Εθνική συνεννόηση και άλμα στο μέλλον

 

Ο ΓΑΠ είναι μια ξεχωριστή πολιτική προσωπικότητα και στη χθεσινή συνέντευξη με ηρεμία, σαφήνεια, πολιτική παιδεία μακριά από επιθετικότητες και ρεβανσισμούς, κατέδειξε την σημασία της εθνικής συμφιλίωσης και ενότητας.

Είναι απίθανη η απόσταση που τον χωρίζει από τόσα άλλα πολιτικά πρόσωπα που έχουν αλώσει όλο το πολιτικό τόξο και όλες τις πολιτικές οικογένειες. Χρειάζεται νοσηρή πολιτική μυωπία για να μην είναι κανείς ικανός να διακρίνει αυτή την πραγματικότητα.

Στην διαδρομή του από θέσεις ευθύνης δεν θα ισχυριστώ ότι σε όλες τις επιλογές του δεν έκανε "λάθη". Ούτε και ο ίδιος το ισχυρίζεται. Αλλά είναι βέβαιο ότι δεν είναι "αυτά" τα λάθη που τον χαρακτηρίζουν. 

Τον Παπανδρέου τον χαρακτηρίζει ακομπλεξάριστη ευθύτητα, αφοπλιστική ειλικρίνεια, πολυεπίπεδη καλλιέργεια και παιδεία και ένα όραμα για μια κοινωνία δίκαιη, διαυγή, συμμετοχική, δημιουργική, συνθετική.

Την εποχή αυτού του Παπανδρέου, που κάθε άλλο παρά έχει τελειώσει, την χαρακτηρίζει ένα μοντέλο χώρας, διακυβέρνησης, κοινωνικής δικαιοσύνης, νεωτερικότητας στην πολιτική πρακτική, περιβαλλοντικής ευαισθησίας, δημιουργικής καινοτομίας στην επιχειρηματικότητα, προστασίας των ευπαθών κοινωνικά και οικονομικά ομάδων που ταιριάζει σε προοδευτικές χώρες και εξελιγμένες Δημοκρατίες.

Το μοντέλο αυτό είναι μια διαρκής πολιτική παρακαταθήκη που οδηγεί σε μια κοινωνία καλύτερη, με προϋποθέσεις και εγγυήσεις ποιότητας, με τον πήχη να ανεβαίνει διαρκώς ψηλότερα στις σχέσεις κράτους-πολίτη, στις υπηρεσίες υγείας, σε ολοκληρωμένα προγράμματα εκπαίδευσης που βλέπουν την παιδεία σφαιρικά, σε αποδοτικές και δίκαιες εργασιακές σχέσεις, σε ελευθερίες, καινοτομίες και δημιουργικότητα.

Τον Παπανδρέου δεν τον χαρακτηρίζει το "μνημόνιο" ούτε ως διαδικασία, ούτε ως περιεχόμενο. Αυτό χαρακτηρίζει όσους το προκάλεσαν και όσους μετά τον Παπανδρέου, παρά τις περί του αντιθέτου διακηρύξεις τους, το επανέλαβαν εις διπλούν και χειρότερο χωρίς κάτι τέτοιο να χρειάζεται ή που με βεβαιότητα, όπως συνέβη με άλλες χώρες, μέσα από μια εθνική συνεννόηση θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί.

Οι υβριστές του, οι πριν και οι μετά το 2011, έκαναν ολέθριο λάθος υπονομεύοντας και τη χώρα συνολικά και το ατομικό τους μέλλον. Οι ηγεσίες και τα συστήματα που με τα πιόνια τους πυροδότησαν τις ύβρεις (κόμματα και ΜΜΕ) καταρρέουν μαζί τους.

Ο χρόνος που κύλησε απέδειξε και αποδεικνύει πόσο τραγικές συνέπειες είχε η αλαζονεία τους για το μοίρασμα της εξουσίας και η άρνηση τους να δεχθούν ένα εθνικό σχέδιο έκτακτης ανάγκης που θα μας αποδέσμευε συντεταγμένα από τις ασφυκτικές υποχρεώσεις πολύ νωρίτερα ώστε να είμαστε σε θέση τώρα να ευελπιστούμε σε ένα καλύτερο μέλλον. Ένα μέλλον στο οποίο να μη "δανειζόμαστε" τόσο απροκάλυπτα από τους νέους, και από τους κόπους των μελλοντικών γενεών.

Ο άκρατος λαϊκισμός των τελευταίων χρόνων εγκλώβισε ευρεία κοινωνικά στρώματα σε ένα φαύλο κύκλο μετριότητας και αμετροέπειας των οποίων τους καρπούς καταναλώνουμε σήμερα.

Ο απεγκλωβισμός αυτών των μαζών από αυτή την κατάσταση που τους μετέτρεψε σε θύματα του εαυτού τους και των στιγμιαίων επιλογών τους είναι η βασική και πρώτη προτεραιότητα.

Είμαι περήφανος που μοιράζομαι μαζί του ένα τέτοιο όραμα για την Ελλάδα και δεν μπορώ παρά να εκφράζω την εκτίμηση μου για την υπομονή, επιμονή και αυταπάρνηση του να υπηρετεί, παρά τον ανήλεο πόλεμο, σπουδαίες και χρήσιμες αξίες και τελικά τον λαό και την πατρίδα του.

Για αυτό που είναι και για όσα εξηγεί ο Γιώργος  Παπανδρέου δεν χρειάζεται και δεν επιζητεί κανενός είδους επιβράβευση ή χειροκρότημα. Ήταν και είναι αυτό. Ούτε γυαλισμένο, ούτε επιτηδευμένο. Για όσους είναι σε θέση να ξεπεράσουν τις εμμονές τους λάμπει από συνέπεια, καθαρότητα και θετική προοπτική.

Η συνέντευξη, υπόδειγμα ήπιου και σοβαρού πολιτικού λόγου, επιβεβαίωσε τα ποιοτικά στοιχεία της προσέγγισης του, τις ικανότητες και τα προτερήματα του και θύμισε τις καλύτερες στιγμές από συνεντεύξεις του πατέρα του, που μέσα στη σημερινή γενικευμένη μετριότητα είχαμε ξεχάσει.

Το ανεκπλήρωτο ακόμα σχέδιο για μια Ελλάδα μπροστά από την εποχή της, είναι ζωντανό, υπαρκτό, απτό.

Πρόκειται για μια Ελλάδα χωρίς μνησικακίες, κυνήγι μαγισσών και διχασμούς, με σταθερότητα και ισορροπημένους θεσμούς, με εγγυημένη και λειτουργική διάκριση των εξουσιών, με σταθερό νομικό πλαίσιο που να αποδίδει με ταχύτητα, και όταν χρειάζεται ευελιξία, δικαιοσύνη, με εγγυημένη την πολυφωνία στην ενημέρωση σε πλαίσια δοκιμασμένης δεοντολογίας, με μια σχέση χρήματος-κοινωνίας που να πολλαπλασιάζει παραγωγικά κάθε είδους αξία και κεφάλαια αναδιανέμοντας τα ανάλογα με τις ανάγκες και την προσφορά του καθενός χωρίς να δανείζεται από το μέλλον των ανθρώπων ή του ίδιου του πλανήτη.

Καθώς οι συνθήκες ωριμάζουν και οι περισσότεροι εγκλωβισμένοι και εξαπατημένοι πολίτες ανακτούν τα αντανακλαστικά και τις θεμελιώδεις λειτουργίες του ενεργού, υπεύθυνου, ικανού να διαχειριστεί τις αντιξοότητες πολίτη, το Σχέδιο για μια ασφαλή, παραγωγική, ανταγωνιστική, δίκαιη κοινωνία που στοχεύει με συνέπεια το καλύτερο μέλλον είναι και πάλι εφικτό.

http://polites4change.blogspot.gr/2016/04/blog-post.html

Και έτσι θα γίνει.