Ο τίτλος, παρά το τι φαίνεται, δεν είναι καθόλου ειρωνικός. Ας
πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Στην εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου στο STAR, ο εκπρόσωπος τύπου της Ένωσης Κεντρώων, Γιάννης Καλιάνος, λέει ότι θα πρέπει να κοπούν οι πολύ υψηλές πρόωρες συντάξεις. Τον λόγο λίγο αργότερα παίρνει το κοινό:
Συνταξιούχος του ΟΤΕ, ο οποίος βγήκε σε σύνταξη στα 55 και παίρνει σήμερα (μετά από τόσες περικοπές) 2.700 ευρώ, είχε πάει στην εκπομπή για να διαμαρτυρηθεί.
Όσο εξελίσσεται ο δημόσιος διάλογος, τόσο περισσότερο γίνεται φανερό ότι τελικά, εάν κάτι πρέπει να μας τσαντίζει με την τρόικα είναι που αυτή τη στιγμή υπάρχει συνταξιούχος του ΟΤΕ στα 55 με 2.700 ευρώ σύνταξη. Θα έπρεπε να μας εκνευρίζει που κοιτάει μόνο το ποσό το οποίο θα προκύψει από τις περικοπές και όχι την κατανομή των βαρών. Που όταν πρέπει να προκύψει μείωση συνταξιοδοτικής δαπάνης, δεν επιμένει να είναι από τους προνομιούχους και τα ρετιρέ, οι οποίοι λαμβάνουν συντάξεις, που δεν ανταποκρίνονται στη συνεισφορά τους στο σύστημα, αλλά κοιτάζει ξερά τους αριθμούς. Διότι, ακόμα και η μόνιμη επωδός, που ακούγεται σε αυτές τις συζητήσεις: «έχει πληρώσει εισφορές», εν προκειμένω δε στέκει. Ένας ιδιωτικός υπάλληλος, μπορεί να ισχυριστεί ότι πλήρωσε από τον μισθό του υψηλές εισφορές στο σύστημα. Σε μία ΔΕΚΟ, όμως, εργοδότης είναι το κράτος. Το κράτος όριζε επί τόσα χρόνια δυσθεώρητες αποδοχές για τους υπαλλήλους ΔΕΚΟ, με δυσανάλογα υψηλούς μεικτούς μισθούς. Όταν το κράτος έδινε καταχρηστικά σε υπαλλήλους –φερ’ ειπείν– της Βουλής μεικτό μισθό 5.000 ευρώ- εκ των οποίων οι 2.000 ήταν κρατήσεις- και ο τρόπος υπολογισμού της σύνταξης ήταν επίσης καταχρηστικά, για κάποιες κατηγορίες ασφαλισμένων του δημοσίου, με βάση τον τελευταίο μισθό, (ο οποίος μάλιστα προσαυξανόταν 1 μήνα πριν βγουν σε σύνταξη), αυτό δε σημαίνει ότι «έχεις πληρώσει εισφορές». Σημαίνει ότι το κράτος συντηρούσε με παροχές την πελατεία του, επιβαρύνοντας τους υπόλοιπους φορολογούμενους. Το ότι κάθε φορά, που η ΓΕΝΟΠ- ΔΕΗ κατέβαζε τους διακόπτες, η κυβέρνηση υποχωρούσε και έδινε αυξήσεις, αυτό δε σημαίνει ότι όλο αυτό είναι φυσιολογικός τρόπος λειτουργίας μίας σοβαρής χώρας. Στην περίπτωση των υπαλλήλων ΔΕΚΟ, λοιπόν, το κράτος ήταν εργοδότης, το κράτος όριζε υψηλούς μεικτούς μισθούς, ώστε να υπάρχουν υψηλές εισφορές, που πάλι το κράτος πλήρωνε, ώστε τελικά να δίνονται υψηλές συντάξεις. Τώρα που το πάρτι τελείωσε και το κράτος χρεοκόπησε, δεν είναι δυνατόν κάποιοι να συνεχίζουν να λαμβάνουν 3.000 ευρώ σύνταξη στα 55.
«Δουλεύω από τα 13 μου» ήταν το επιχείρημα του συνταξιούχου. Δεν γνωρίζουμε αν η δουλειά ήταν στην Ινδία, όπου επιτρέπεται η παιδική εργασία, αλλά στο ασφαλιστικό σύστημα της Ελλάδας, ένας 13χρονος δεν μπορεί να κολλάει ένσημα στο ΙΚΑ, τον ΟΤΕ ή το δημόσιο στα 13, διότι δεν έχει ολοκληρώσει ακόμα την υποχρεωτική εκπαίδευση. Συνηθέστατο είναι βέβαια, να δουλεύει ένας πιτσιρικάς με μαύρα ως χαρτζιλίκι. Αλλά αυτά δεν συνεισφέρουν στο ασφαλιστικό σύστημα της χώρας, μάλλον αφαιρούν. Κορυφαία στιγμή, δε, ήταν όταν ο συνταξιούχος εξανέστη με την κατάσταση της οικονομίας: «Το χρέος ήταν κρατικό! Ο ιδιωτικός τομέας γιατί πλήρωσε τη νύφη; Στους ιδιωτικούς υπαλλήλους γιατί μειώθηκαν οι μισθοί; Γιατί απολύθηκαν; Το χρέος ήταν κρατικό. Το είχαν δημιουργήσει κυβερνήσεις» φώναζε. Και δεν αντιλαμβανόταν καν το οξύμωρο της τοποθέτησής του. Το χρέος πράγματι «ήταν κρατικό». Και πράγματι «ο ιδιωτικός τομέας πλήρωσε τη νύφη». Γιατί; Διότι οι ιδιωτικές επιχειρήσεις και οι ιδιωτικοί υπάλληλοι πλήρωναν και πληρώνουν υπέρογκους φόρους για να μπορεί να παίρνει στα 55 του ο συνταξιούχος του ΟΤΕ και της ΔΕΗ 2.700 ευρώ σύνταξη (και 3.500 και 4.000 ευρώ πριν τις περικοπές). Το χρέος πράγματι «δημιούργησαν οι κυβερνήσεις» διότι υπέκυπταν στον εκβιασμό του εκάστοτε συνδικαλιστή και έδιναν αυξήσεις, που δεν επέτρεπε η κατάσταση της οικονομίας. Το «χρέος ήταν κρατικό», διότι το κράτος δανειζόταν για να μπορεί να καταβάλλει μισθούς και συντάξεις ύψους 4.000 ευρώ και εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ εφάπαξ σε υπεράριθμους δημοσίους υπαλλήλους. Ο ιδιωτικός τομέας "πλήρωσε τη νύφη» διότι φορολογείτο υπέρογκα για να μπορεί ο κρατικός προϋπολογισμός –δηλαδή οι φορολογούμενοι– να επιχορηγεί το ταμείο εργαζομένων της ΔΕΗ με 580 εκ. ευρώ (ύψος επιχορήγησης το 2015), και του ΤΑΠ-ΟΤΕ με 535 εκ. ευρώ, ακόμα και αυτή τη στιγμή που το κράτος έχει χρεοκοπήσει.
Και κάπου εδώ έρχεται το γνωστό επιχείρημα: «τα ταμεία λεηλατήθηκαν από το PSI». Εξαιτίας του PSI, λοιπόν, από τα ταμεία πράγματι κουρεύτηκαν συνολικά 13,5 δις. Την ίδια ώρα όμως,το κράτος έδωσε στα ταμεία ως επιχορήγηση 38 δισ. το διάστημα 2012-2014 και 64 δισ. την πενταετία 2010-2014. Επομένως, τα ταμεία πήραν πολλαπλάσια χρήματα ως επιχορήγηση από το ποσό που κουρεύτηκε εξαιτίας του PSI. Άλλωστε, τα ταμεία λάμβαναν κρατική επιχορήγηση πολύ πριν το PSI και οι συντάξεις δεν καλύπτονταν από τις εισφορές των εργαζομένων.
Πώς μπορεί όμως να κατηγορήσει κανείς τους πολίτες, όταν η ίδια η κυβέρνηση ως αντιπολίτευση χρησιμοποιούσε την ίδια ρητορική. Όταν το πολιτικό σύστημα εκπαιδεύει τους πολίτες να πιστεύουν σε λεφτόδεντρα και μαγικές λύσεις. Όταν κανείς δεν λέει ότι το κράτος δεν έχει άλλα λεφτά, πέρα από τα λεφτά των φορολογουμένων. (Και κάποιες επιδοτήσεις που δίνει η κακιά Ευρώπη και εμείς τις κάνουμε Cayenne).
Αν για κάτι φταίει η τρόικα, λοιπόν, είναι που επιτρέπει επί τόσα χρόνια στις κυβερνήσεις να συνεχίζουν να προστατεύουν τις προνομιούχες συντεχνίες, ρίχνοντας κάθε φορά τα βάρη στα συνήθη υποζύγια και κόβοντας ακόμη και σήμερα τις συντάξεις των 1.000 ευρώ.
πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Στην εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου στο STAR, ο εκπρόσωπος τύπου της Ένωσης Κεντρώων, Γιάννης Καλιάνος, λέει ότι θα πρέπει να κοπούν οι πολύ υψηλές πρόωρες συντάξεις. Τον λόγο λίγο αργότερα παίρνει το κοινό:
Συνταξιούχος του ΟΤΕ, ο οποίος βγήκε σε σύνταξη στα 55 και παίρνει σήμερα (μετά από τόσες περικοπές) 2.700 ευρώ, είχε πάει στην εκπομπή για να διαμαρτυρηθεί.
Όσο εξελίσσεται ο δημόσιος διάλογος, τόσο περισσότερο γίνεται φανερό ότι τελικά, εάν κάτι πρέπει να μας τσαντίζει με την τρόικα είναι που αυτή τη στιγμή υπάρχει συνταξιούχος του ΟΤΕ στα 55 με 2.700 ευρώ σύνταξη. Θα έπρεπε να μας εκνευρίζει που κοιτάει μόνο το ποσό το οποίο θα προκύψει από τις περικοπές και όχι την κατανομή των βαρών. Που όταν πρέπει να προκύψει μείωση συνταξιοδοτικής δαπάνης, δεν επιμένει να είναι από τους προνομιούχους και τα ρετιρέ, οι οποίοι λαμβάνουν συντάξεις, που δεν ανταποκρίνονται στη συνεισφορά τους στο σύστημα, αλλά κοιτάζει ξερά τους αριθμούς. Διότι, ακόμα και η μόνιμη επωδός, που ακούγεται σε αυτές τις συζητήσεις: «έχει πληρώσει εισφορές», εν προκειμένω δε στέκει. Ένας ιδιωτικός υπάλληλος, μπορεί να ισχυριστεί ότι πλήρωσε από τον μισθό του υψηλές εισφορές στο σύστημα. Σε μία ΔΕΚΟ, όμως, εργοδότης είναι το κράτος. Το κράτος όριζε επί τόσα χρόνια δυσθεώρητες αποδοχές για τους υπαλλήλους ΔΕΚΟ, με δυσανάλογα υψηλούς μεικτούς μισθούς. Όταν το κράτος έδινε καταχρηστικά σε υπαλλήλους –φερ’ ειπείν– της Βουλής μεικτό μισθό 5.000 ευρώ- εκ των οποίων οι 2.000 ήταν κρατήσεις- και ο τρόπος υπολογισμού της σύνταξης ήταν επίσης καταχρηστικά, για κάποιες κατηγορίες ασφαλισμένων του δημοσίου, με βάση τον τελευταίο μισθό, (ο οποίος μάλιστα προσαυξανόταν 1 μήνα πριν βγουν σε σύνταξη), αυτό δε σημαίνει ότι «έχεις πληρώσει εισφορές». Σημαίνει ότι το κράτος συντηρούσε με παροχές την πελατεία του, επιβαρύνοντας τους υπόλοιπους φορολογούμενους. Το ότι κάθε φορά, που η ΓΕΝΟΠ- ΔΕΗ κατέβαζε τους διακόπτες, η κυβέρνηση υποχωρούσε και έδινε αυξήσεις, αυτό δε σημαίνει ότι όλο αυτό είναι φυσιολογικός τρόπος λειτουργίας μίας σοβαρής χώρας. Στην περίπτωση των υπαλλήλων ΔΕΚΟ, λοιπόν, το κράτος ήταν εργοδότης, το κράτος όριζε υψηλούς μεικτούς μισθούς, ώστε να υπάρχουν υψηλές εισφορές, που πάλι το κράτος πλήρωνε, ώστε τελικά να δίνονται υψηλές συντάξεις. Τώρα που το πάρτι τελείωσε και το κράτος χρεοκόπησε, δεν είναι δυνατόν κάποιοι να συνεχίζουν να λαμβάνουν 3.000 ευρώ σύνταξη στα 55.
«Δουλεύω από τα 13 μου» ήταν το επιχείρημα του συνταξιούχου. Δεν γνωρίζουμε αν η δουλειά ήταν στην Ινδία, όπου επιτρέπεται η παιδική εργασία, αλλά στο ασφαλιστικό σύστημα της Ελλάδας, ένας 13χρονος δεν μπορεί να κολλάει ένσημα στο ΙΚΑ, τον ΟΤΕ ή το δημόσιο στα 13, διότι δεν έχει ολοκληρώσει ακόμα την υποχρεωτική εκπαίδευση. Συνηθέστατο είναι βέβαια, να δουλεύει ένας πιτσιρικάς με μαύρα ως χαρτζιλίκι. Αλλά αυτά δεν συνεισφέρουν στο ασφαλιστικό σύστημα της χώρας, μάλλον αφαιρούν. Κορυφαία στιγμή, δε, ήταν όταν ο συνταξιούχος εξανέστη με την κατάσταση της οικονομίας: «Το χρέος ήταν κρατικό! Ο ιδιωτικός τομέας γιατί πλήρωσε τη νύφη; Στους ιδιωτικούς υπαλλήλους γιατί μειώθηκαν οι μισθοί; Γιατί απολύθηκαν; Το χρέος ήταν κρατικό. Το είχαν δημιουργήσει κυβερνήσεις» φώναζε. Και δεν αντιλαμβανόταν καν το οξύμωρο της τοποθέτησής του. Το χρέος πράγματι «ήταν κρατικό». Και πράγματι «ο ιδιωτικός τομέας πλήρωσε τη νύφη». Γιατί; Διότι οι ιδιωτικές επιχειρήσεις και οι ιδιωτικοί υπάλληλοι πλήρωναν και πληρώνουν υπέρογκους φόρους για να μπορεί να παίρνει στα 55 του ο συνταξιούχος του ΟΤΕ και της ΔΕΗ 2.700 ευρώ σύνταξη (και 3.500 και 4.000 ευρώ πριν τις περικοπές). Το χρέος πράγματι «δημιούργησαν οι κυβερνήσεις» διότι υπέκυπταν στον εκβιασμό του εκάστοτε συνδικαλιστή και έδιναν αυξήσεις, που δεν επέτρεπε η κατάσταση της οικονομίας. Το «χρέος ήταν κρατικό», διότι το κράτος δανειζόταν για να μπορεί να καταβάλλει μισθούς και συντάξεις ύψους 4.000 ευρώ και εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ εφάπαξ σε υπεράριθμους δημοσίους υπαλλήλους. Ο ιδιωτικός τομέας "πλήρωσε τη νύφη» διότι φορολογείτο υπέρογκα για να μπορεί ο κρατικός προϋπολογισμός –δηλαδή οι φορολογούμενοι– να επιχορηγεί το ταμείο εργαζομένων της ΔΕΗ με 580 εκ. ευρώ (ύψος επιχορήγησης το 2015), και του ΤΑΠ-ΟΤΕ με 535 εκ. ευρώ, ακόμα και αυτή τη στιγμή που το κράτος έχει χρεοκοπήσει.
Και κάπου εδώ έρχεται το γνωστό επιχείρημα: «τα ταμεία λεηλατήθηκαν από το PSI». Εξαιτίας του PSI, λοιπόν, από τα ταμεία πράγματι κουρεύτηκαν συνολικά 13,5 δις. Την ίδια ώρα όμως,το κράτος έδωσε στα ταμεία ως επιχορήγηση 38 δισ. το διάστημα 2012-2014 και 64 δισ. την πενταετία 2010-2014. Επομένως, τα ταμεία πήραν πολλαπλάσια χρήματα ως επιχορήγηση από το ποσό που κουρεύτηκε εξαιτίας του PSI. Άλλωστε, τα ταμεία λάμβαναν κρατική επιχορήγηση πολύ πριν το PSI και οι συντάξεις δεν καλύπτονταν από τις εισφορές των εργαζομένων.
Πώς μπορεί όμως να κατηγορήσει κανείς τους πολίτες, όταν η ίδια η κυβέρνηση ως αντιπολίτευση χρησιμοποιούσε την ίδια ρητορική. Όταν το πολιτικό σύστημα εκπαιδεύει τους πολίτες να πιστεύουν σε λεφτόδεντρα και μαγικές λύσεις. Όταν κανείς δεν λέει ότι το κράτος δεν έχει άλλα λεφτά, πέρα από τα λεφτά των φορολογουμένων. (Και κάποιες επιδοτήσεις που δίνει η κακιά Ευρώπη και εμείς τις κάνουμε Cayenne).
Αν για κάτι φταίει η τρόικα, λοιπόν, είναι που επιτρέπει επί τόσα χρόνια στις κυβερνήσεις να συνεχίζουν να προστατεύουν τις προνομιούχες συντεχνίες, ρίχνοντας κάθε φορά τα βάρη στα συνήθη υποζύγια και κόβοντας ακόμη και σήμερα τις συντάξεις των 1.000 ευρώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου