ΚΙΝΗΜΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΩΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΩΝ
άρθρο σε ΩΡΑ της ΦΩΚΙΔΑΣ
Ο ΣΥΡΙΖΑ πούλησε φύκια για μεταξωτές κορδέλες.
Κάποτε, στο ένδοξο παρελθόν της ανέφελης «επανάστασης», ο ΣΥΡΙΖΑ είχε λύσεις και απαντήσεις για όλα, τα τοπικά, τα περιφερειακά, τα εθνικά, τα παγκόσμια. Στη σύγκρουση προοδευτικής αντίληψης – για επενδύσεις και κοινωνική συνοχή – με αυτήν των συντηρητικών δυνάμεων στην Ευρώπη, ο Τσίπρας απαντούσε απλά με ένα σύνθημα, κάτι για νταούλια και αγορές που θα χόρευαν στο ρυθμό του...
Για τα μνημόνια αρκούσε ένας νόμος με ένα μόνο άρθρο και απλά και εδώ, εύκολα και απαίδευτα, θα διέταζε να γίνει ανάπτυξη. Αυτά μόνο λίγους μήνες πριν, όταν ο όλος ο νότος της Ευρώπης είχε γονατίσει από τα μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής, γιατί δυστυχώς τη λιτότητα ακαταλάβαιναν ως στρατηγική οι συντηρητικοί δεξιοί των περισσότερο ισχυρών κρατών της Ε.Ε.
Σε αυτό το περιβάλλον της επίπλαστης ελαφρότητας του «όλα γίνονται» και ο ΣΥΡΙΖΑ όλα τα μπορεί, ενώ όλοι οι άλλοι είναι προδότες, ψεύτες & πουλημένοι – γιατί δεν πήραν τα λεφτά των Κινέζων, των Ρώσων, του Σώρρα και των Νεφελίμ – πορευθήκαμε κάτι μήνες. Με προπηλακισμούς και ασχήμιες. Γίναμε αφίσες, μας ζητήθηκε να αποχωρήσουμε από χώρους και εκδηλώσεις, δεν είχαμε - κατ αυτούς - το δικαίωμα να ομιλούμε, να ζούμε, να αναπνέουμε.
Θα ήθελα πάρα πολύ να αποδώσω όλα αυτά σε κακές στιγμές και να ισχυριστώ ότι δεν υπήρξε ποτέ η πρόθεση να ανοίξει μια τόσο μεγάλη πληγή δημοκρατικής συμπεριφοράς. Και σίγουρα όμως να δηλώσω και πάλι δημόσια, ότι σε όλα αυτά – που τώρα αναπαράγονται σε βάρος όμως βουλευτών τους – οφείλει ο δημοκρατικός κόσμος να βάλει ένα τέλος. Οριστικό. Να τα καταγγείλει και να τα εξοστρακίσει. Οριστικά.
Θα επιμείνω όμως, ότι τα φαινόμενα αυτά ούτε τυχαία, ούτε από άγνοια, ούτε από τον ενθουσιασμό της «επανάστασης» έγιναν. Όλα έγιναν συνειδητά. Για να δαιμονοποιήσουν. Για να μας απειλήσουν – και από το βήμα της Βουλής – ότι θα μας κλείσουν σπίτια μας. Συνειδητά δίχασαν, συνειδητά είπαν ψέματα, συνειδητά επένδυσαν στο μίσος.
Οι δύο αυτές βασικές πολιτικές γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ : όλα γίνονται εύκολα και άκοπα από την μια και οι μετωπικές, προσωπικές επιθέσεις, από την άλλη, σαν φωτιά κατέκλυσαν τα αστικά κέντρα και την επαρχία. Και εδώ γονάτισαν σχέσεις και ανθρώπους.
Και φτάνουμε σε μέρη μικρά που όλοι γνωριζόμαστε και ίσως πιο εύκολα θυμάται κάνεις τι λες και τι πρεσβεύεις.
Το πρώτο πράγμα που μου έκανε τότε εντύπωση σε περιφερειακό επίπεδο ήταν πόσο εύκολα έχασε ο πανίσχυρος τότε ΣΥΡΙΖΑ την περιφέρεια Στερεάς. Λες και κατέβηκε, άντε για να το κάνει. Υπάρχουν βέβαια και χειρότερα, η τύχη του τότε συνδυασμού του Κ. Περγαντά που σκόρπησε σαν τα παιδιά του λαγού, με τα πιο καπάτσα από τα παιδιά σε θέσεις νυν αντιπεριφερειαρχών. Είδατε αν το σύμπαν συνωμοτεί…
Και περνούν οι μήνες και περιμένω να δω στίγματα αντιπολίτευσης, προτάσεων, επιχειρηματολογίας, περιμένω να δω θέσεις, δράσεις. Άδικα νομίζω και εγώ και εσείς. Όχι βέβαια ότι γίνεται κάτι το συνταρακτικό – ειδικά σε επίπεδο νομού – ή, ότι οι σύμβουλοι της συμπολίτευσης έχουν αρθρώσει λόγο. Η πλέον σοβαρή ενασχόληση με τα κοινά των αιρετών της δεξιάς μάλλον αφορά τα εσωκομματικά τους. Αλλά αυτό είναι και άδικο και λάθος.
Και για το νομό Φωκίδας ο ΣΥΡΙΖΑ είχε εύκολες λύσεις για τα πάντα. Κάθε χώρος βέβαια οφείλει να καταθέτει προτάσεις. Όσο περισσότερο όμως ασχολείται κάποιος, τόσο περισσότερο κατανοεί ότι και μέτρο χρειάζεται, και να ασχοληθείς επί της ουσίας πρέπει. Επίσης προκύπτει η ανάγκη να συνεργαστείς με τους αιρετούς και να σταθμίσεις και τις δυνατότητες των εποχών, αλλά και αυτά που έπονται.
Δυστυχώς και πάλι ο χρόνος δεν περιμένει, οι εποχές αλλάζουν και σίγουρα δυσκολεύουν. Και όταν τα λόγια μένουν μόνο λόγια και η κεντρική πολιτική κάνει στροφή 180 μοιρών, τότε, αν είσαι λογικός σε ζώνουν τα φίδια ή οι τύψεις.
Δεν θα ήθελα να αποτύχει κανείς αιρετός για τον τόπο μας. Όσο οι αυτοδιοικητικοί μπορούν και δουλεύουν καλύτερα, συνεργάζονται αποδοτικά με βουλευτές και κεντρικά συστήματα, ακόμη και να μη μας βολεύει ψηφοθηρικά, το αποτέλεσμα θα είναι καλύτερο για όλους μας.
Ο νυν Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Η. Κωστοπαναγιώτου και οι επιτελείς του χώρου του ΣΥΡΙΖΑ και δημοκράτες και ακέραιοι άνθρωποι είναι. Και νομίζω πως και ανθρώπινα και πολιτικά τους πονούν οι εξελίξεις. Δεν έχω την ίδια αίσθηση για τον κεντρικό κυβερνητικό πυρήνα του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτούς δεν τους νοιάζει παρά μόνο η παραμονή στην εξουσία.
Οι νέες αναγκαιότητες (μέτρα, νέο μνημόνιο), δεν θα ήταν καν αναγκαιότητες αν υπήρχε άλλη στάση τα προηγούμενα χρόνια – και εδώ εννοώ συναινέσεις και όχι διχασμούς από το 2010 και μετά - και απόλυτη σοβαρότητα το 2015.
Δημιούργησαν νέες κρίσεις και νέα βάρη εκεί που δεν υπήρχαν.
Αν έκλειναν την αξιολόγηση – αυτήν που εγκατέλειψαν Σαμαράς και Βενιζέλος γιατί αποφάσισαν τέλος του 2014 να γίνουν αντιμνημονιακοί και να επενδύσουν στην αριστερή παρένθεση – από τον Φεβρουάριο του 2015, ούτε πλέον μέτρα, ούτε capital control, ούτε νέο μνημόνιο και άλλα 86 δις .
Τώρα όμως ήρθε βαρύς ο λογαριασμός και κατανέμεται άδικα και θα προκαλέσει και πάλι ύφεση.
Μπήκα στον πειρασμό να αναδημοσιεύσω παλαιότερες δηλώσεις και ανακοινώσεις του νυν Βουλευτή και του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ. Δεν ξέρω αν βοηθά κάπου αυτό τώρα, ας το κρίνει τελικά ο κόσμος. Η δική τους εποχή «του εύκολα» τελείωσε.
Να παρακαλέσω μόνο, ως πολίτης, σε ότι αφορά τα περιφερειακά και το νομό ας δουν τα πράγματα περισσότερο προσεκτικά. Γιατί τώρα είναι η εποχή της ΔΙΚΗΣ τους ευθύνης ( όπως και του κ. Περιφερειάρχη βέβαια) και όχι η εποχή για τα επικοινωνιακά πυροτεχνήματα και τις γενικές κουβέντες. Οι χρηματοδοτήσεις είναι λίγο πολύ δεδομένες, το νέο ΕΣΠΑ αρχίζει και ξεδιπλώνεται. Και υπάρχει η εντύπωση, εύχομαι να είμαι απόλυτα λάθος, ότι δεν υπάρχει κοινό μέτωπο Βουλευτή και Αιρετών Αυτοδιοίκησης για ζητήματα του νομού προς το κεντρικό σύστημα.
Ενδεικτικά ,υπάρχουν σοβαρές εκκρεμότητες για:
• Την τύχη έργων του Υπ. Αγροτικής Ανάπτυξης, Άρδευση Ελαιώνα Άμφισσας και Φράγμα Ερατεινής, τη στιγμή που οφείλαμε να έχουμε ξεπεράσει τα ζητήματα συνέχισης αυτών των έργων.
• Επιπλέον για έργο Άρδευσης του Ελαιώνα ήδη θα έπρεπε ήδη να έχουν γίνει βήματα για νέα συνοδά έργα, όπως ο σχεδιασμός για διαχείριση χειμάρρων και μικρών λιμνοδεξαμενών και η ένταξης προστασίας του ελαιώνα σε πρόγραμμα πυροπροστασίας.
• Εκκρεμότητες ουσιαστικές ακόμη ενδεικτικά παραμένουν : Η σχέση μας με την ΕΥΔΑΠ ΠΑΓΙΩΝ και ΕΥΔΑΠ ΑΕ – που θα είναι λάθος να ιδιωτικοποιηθεί – το θέμα της τιμής αδιύλιστου νερού, πρώτον για την ύδρευση και δεύτερον για την άρδευση του ελαιώνα. Εδώ και χρόνια είναι σε εξέλιξη διαπραγματεύσεις με ΕΥΔΑΠ, πότε καταλήγουμε και που ;
• Μιλώ με τις Διαχειριστικές Αρχές και βλέπω πως τα θέματα των αποχετεύσεων της παραλιακής Δωρίδας μπορεί να προχωρήσουν, ας ελπίσουμε να μην έχουμε εκπλήξεις.
• Οδικοί άξονες. Απόλυτο μηδέν. Δεν έχει γίνει ακόμη καμία ολοκληρωμένη προσπάθεια για την ολοκλήρωση του άξονα Άμφισσα – Λιδωρίκι, αν και έχουν εγκριθεί οι περιβαλλοντικοί οροί δεν εντάχθηκε σε κάποια χρηματοδότηση το τμήμα του δρόμου Ερατεινή – Λιδωρίκι, στις καλένδες η δημοπράτηση του τμήματος Ιτέα – Γαλαξείδι, σε εκκρεμότητα ολοκλήρωση περιβαλλοντικών για σημεία του Μπράλλου - Άμφισσα. Που θα βρεθούν τα χρήματα για όλα αυτά θα μου πείτε. Να απαιτηθεί τμήματα να μπουν από τα υπόλοιπα εκπτώσεων μεγάλων έργων. Ή ας περάσει κάποιος είτε από Διαχειριστικές, είτε από Υπουργείο να συνεννοηθεί. Τα βασικά.
• Τι θα γίνει με τους όρους προστασίας και το χωροταξικό του κορινθιακού κόλπου.
• Μεταλλεία, υπήρξε στις αρχές του 2012 η νομοθέτηση για τα αντισταθμιστικά, παραμένουν όμως θέματα και κύρια κινήσεις για βελτίωση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, έτσι ώστε να υπάρξει όριο στα ποσά χρόνια μπορούν να μένουν ανοιχτά νταμάρια έως την αποκατάσταση τους.
• Επείγον θέμα οι τεχνικές μελέτες που επιτρέπουν την ένταξη σε πρόγραμμα αποκατάστασης και προστασίας της Ι.Μ. ΒΑΡΝΑΚΟΒΑΣ και του Ι.Ν. Αγ. Ιωάννη.
• Το Μουσείο Λιδωρικίου, πήρε περιβαλλοντικούς όρους, εγκρίθηκε η τεχνική του μελέτη, θα πάρει χρηματοδότηση πότε;
• Βιοτεχνικό πάρκο στα Μαλάματα – για όσους ξέρουν ότι υπάρχει- θα ολοκληρωθούν και πότε οι διαδικασίες;
• Στο νέο πρόγραμμα της αλιείας 2014-2020 βλέπουμε ή όχι αν μπορούμε να πάρουμε έργο για αλιευτικό καταφύγιο;
• Τι τελικά έχει γίνει με τα σχέδια διαχείρισης των βοσκότοπων και τους ηλεκτρονικούς χάρτες;
• Από το 2012 πόσες φορές συνεδρίασε το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο για θέματα Β ζώνης του δελφικού τοπίου και τι έγινε με την διαχείριση του ελαιώνα εντός της Α ζώνης;
• Τι θα γίνει με το κέντρο αποκατάστασης ατόμων με αναπηρία, ποιος σχεδιασμός τέθηκε ώστε να υπάρξουν οι απαραίτητες νομοθετικές και τυπικές παρεμβάσεις;
Η κρίση μου γίνεται σε σεβασμό και είναι πολιτική. Κατανοώ πως δεν γίνονται θαύματα. Δεν αποζητώ συγνώμες, ούτε για τα εύκολα τα λόγια τα μεγάλα, ούτε για τους προπηλακισμούς, που ποτέ δεν μπήκαν στον κόπο δημόσια να καταδικάσουν.
Ασκώ πολιτική κριτική στην αδράνεια τους για τον τόπο μας.
Ασκώ πολιτική κριτική στις αδιέξοδες επιλογές τους, τα ψεύδη, την πολιτική του θεάτρου και στις συνεχείς μεταλλάξεις. Και το νέο επιμύθιο ότι για όλα φταίνε οι άλλοι (εκτός από Καραμανλή βεβαία, εδώ υπάρχουν πολλές παράξενες διαδρομές).
Καταθέτω άποψη που επιμένει εδώ και χρόνια ότι αυτή η χώρα πρέπει να αλλάξει, αλλά για να γίνει αυτό απαιτεί δομικές συγκρούσεις στο πολιτικό σύστημα, στο κράτος. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν το κάνει αυτο, δεν συγκρούεται με τα σύστηματα, την πίτα και τη μοιρασιά αλλάζει.
Σήμερα, ούτε η στείρα κριτική, ούτε η ψηφοθηρία πάνε τη χώρα πουθενά.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πούλησε φύκια για μεταξωτές κορδέλες και έπαιξε κυνικά με το παράπονο και την αγωνία του πολίτη. Αυτό ούτε δίκαιο, ούτε ηθικό, ούτε αριστερό ήταν και είναι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου