Ο Κωνσταντίνος Αλεξάκος αρθρογραφεί στο matrix24.gr για τις διεργασίες στον χώρο της Κεντροαριστεράς και την ανασύσταση των δυνάμεων του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού.
Η πολιτική είναι χώρος συγκρούσεων και συναινέσεων: Συγκρούσεων στο λάθος, και συναίνεσης σε αρχές και αξίες που συγκροτούν ομάδες και πολιτικούς σχηματισμούς για την επίτευξη συγκεκριμένων στόχων. Η ύπαρξη και η τήρηση διακηρυγμένου αξιακού πλαισίου είναι απαράβατος κανόνας στις προοδευτικές δυνάμεις και όσους δεν συναλλάσσονται στο παρασκήνιο.
Η διαδικασία για την ανασύσταση των δυνάμεων του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού, της Σοσιαλδημοκρατίας και των κοντινών προοδευτικών δυνητικών συμμάχων τους, δεν μπορεί να γίνει εν κρυπτώ, με κρυφούς παίκτες, κρυφή ατζέντα, και κρυφές διεργασίες. Κάποιες συζητήσεις μπορούν να γίνουν εκτός δημοσίου διαλόγου – διαδικαστικές κυρίως. Η συγκρότηση της κεντρικής επιτροπής δεν είναι ένα διαδικαστικό ζήτημα, όταν εδώ και χρόνια, ο χώρος έχει ισοπεδωθεί από κρυφές ατζέντες, προσωπικές έριδες και ηγεμονισμούς.
Γράφει ο Κωνσταντίνος Αλεξάκος
Οι πρώτοι που πρέπει να κληθούν σε αυτή τη διαδικασία, αν σεβόμαστε ακόμα κατ’ ελάχιστον το θεσμικό πλαίσιο που καλούμαστε να υπηρετήσουμε, είναι τα κόμματα του χώρου – είτε ανήκουν σε αυτόν, είτε π.χ. λυμαίνονται αποδεχόμενοι προσκλήσεις των σοσιαλδημοκρατικών δυνάμεων στην Ευρώπη. Αυτά είναι το ΠΑΣΟΚ, το ΠΟΤΑΜΙ, το ΚΙΝΗΜΑ, η ΔΡΑΣΗ (αν δεν ισχύει η προσκόλληση της στη ΝΔ μετά την εκλογή Μητσοτάκη) και ο ΣΥΡΙΖΑ, που οφείλει μία καθαρή τοποθέτηση του πού ανήκει· θα ήταν και μία καλή ευκαιρία να δώσει εξηγήσεις για την συντηρητική διακυβέρνησή του.
Μπορούν κάλλιστα να ακολουθήσουν σημαίνουσες προσωπικότητες που είτε έχουν διεκδικήσει ψήφο, είτε κατέχουν/κατείχαν σημαίνουσες θέσεις, όπως ο κ. Διαμαντούρος, η Άννα Διαμαντοπούλου, ή ο Γιώργος Καμίνης, που παρεμπιπτόντως μετέχει εκούσια στην Επιτροπή που ανακοινώθηκε με τουλάχιστον 4 μέλη της δημοτικής του παράταξης, αλλά δεν έχει φανεί πουθενά μέχρι τώρα ως stakeholder στο εγχείρημα. Ακολουθούν οι κινήσεις πολιτών, αρκεί να έχουν πάνω από ένα επώνυμο στις λίστες
μελών τους.
Η συνάντηση όλων αυτών με σκοπό την ανάδειξη μίας κοινής Επιτροπής, όφειλε να γίνει δημόσια. Με ή χωρίς κάμερες – αλλά σε ανακοινωμένο τόπο, με ανακοινωμένη λίστα συμμετεχόντων και ανακοινωμένη ατζέντα. Και από αυτή να προέκυπταν οι όποιες λίστες, βήματα και συμπεράσματα.
Δεν έγινε, για μία ακόμη φορά. Αντιθέτως, δόθηκε (από ποιόν;) στα Μέσα μία λίστα ονομάτων, την ώρα που τα κόμματα που μετείχαν σε αυτήν την διαδικασία (πότε;) δεν έχουν συντάξει υποτυπωδώς ένα δελτίο τύπου για να την ανακοινώσουν επίσημα, 48 ώρες μετά την «διαρροή». Η δυστοκία λογική: τι θα λέει αυτό το δελτίο τύπου; Τηλεφωνηθήκαμε με τον κ. Χ και αποφασίσαμε…;
Ανταλλάξαμε mail? Στείλαμε εκπροσώπους μας σε άγνωστη τοποθεσία, με άγνωστη σύνθεση, και επέστρεψαν με τις «10 εντολές»;
Δυστυχώς, την ώρα που οι συντηρητικές δυνάμεις ανασυγκροτούνται, από την άκρα δεξιά, μέχρι την Κεντροδεξιά που ανέδειξε αρχηγό με τις διαδικασίες που μέχρι χθες χλεύαζε, οι προοδευτικές(;) δυνάμεις της χώρας μένουν δέσμιες παρασκηνιακών συνεννοήσεων, χωρίς κανένα σεβασμό στην κεντρική αξία της Ανοιχτότητας.
Δεν επιχειρείται για πρώτη φορά, για να το δικαιολογήσουμε. Επιχειρήθηκε εις τριπλούν, τουλάχιστον, τα περασμένα χρόνια, και απέτυχε παταγωδώς στην κάλπη. Οι δε μετέχοντες, όταν δεν χωρίστηκαν στα δύο, με οξείς συγκρούσεις μεταξύ όσων έμειναν και όσων έφυγαν, στράφηκαν ενάντια στον ψηφοφόρο που δεν τους στήριξε, λες και δεν έχουν τις απαραίτητες αναλυτικές ικανότητες (ή καθρέφτη) για να δουν τι πραγματικά έφταιξε. Για αν θυμηθούμε μόνο μερικές τέτοιες πρωτοβουλίες, ήταν η Κεντροαριστερά, οι 58, η Ελιά, η ΔημΣυμ, χωρίς να μπούμε σε μικρότερες προσπάθειες, σχηματισμούς και πύρινα άρθρα-καλέσματα ή ημερίδες.
Η διαδικασία για την ανασύσταση των δυνάμεων του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού, της Σοσιαλδημοκρατίας και των κοντινών προοδευτικών δυνητικών συμμάχων τους, δεν μπορεί να γίνει εν κρυπτώ, με κρυφούς παίκτες, κρυφή ατζέντα, και κρυφές διεργασίες. Κάποιες συζητήσεις μπορούν να γίνουν εκτός δημοσίου διαλόγου – διαδικαστικές κυρίως. Η συγκρότηση της κεντρικής επιτροπής δεν είναι ένα διαδικαστικό ζήτημα, όταν εδώ και χρόνια, ο χώρος έχει ισοπεδωθεί από κρυφές ατζέντες, προσωπικές έριδες και ηγεμονισμούς.
Γράφει ο Κωνσταντίνος ΑλεξάκοςΟι πρώτοι που πρέπει να κληθούν σε αυτή τη διαδικασία, αν σεβόμαστε ακόμα κατ’ ελάχιστον το θεσμικό πλαίσιο που καλούμαστε να υπηρετήσουμε, είναι τα κόμματα του χώρου – είτε ανήκουν σε αυτόν, είτε π.χ. λυμαίνονται αποδεχόμενοι προσκλήσεις των σοσιαλδημοκρατικών δυνάμεων στην Ευρώπη. Αυτά είναι το ΠΑΣΟΚ, το ΠΟΤΑΜΙ, το ΚΙΝΗΜΑ, η ΔΡΑΣΗ (αν δεν ισχύει η προσκόλληση της στη ΝΔ μετά την εκλογή Μητσοτάκη) και ο ΣΥΡΙΖΑ, που οφείλει μία καθαρή τοποθέτηση του πού ανήκει· θα ήταν και μία καλή ευκαιρία να δώσει εξηγήσεις για την συντηρητική διακυβέρνησή του.
Μπορούν κάλλιστα να ακολουθήσουν σημαίνουσες προσωπικότητες που είτε έχουν διεκδικήσει ψήφο, είτε κατέχουν/κατείχαν σημαίνουσες θέσεις, όπως ο κ. Διαμαντούρος, η Άννα Διαμαντοπούλου, ή ο Γιώργος Καμίνης, που παρεμπιπτόντως μετέχει εκούσια στην Επιτροπή που ανακοινώθηκε με τουλάχιστον 4 μέλη της δημοτικής του παράταξης, αλλά δεν έχει φανεί πουθενά μέχρι τώρα ως stakeholder στο εγχείρημα. Ακολουθούν οι κινήσεις πολιτών, αρκεί να έχουν πάνω από ένα επώνυμο στις λίστες
μελών τους.
Η συνάντηση όλων αυτών με σκοπό την ανάδειξη μίας κοινής Επιτροπής, όφειλε να γίνει δημόσια. Με ή χωρίς κάμερες – αλλά σε ανακοινωμένο τόπο, με ανακοινωμένη λίστα συμμετεχόντων και ανακοινωμένη ατζέντα. Και από αυτή να προέκυπταν οι όποιες λίστες, βήματα και συμπεράσματα.
Δεν έγινε, για μία ακόμη φορά. Αντιθέτως, δόθηκε (από ποιόν;) στα Μέσα μία λίστα ονομάτων, την ώρα που τα κόμματα που μετείχαν σε αυτήν την διαδικασία (πότε;) δεν έχουν συντάξει υποτυπωδώς ένα δελτίο τύπου για να την ανακοινώσουν επίσημα, 48 ώρες μετά την «διαρροή». Η δυστοκία λογική: τι θα λέει αυτό το δελτίο τύπου; Τηλεφωνηθήκαμε με τον κ. Χ και αποφασίσαμε…;
Ανταλλάξαμε mail? Στείλαμε εκπροσώπους μας σε άγνωστη τοποθεσία, με άγνωστη σύνθεση, και επέστρεψαν με τις «10 εντολές»;
Δυστυχώς, την ώρα που οι συντηρητικές δυνάμεις ανασυγκροτούνται, από την άκρα δεξιά, μέχρι την Κεντροδεξιά που ανέδειξε αρχηγό με τις διαδικασίες που μέχρι χθες χλεύαζε, οι προοδευτικές(;) δυνάμεις της χώρας μένουν δέσμιες παρασκηνιακών συνεννοήσεων, χωρίς κανένα σεβασμό στην κεντρική αξία της Ανοιχτότητας.
Δεν επιχειρείται για πρώτη φορά, για να το δικαιολογήσουμε. Επιχειρήθηκε εις τριπλούν, τουλάχιστον, τα περασμένα χρόνια, και απέτυχε παταγωδώς στην κάλπη. Οι δε μετέχοντες, όταν δεν χωρίστηκαν στα δύο, με οξείς συγκρούσεις μεταξύ όσων έμειναν και όσων έφυγαν, στράφηκαν ενάντια στον ψηφοφόρο που δεν τους στήριξε, λες και δεν έχουν τις απαραίτητες αναλυτικές ικανότητες (ή καθρέφτη) για να δουν τι πραγματικά έφταιξε. Για αν θυμηθούμε μόνο μερικές τέτοιες πρωτοβουλίες, ήταν η Κεντροαριστερά, οι 58, η Ελιά, η ΔημΣυμ, χωρίς να μπούμε σε μικρότερες προσπάθειες, σχηματισμούς και πύρινα άρθρα-καλέσματα ή ημερίδες.
Πότε θα μάθουμε πως δεν μπορούμε να πηγαίνουμε άλλο κόντρα στην φύση του χώρου και τα αιτήματά του, με πρώτο αυτό της Ανοιχτότητας και της συμμετοχής; Για πόσο ακόμα θα προστατεύονται πρόσωπα και ισορροπίες που δεν αντέχουν το φως, πίσω από ένα προπέτασμα «ρεαλισμού». Πόσες συντριπτικές ήττες είμαστε διατεθειμένοι να υποστούμε ακόμα, και με τι ηθικό ανάστημα θα απαιτήσουμε διαφάνεια από τρίτους, ή θα πείσουμε για αξίες και αρχές, όταν δεν μπορούμε να τις εφαρμόσουμε στα απλά – τα εσωτερικά μας;
Ο μόνος που μπορεί να είναι ικανοποιημένος από τις τελευταίες εξελίξεις, στο βαθμό που θα είναι οριστικές όπως εμφανίζονται σήμερα, είναι ο νέος διπολισμός: Ο ΣΥΡΙΖΑ, μετά και την επόμενη εκλογική μας ήττα θα σαρώσει και επισήμως ό,τι τον χώρο, ενώ οι υπόλοιποι θα απαντήσουν θετικά στο «Μητσοτάκης ή χάος».
Πηγή: matrix24.gr
Ο μόνος που μπορεί να είναι ικανοποιημένος από τις τελευταίες εξελίξεις, στο βαθμό που θα είναι οριστικές όπως εμφανίζονται σήμερα, είναι ο νέος διπολισμός: Ο ΣΥΡΙΖΑ, μετά και την επόμενη εκλογική μας ήττα θα σαρώσει και επισήμως ό,τι τον χώρο, ενώ οι υπόλοιποι θα απαντήσουν θετικά στο «Μητσοτάκης ή χάος».
Πηγή: matrix24.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου