα των stresstests των Τραπεζών, τα οποία ελπίζει ότι θα είναι καλά.
Εν κατακλείδι, ο κ. Σαμαράς εξέφρασε πολλές ελπίδες για τη χώρα, αλλά καμία βεβαιότητα για τα ζητήματα που πιέζουν τη χώρα.
Κάτι που επίσης έκανε εντύπωση είναι η στάση των Μέρκελ και Σαμαρά όταν τέθηκε ερώτηση για το θέμα των Σκοπίων. Η καγκελάριος είπε ότι το θέμα αυτό δεν συζητήθηκε και ο πρωθυπουργός είπε ότι δεν έχει να προσθέσει τίποτα στην απάντηση της κ. Μέρκελ. Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι ο κ. Σαμαράς συναντήθηκε με την κ. Μέρκελ, η οποία έχει αναλάβει πρωτοβουλία για την επίλυση του προβλήματος της ονομασίας και ο κ. Σαμαράς, γνωστός και ως «μακεδονομάχος» δεν έθεσε κανένα θέμα. Υπενθυμίζεται ότι πρόσφατα η κ. Μέρκελ συγκάλεσε διάσκεψη για τα δυτικά Βαλκάνια, όπου τα Σκόπια αναγράφονταν ως «Μακεδονία».
Αυτή ήταν η μόνη βοήθεια που προσέφερε η γερμανίδα καγκελάριος και αφορούσε στον κ. Σαμαρά και μόνο. Η γερμανική βοήθεια προς την Ελλάδα έχει ήδη δοθεί και η κ. Μέρκελ δεν είχε τίποτα να προσθέσει. Από την αρχική δήλωση της καγκελαρίου προκύπτει ότι η γερμανική βοήθεια (το δάνειο, συνοδευόμενο από σκληρή λιτότητα δεν θεωρείται βοήθεια). Σύμφωνα με όσα είπε η κ. Μέρκελ η βοήθεια της Γερμανίας συνίσταται στη συμμετοχή των Γερμανών τουριστών στην ελληνική οικονομία, στην ίδρυση του Ιδρύματος για τη νεολαία που συμφώνησαν Παπούλιας και Γκάουκ, στη βοήθεια της KfWστη χρηματοδότηση κάποιων μικρομεσαίων επιχειρήσεων και στην όποια δράση της TaskForceτου κ. Ράϊχενμπαχ, η οποία δεν έχει προσφέρει και τόσο καλές υπηρεσίες.
Η κ. Μέρκελ, πάντως, δεν θέλησε να αναφερθεί στα πολιτικά πράγματα της Ελλάδας, επιφυλάσσοντας δυσάρεστη έκπληξη στην ελληνική πλευρά, η οποία ανέμενε μια καλή κουβέντα, μια κουβέντα κατά των πρόωρων εκλογών και της πολιτικής αστάθειας και συνακόλουθα των προβλημάτων που θα προκαλούνταν στην οικονομία, από την έλλειψη πολιτικής σταθερότητας, η οποία θεωρείται πανάκεια από την κυβέρνηση.
Ίσως αυτή ήταν και η μεγαλύτερη ήττα του κ. Σαμαρά στο Βερολίνο, ο οποίος επιστρέφει με αχρηστευμένο το ισχυρότερο όπλο του εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ, έχει αντιληφθεί πλέον ότι ο Τσίπρας, μετά τις διεθνείς επαφές που είχε, δεν αντιμετωπίζεται ως ο «μπαμπούλας». Και γι αυτό η κυβερνητική προπαγάνδα είχε στρέψει τα πυρά της εναντίον του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης για τις επαφές που είχε στο εξωτερικό, με αποκορύφωμα τη συνάντησή του με τον Πάπα.
Ο κ. Σαμαράς είναι βέβαιο ότι αντιλήφθηκε τι συμβαίνει (θα πρέπει να του το εξήγησε και η κ. Μέρκελ) και γι αυτό δεν απάντησε ούτε εκείνος στη σχετική ερώτηση που τέθηκε από Έλληνα δημοσιογράφο, προτιμώντας να αγνοήσει το θέμα. Προτίμησε να αναφερθεί μόνο σε ενεργειακά θέματα, τα οποία ήταν στο δεύτερο σκέλος της ερώτησης.
Από τις δηλώσεις που έγιναν και κυρίως από αυτές του κ. Σαμαρά, προκύπτουν και ορισμένα ενδιαφέροντα πράγματα σχετικά με τα θέματα που απασχολούν και την κυβέρνηση, αλλά και όλους τους Έλληνες.
Κατ΄ αρχήν ο κ. Σαμαράς χρησιμοποίησε αρκετό από το χρόνο της μακροσκελούς αρχικής του δήλωσης για να μιλήσει για διάφορα άλλα θέματα και ήταν φανερή η αμηχανία του στα πρώτα λεπτά της δήλωσής του. Παρέθεσε μια σειρά θεμάτων που ενδιαφέρουν τον ίδιο και την κυβέρνησή του και τα οποία αποτελούν στοιχεία της κυβερνητικής προπαγάνδας από τον δεκαπενταύγουστο και κυρίως ενόψει της ΔΕΘ, για τα οποία θα μπορούσε να ενημερώσει την κ. Μέρκελ με ένα απλό σημείωμα.
Η κ. Μέρκελ απέφυγε να πει οτιδήποτε για τα θέματα αυτά, τόσο στην εισαγωγική της δήλωση, όσο και στις απαντήσεις που έδωσε στις ερωτήσεις που ακολούθησαν και άφησε τον κ. Σαμαρά να πει ότι ήθελε. Ο πρωθυπουργός εκμεταλλευόμενος την ευκαιρία, απευθύνθηκε στο εσωτερικό της χώρας πλέκοντας το εγκώμιο της κυβέρνησής του για όσα έχει πετύχει υπό την καθοδήγηση και τις εντολές του.
Το πιο βασικό που προέκυψε από τις δηλώσεις και τις απαντήσεις, είναι ότι ο κ. Σαμαράς εμφανίσθηκε να μην είναι σίγουρος για ορισμένα κρίσιμα ζητήματα της χώρας, χρησιμοποιώντας φράσεις όπως, «πιστεύω ότι…», ή «κατά τη δική μας άποψη…», δίνοντας την εντύπωση ότι δεν είναι βέβαιος ούτε για την πορεία του χρέους, ούτε για την αποχώρηση του ΔΝΤ, ούτε για τη διάλυση της τρόϊκας, ούτε για το αν θα χρειαστεί «τρίτο πακέτο».
«Κατά τη δική μας άποψη» (άρα μένει αυτή να επαληθευτεί) είπε ο κ. Σαμαράς, δεν απαιτείται καινούργιο πακέτο βοήθειας. Σχετικά με το χρέος, είπε ότι «στόχος είναι η σταδιακή αποπληρωμή του» (ένδειξη αμηχανίας) λες και κάποιος θα ζητούσε εφάπαξ εξόφληση. Και… εξήγησε ότι: «Εννοώ (σ.σ. ότι θα γίνει η αποπληρωμή) μέσα από τα πρωτογενή πλεονάσματα και τις ιδιωτικοποιήσεις».
Όπως είναι γνωστό, το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων καρκινοβατεί και ο στόχος που έχει τεθεί είναι πολύ χαμηλός σε σχέση με το ύψος του χρέους, ενώ και τα πρωτογενή πλεονάσματα, για να μπορέσουν να συμβάλουν στην εξόφληση του χρέους, του κεφαλαίου μόνο, θα έπρεπε να υπάρχει 10 δις πρωτογενές πλεόνασμα το χρόνο για να εξοφληθεί σε 30 χρόνια, αλλά αυτό είναι απολύτως αδύνατο. Πρέπει να επισημανθεί επίσης ότι το χρέος ανέρχεται σε 300 δις χωρίς να υπολογίζονται τα τοκοχρεωλύσια.
Με τις δηλώσεις του ο κ. Σαμαράς εξέθεσε και τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης. Ο Βαγγέλης Βενιζέλος, όπου βρεθεί κι όπου σταθεί υποστηρίζει με μεγάλη ζέση ότι το χρέος είναι βιώσιμο. Όμως ο πρωθυπουργός δήλωσε ότι «περιμένουμε μια τελική ρύθμιση για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους», που σημαίνει ότι σήμερα δεν είναι βιώσιμο, όπως ισχυρίζεται ο (εκτεθειμένος πλέον) αντιπρόεδρος της κυβέρνησης.
Εντύπωση προκάλεσε και η δήλωση του κ. Σαμαρά για το ΔΝΤ, η οποία δεν εξέθεσε μόνο τον αντιπρόεδρο, αλλά και όλο το επικοινωνιακό επιτελείο του, το οποίο προπαγανδίζει την απομάκρυνση, αν όχι την πυξ-λαξ αποπομπή του από την Ελλάδα και την Ευρώπη. Ο πρωθυπουργός δήλωσε κατηγορηματικά ότι δεν πρόκειται η χώρα να πάρει διαζύγιο από το ΔΝΤ και ότι θα υπάρχει κάποιας μορφής «συνεργασία» και μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος δανειοδότησης και επέπληξε τον δημοσιογράφο που μίλησε για «διαζύγιο» έστω και «βελούδινο». Άλλωστε, όπως είπε, το ίδιο συνέβη και με την Ιρλανδία και την Πορτογαλία.
Ο κ. Σαμαράς δεν ήταν βέβαιος ούτε για το αν η χώρα θα χρειαστεί 3ο πακέτο βοήθειας, δηλαδή 3ο μνημόνιο. «Η Ελλάδα κατά την άποψή μας», είπε και σύμφωνα με τα δικά μας στοιχεία και τις δικές μας εκτιμήσεις, μπορεί να τα βγάλει πέρα χωρίς πρόσθετη χρηματοδότηση». Αυτά, κατά την άποψη της κυβέρνησης. Ο κ. Σαμαράς έχει προφανώς υπόψη του ότι οι εταίροι δεν έχουν την ίδια άποψη, άρα ένα τρίτο μνημόνιο δεν μπορεί να αποκλειστεί.
Η ελπίδα του κ. Σαμαρά, για να μη χρειαστεί τρίτο μνημόνιο, βασίζεται στα περιβόητα πλεονάσματα, στις «μεταρρυθμίσεις» που δεν έχει κάνει και θα τις κάνει τώρα και στα αποτελέσματα των stresstests των Τραπεζών, τα οποία ελπίζει ότι θα είναι καλά.
Εν κατακλείδι, ο κ. Σαμαράς εξέφρασε πολλές ελπίδες για τη χώρα, αλλά καμία βεβαιότητα για τα ζητήματα που πιέζουν τη χώρα.
Κάτι που επίσης έκανε εντύπωση είναι η στάση των Μέρκελ και Σαμαρά όταν τέθηκε ερώτηση για το θέμα των Σκοπίων. Η καγκελάριος είπε ότι το θέμα αυτό δεν συζητήθηκε και ο πρωθυπουργός είπε ότι δεν έχει να προσθέσει τίποτα στην απάντηση της κ. Μέρκελ. Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι ο κ. Σαμαράς συναντήθηκε με την κ. Μέρκελ, η οποία έχει αναλάβει πρωτοβουλία για την επίλυση του προβλήματος της ονομασίας και ο κ. Σαμαράς, γνωστός και ως «μακεδονομάχος» δεν έθεσε κανένα θέμα. Υπενθυμίζεται ότι πρόσφατα η κ. Μέρκελ συγκάλεσε διάσκεψη για τα δυτικά Βαλκάνια, όπου τα Σκόπια αναγράφονταν ως «Μακεδονία».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου