Φ. Σαχινίδης: Η κεϋνσιανή οικονομική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι η λύση.

          

 Παραθέτουμε  ενδιαφέροντα αποσπάσματα [...] από τη συνέντευξη του Φ. Σαχινίδη σε Λυριτζή-Οικονόμου (15/09) #skai  [Στο πάνελ συμμετέχουν επίσης οι κ. Ι. Μιχελάκης (ΝΔ) και Γ. Σταθάκης (ΣΥΡΙΖΑ)]:

 

[...] Για να κατανοήσουμε τι επιχειρεί να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, με το πρόγραμμα το οποίο ανακοίνωσε ο Πρόεδρός του στην ομιλία του αλλά και με τη συνέντευξη που έδωσε στη ΔΕΘ, θα πρέπει να σταθούμε απέναντι στο πρόβλημα και στη λύση που προσπαθεί να δώσει ο ΣΥΡΙΖΑ μέσα από τις τοποθετήσεις που έκανε ο κ. Τσίπρας. Το πρόβλημα είναι η εξαετής ύφεση, μια ύφεση που ξεκίνησε πριν έρθουν τα μνημόνια στη χώρα, ξεκίνησε το 2008...

Και βεβαίως, τα υψηλά επίπεδα ανεργίας, έχουμε 1.300.000 ανέργους. Πολλές φορές έχουμε προβληματιστεί, ποια είναι η σωστή απάντηση για να αντιμετωπιστεί αυτό το πρόβλημα; Νομίζω ότι και οι τρεις εδώ, αν ερωτηθούμε, θα συμφωνήσουμε ότι θα πρέπει να σταματήσουν οι πολιτικές λιτότητας, δηλαδή, ότι θα πρέπει να σταματήσει η αυστηρή δημοσιονομική προσαρμογή.

 

Εκεί που θα διαφωνήσουμε είναι, ως προς τον τρόπο με τον οποίο θα τονώσουμε τη ζήτηση για να επιστρέψει η οικονομία σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Έχω τοποθετηθεί δημόσια, ότι αυτό το πρόβλημα πρέπει να λυθεί κυρίως σε ευρωπαϊκή βάση, γιατί σε νομισματικές ενώσεις είναι προτιμότερο τις δαπάνες να τις πραγματοποιεί ένας ομοσπονδιακός προϋπολογισμός και όχι ο εθνικός προϋπολογισμός. Η πρόταση, λοιπόν, του ΣΥΡΙΖΑ αντιστοιχεί σε αυτό που περιέγραψε προηγουμένως ο κ. Λυριτζής, σε έναν εθνικό κεϋνσιανισμό. Δηλαδή, χρησιμοποιούμε τον προϋπολογισμό, έτσι ώστε, με αύξηση των δαπανών να τονωθεί η οικονομία.

 

Και ρωτώ, αν αυτή είναι η λύση στο πρόβλημα, γιατί δεν απέδωσε τα έτη 2008 και 2009; Το 2007 προς το 2008 αυξήθηκε το έλλειμμα, αλλά δυστυχώς περάσαμε σε ύφεση. Από το 2008 στο 2009 διπλασιάστηκε το έλλειμμα, πήγε στο 15% και η ύφεση πήγε στο 3%.

Τι μας λέει αυτό; Η εμπειρία δηλαδή που είχαμε μεταξύ 2007 και 2009 λέει, ότι η κλασική κεϋνσιανή θεωρία, που υποστηρίζει ότι η αύξηση των δαπανών του εθνικού προϋπολογισμού μπορούν να ανασχέσουν την ύφεση, δεν παράγει κατά ανάγκη το επιθυμητό αποτέλεσμα.

 

Για αυτό και έχω υποστηρίξει, ότι εδώ πλέον χρειάζεται, πρώτον, πέρα από την υποβοηθητική πολιτική της ΕΚΤ που μηδένισε τα επιτόκια, που δίνει ρευστότητα στις τράπεζες, να έχουμε πλέον πολιτικές αύξησης μισθών στις χώρες του Βορρά για να καταναλώσουν και να παίρνουν προϊόντα από τις χώρες του Νότου.

Δεύτερον, επενδυτικά προγράμματα Διευρωπαϊκού χαρακτήρα από τον Κοινοτικό Προϋπολογισμό. Να ξοδέψει χρήματα η Ευρώπη, να τονωθούν οι οικονομίες του Κέντρου και του Βορρά για να μπορέσουν να συμπαρασύρουν, με θετική έννοια του όρου, και τις οικονομίες του Νότου σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Αν εμείς, πάμε να εφαρμόσουμε προγράμματα, τα οποία θα στηρίζονται σε πόρους που δεν υπάρχουν, και δεν θέλω τώρα να μπω και να εξειδικεύσω γιατί δεν υπάρχουν πολλοί από αυτούς τους πόρους που περιγράφονται στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα, τότε πολύ φοβάμαι ότι θα συμβούν τα εξής: σε μια οικονομία που έχει ένα δομικό, διαρθρωτικό έλλειμμα καταθέσεων, θα διαπιστώσουμε να φεύγουν και άλλες καταθέσεις και τα επιτόκια δανεισμού θα αυξηθούν.

 

Ένα μεγάλο ερώτημα είναι, από πού θα πάρει χρήματα η Ελλάδα; Διάβασα τη συνέντευξη του Πρωθυπουργού, που λέει «τέρμα, δεν πρόκειται να πάρουμε άλλα δανεικά από τους θεσμικούς πιστωτές». Άρα, αν το λέει αυτό ο Πρωθυπουργός και αρχηγός της ΝΔ και βεβαίως το λέει και το ΠΑΣΟΚ, αντιλαμβάνομαι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα επικροτήσει αυτή την άποψη. Ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ θα πάει να ζητήσει χρήματα από τους θεσμικούς δανειστές. Επομένως, θα τα πάρουμε από τους πιστωτές, από τις αγορές. Όταν οι αγορές θα συνειδητοποιήσουν ότι η Ελλάδα εφαρμόζει ένα πρόγραμμα ενίσχυσης της ζήτησης που οδηγεί σε αύξηση των ελλειμμάτων, πιστεύετε ότι θα συνεχίσουν να δανείζουν την Ελλάδα με ευνοϊκούς όρους, λόγω των χαλαρών νομισματικών πολιτικών που εφαρμόζουν η ΕΚΤ και η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ; Εκτιμώ, ότι θα αρχίσουν να τιμολογούν το ελληνικό ρίσκο. Θα αφήσουν, δηλαδή, σε κίνδυνο τη δυνατότητα της Ελλάδας να αντλεί κεφάλαια από τις αγορές.

 

[...] Θα σας δώσω ένα απλό παράδειγμα. Λέει ο ΣΥΡΙΖΑ ότι «θα δοθούν 5 δισεκατομμύρια για να χρηματοδοτηθούν 300.000 θέσεις εργασίας». Αυτό σημαίνει, ότι περίπου 17.000 ευρώ για μια θέση εργασίας. Όμως, η δημιουργία μιας θέσης εργασίας σήμερα, κοστίζει κατ' ελάχιστον, με βάση την ιστορική εμπειρία της χώρας, κάπου μεταξύ 60.000 και 80.000 ευρώ. Άρα, τι μας είπε προχθές και χθες ο κύριος Τσίπρας; Ότι θα δώσει χρήματα που αντιστοιχούν περίπου σε έναν ετήσιο μισθό για να δημιουργήσει μια θέση εργασίας. Αυτό σημαίνει, ότι δεν θα γίνει κάποια παραγωγική επένδυση στον ιδιωτικό τομέα που θα συνοδεύει τη δημιουργία αυτών των θέσεων.

 

[...] να αυξηθεί ο βασικός μισθός. Καμία αντίρρηση. Συνήθως, στην εκπομπή τη δική σας, ακούμε, ότι πάνω από 500.000 εργαζόμενοι, στον ιδιωτικό τομέα, παίρνουν το μισθό τους με καθυστέρηση που ξεπερνά τους 4 και τους 5 μήνες.
Και ερωτώ εγώ: αν με τα παρόντα επίπεδα μισθών, υπάρχει καθυστέρηση κατ' ελάχιστον τεσσάρων - πέντε μηνών, υπάρχουν βέβαια και εργαζόμενοι που έχουν να πληρωθούν 8 και 9 μήνες, η αύξηση του βασικού μισθού, δεν θα οδηγήσει σε πρόσθετα προβλήματα ρευστότητας τις επιχειρήσεις και δεν θα δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα στην καταβολή των μισθών στις παρούσες συνθήκες περιορισμένης ρευστότητας;

 

Oλόκληρη τη συνέντευξη μπορείτε να διαβάσετε εδώ

- See more at: http://www.epikairo.gr/index.php/politiki/item/8687-f-saxinidis-i-keynsiani-oikonomiki-protasi-tou-syriza-den-einai-i-lysi#sthash.PwOQ9KYH.dpuf