Τρίτη 17 Μαΐου 2016

Ανοιχτή συζήτηση για την οικονομία στο Περιστέρι

13254723_1765631653655409_9166689464308296236_o
Από το Εργαστήρι Επιμόρφωσης και τον Τομέα Οικονομίας του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ, εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση:

 
Με πρωτοβουλία του Εργαστηρίου Επιμόρφωσης και του Τομέα Οικονομίας του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ Δημοκρατών Σοσιαλιστών, πραγματοποιήθηκε την Δευτέρα 16 Μαΐου, στο Περιστέρι, ανοιχτή πολιτική εκδήλωση με θέμα: «εξελίξεις στην Οικονομία και το Φορολογικό».
Στη συζήτηση, ομιλητές ήταν ο Συντονιστής Πολιτικής Λειτουργίας και Δράσης του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ, Γιώργος Ελενόπουλος, η Συντονίστρια του Τομέα Οικονομίας, Αφροδίτη Παπαθανάση και ο Αναπληρωτής Συντονιστής, Νίκος Μαϊτός.
Η Αφροδίτη Παπαθανάση στην εισήγηση της έθεσε το βασικό διακύβευμα που αφορά τη χώρα: την ασφαλή έξοδο της στις αγορές, την αυτοδύναμη πορεία της και την αντιμετώπιση των οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων που προκάλεσε η κρίση. Προϋποθέσεις για να συμβεί αυτό, είναι η βιώσιμη ανάπτυξη της χώρας, βασισμένη σε ένα εθνικό σχέδιο ανάπτυξης – χωρίς τις στρεβλώσεις του παρελθόντος που μας έφεραν στην κρίση – και η αντιμετώπιση του θέματος του χρέους.
Κάτω από την οπτική αυτή έγινε η αξιολόγηση των αποτελεσμάτων της συνεδρίασης του Eurogroup της 9ης Μαΐου 2016, συνεδρίαση στην οποία η Ελληνική κυβέρνηση συμμετείχε, εκ νέου, με άδεια ταμεία, μετά από μήνες καθυστερήσεων και χαμένου χρόνου.
Αναλύθηκαν οι ισορροπίες και οι διαφορετικές πολιτικές προσεγγίσεις, που οδήγησαν στα βασικά σημεία της απόφασης Eurogroup, τη νομοθέτηση των μέτρων των 5,4 δις ευρώ και του μηχανισμού αυτόματης δημοσιονομικής προσαρμογής και την παραδοχή για πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης του 3,5% του ΑΕΠ το 2018. Αποφάσεις που κινούνται και πάλι στην «λογική» της λιτότητας, ενώ η ουσιαστική επισήμανση είναι ότι ο μεγάλος «απών» από τις αποφάσεις ήταν οι πολιτικές για ανάπτυξη. Χωρίς ανάπτυξη η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να αντιμετωπίσει κανένα πρόβλημα. Η ανεργία θα παραμείνει υψηλή και η κοινωνική συνοχή θα χάνεται από την αύξηση των ανισοτήτων.
Αναλύθηκε επίσης η πρόταση βιωσιμότητας του ESM και της ΕΕ για το χρέος, οι παραδοχές με τα αποτελέσματά τους. Στις παραδοχές σαφώς δεν περιλαμβάνει ονομαστική περικοπή και μετατροπή των κυμαινόμενων επιτοκίων σε σταθερά.
Οι έντονα διαφορετικές όμως προσεγγίσεις στο θέμα της αντιμετώπισης του ελληνικού χρέους από πλευράς ΔΝΤ και Ευρώπης, κύρια της Γερμανίας, περιπλέκει τις εξελίξεις τόσο για το χρόνο των οριστικών αποφάσεων σε σχέση με το χρέος, όσο και για το βαθμό της ουσιαστικής αντιμετώπισής του. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ παρακολουθεί μάλλον αμήχανα και από απόσταση αυτή την σύγκρουση ΔΝΤ και Ευρωπαίων Εταίρων, καθώς η πιο φιλόδοξη λύση για το χρέος που κατατίθεται αυτή τη στιγμή έρχεται από το ΔΝΤ, τον μέχρι χθες «νέο εχθρό» της κυβέρνησης, ο οποίος βέβαια έχει κληθεί επίσημα από τον Υπουργό Οικονομικών, Ευκλείδη Τσακαλώτο να συμμετέχει στο πρόγραμμα.
Το γιατί η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που παραμένει ακόμη σε πρόγραμμα δεν είναι τυχαίο γεγονός. Οι συντηρητικές πολιτικές, οι καθυστερήσεις και οι λάθος κινήσεις των εταίρων επηρέασαν την πορεία μας. Αλλά ας μην ξεχνούμε, πως αντί για την ελάχιστη κοινή πολιτική συνεννόηση στην αυτονόητη προσπάθεια σωτηρίας της χώρας, οι κ. Σαμάρας και Τσίπρας, επέλεξαν την άγονη αντιπολίτευση, επέτρεψαν ακρότητες, καλλιέργησαν ένα λόγο μίσους και διχασμού. Αυτή η κοινή πολιτική συνεννόηση ήταν που επέτρεψε στην Ιρλανδία, την Πορτογαλία και την Κύπρο να βγουν από τα δικά τους μνημόνια. Αυτό το πολιτικό έλλειμμα και η συνεχής αδυναμία του πολιτικού λόγου να ξεφύγει απο μικροπολιτικές σκοπιμότητες και να χαράξει πολιτικές μας καθηλώνουν ως χώρα. 
Ο Νίκος Μαϊτός στην εισήγησή του για θέματα που άπτονται του φορολογικού, είπε πως πάνω από όλα η χώρα χρειάζεται ΑΝΑΠΤΥΞΗ – ΑΝΑΠΤΥΞΗ – ΑΝΑΠΤΥΞΗ.
Με τα νέα φορολογικά μέτρα και ειδικά με την επέλαση των έμμεσων φόρων, δεν υπάρχει καμία αντίληψη δικαιοσύνης, δεν υφίσταται καμία αναπτυξιακή προσέγγιση, δεν υπάρχει καμία μέριμνα για τις πληγές της κρίσης, δεν θεραπεύονται στρεβλώσεις που οδηγούν σε αύξηση του κόστους παραγωγής, δεν οριοθετούνται και δεν προστατεύονται βασικές αρχές του υγιούς ανταγωνισμού.
Χωρίς αίσθημα δικαίου και κανόνες, κανένα φορολογικό δεν θα μπορέσει να σταθεί. Ας εργαστούμε, ας συζητήσουμε δημόσια, ας δεσμευτούμε πολιτικά και κοινωνικά για μια νέα φορολογική αντίληψη κράτους, επιχειρήσεων, πολιτών.
Όσο ο διάλογος προσανατολίζεται στην αυξομείωση των συντελεστών φορολόγησης (που συνήθως στοχεύει στην περαιτέρω αφαίμαξη των γνωστών υποζυγίων – μισθωτοί, συνταξιούχοι, μικρομεσαία επιχειρηματικότητα, νέοι ελεύθεροι επαγγελματίες κλπ), τόσο θα νομοθετούνται άδικα, αντιαναπτυξιακά, αντιπαραγωγικά και εν τέλει ατελέσφορα μέτρα.
Όσο η στόχευση δεν αφορά την πάταξη της φοροδιαφυγής, της διαφθοράς και την αποκάλυψη των πραγματικών εισοδημάτων του πολίτη, που θα αυξήσει την «πίτα» και θα δώσει το δικαίωμα ουσιαστικής μείωσης των φορολογικών συντελεστών, τόσο θα οργιάζει η παραοικονομία η φοροδιαφυγή και η φοροαποφυγή.
Όσο δεν επενδύουμε στην οικοδόμηση όρων εμπιστοσύνης με αμφίδρομες, καθαρές και δίκαιες δεσμεύσεις, τόσο θα κυριαρχεί το αίσθημα διωγμού της επιχειρηματικότητας, η αποτροπή κάθε σοβαρής επιχειρηματικής πρωτοβουλίας και η ¨φυγή¨ κεφαλαίων και επιχειρήσεων σε σύγχρονους φορολογικούς ¨παραδείσους¨ εντός και εκτός ΕΕ.
Εναλλακτικά, μεταρρυθμιστική φορολογική πολιτική θα απαιτούσε θαρραλέα βήματα με μέτρα όπως:
  • Καθιέρωση του πλαστικού χρήματος ως μοναδικό μέσο συναλλαγής,
  • Καθιέρωση του προσδιορισμού του εισοδήματος με βάση το περιουσιολόγιο
  • Καθιέρωση ποινών και προστίμων στην εικονική μεταφορά επιχειρήσεων και δραστηριοτήτων σε εκτός Ελλάδος χώρες
  • Εφαρμογή σύγχρονου, αποτελεσματικού και αποτρεπτικού ποινολογίου σε παραβάτες, χωρίς εκπτώσεις
Δημιουργώντας δομές, όπως:
  • Σύγχρονες ελεγκτικές Υπηρεσίες με καταρτισμένους υπαλλήλους.
  • Νομικό και επιχειρησιακό οπλοστάσιο για την καταπολέμηση του οικονομικού εγκλήματος
  • Ενίσχυση των δομών συγκέντρωσης και ανάλυσης της πληροφορίας, της στόχευσης και του ελέγχου του αποτελέσματος
  • Γρήγορη, δίκαιη και αποτελεσματική απονομή Δικαιοσύνης στις φορολογικές διαφορές
Δημιουργώντας κλίμα επενδυτικής αξιοπιστίας, με μέτρα όπως:
  • Σταθερό φορολογικό σύστημα με σαφή οριοθέτηση κανόνων και συντελεστών τουλάχιστον για μεγάλο χρονικό διάστημα.
  • Διευκόλυνση της επιχειρηματικότητας με καταπολέμηση της γραφειοκρατίας και των στεγανών που ακυρώνουν στη πράξη την πρωτοβουλία
  • Εμπέδωση της εμπιστοσύνης ανάμεσα στον πολίτη που επιχειρεί και το κράτος .
  • Μια ΝΕΑ κοινωνική συμφωνία με πλήρη κοινωνική συναίνεση για μια ΝΕΑ αρχή στη σχέση φορολογούμενου πολίτη και κράτους κάτω από συνθήκες διαφάνειας, εμπιστοσύνης και δικαιοσύνης,   με σαφή χρονικό ορίζοντα στη κατανομή άδικων και επονείδιστων βαρών.
Το 2009 – 2011, η κυβέρνηση Γεωργίου Α. Παπανδρέου προσπάθησε και άνοιξε δρόμους, θεσμοθετώντας μεταξύ άλλων:
  • Την αποκάλυψη του πραγματικού εισοδήματος των πολιτών μέσα από το άνοιγμα των τραπεζικών λογαριασμών
  • Την δημιουργία του ρόλου του Οικονομικού εισαγγελέα
  • Την αναδιάρθρωση και την νομική και τεχνοκρατική ενίσχυση του ελεγκτικού μηχανισμού (ΣΔΟΕ Ελεγκτικά Κέντρα, Ειδικά Κλιμάκια κλπ)
  • Την επιβολή ειδικού ετήσιου φόρου 15% στη αξία των ακινήτων των offshore, με σκοπό την αποκάλυψη των φυσικών προσώπων, που μέσω των εταιρειών «απέκρυπταν» φορολογική ύλη.
  • Τη θέσπιση Περιουσιολογίου στην Γ.Γ.Π.Σ., όλων των φυσικών προσώπων, στο οποίο θα καταγράφεται όλη η κινητή και ακίνητη περιουσία τους.
  • Την αυστηροποίηση των φορολογικών ποινών κλπ.
Σήμερα, αντί να πάρουμε τους δρόμους που άνοιξαν εκείνη την περίοδο και να τους κάνουμε λεωφόρους, επιχειρούμε να τους μετατρέψουμε και πάλι   σε δύσβατα μονοπάτια που δεν οδηγούν πουθενά.
Σήμερα, αντί να επιλέγουμε την αδιέξοδη στρατηγική των παζαριών στο πεδίο των φορολογικών συντελεστών και αριθμών, ας επιστρέψουμε ξανά στους δρόμους που μπορούν με δικαιοσύνη και αναπτυξιακό ορίζοντα να οδηγήσουν τη χώρα και τους πολίτες της με ασφάλεια στην επόμενη μέρα.
13230205_1765631730322068_8936244090043346843_n
13256340_1765499070335334_4417471865081546789_n
 
 
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου