Από εκεί που ο Τσίπρας θα έσκιζε ένα μνημόνιο με 3 θεσμούς, φέρνει 2 μνημόνια με τέσσερις!

Από εκεί που ο Τσίπρας θα έσκιζε ένα μνημόνιο με 3 θεσμούς, φέρνει 2 μνημόνια με τέσσερις!

Από χθες το απόγευμα η χώρα ζει στον αστερισμό ενός νέου “mail Χαρδούβελη”. Όπως ομολογεί η ίδια η κυβέρνηση με non paper, υπάρχει πρόθεση να προστεθεί ένα επιπλέον πακέτο μέτρων ύψους 2,7 δις το 2018, εφόσον μέχρι τότε δεν έχουμε πιάσει τον στόχο πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5%, όρος ρητός του τρίτου μνημονίου Τσίπρα της 12ης Ιουλίου 2015.KostantinosMarinos

Κι όλα αυτά γίνονται για να πειστεί το ΔΝΤ να μπει στο τρίτο πρόγραμμα διάσωσης, το οποίο πολλάκις έχει εκφράσει τις ενστάσεις του για το κατά πόσο βάσιμη μπορεί να θεωρείται η επίτευξη του στόχου του 3,5%. Και βεβαίως εκεί που ο Τσίπρας θα έσκιζε το τελευταίο φύλλο του μνημονίου Σαμαρά-Βενιζέλου, έρχεται τώρα να φορτώσει την ελληνική κοινωνία με ακόμη ένα μνημόνιο, περιπλέκοντας ακόμη περισσότερο τα πράγματα.

Εφόσον συμφωνηθεί κάτι τέτοιο, που μπορούμε να το ονομάσου “ρήτρα επιτευξιμότητας δημοσιονομικών στόχων”, ουσιαστικά η Ελλάδα δεσμεύεται για πολύ πέρα του 2018 με μνημόνιο, το οποίο μπορεί να βαφτιστεί “μνημόνιο για το χρέος”. Εντούτοις αυτή τη στιγμή κανείς δεν βλέπει τα “λεφτά” στον ορίζοντα, είτε ως δόση για την ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης, είτε ως ελάφρυνση του δημοσίου χρέους. Κι αυτό εντείνει τους φόβους η χώρα να δεσμευτεί με δύο σούπερ στόχους, χωρίς ωστόσο άμεσα και υλοποιήσιμα αποτελέσματα.

Και το πολιτικά περίπλοκο που βρίσκεται; Σε περίπτωση που επιτευχθεί συμφωνία προς τούτο, δεσμεύει την επόμενη κυβέρνηση, η οποία πρέπει να “σκοτωθεί” να υλοποιήσει τους στόχους, για να μην ισχύσει το επιπρόσθετο πακέτο μέτρων. Η θητεία της παρούσης Βουλής λήγει τον Σεπτέμβριο του 2019, αλλά σήμερα φαντάζει σχεδόν απίθανο η κυβέρνηση να εξαντλήσει την τετραετία, όπως και η επόμενη ή επόμενες (ποιος το αποκλείει;) που θα την διαδεχθούν.

Και ας σημειωθεί ακόμη το εξής: Η επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ κάτω υπό τις σημερινές συνθήκες φαντάζει απίθανη, όπως και το αν αναλάβει μια Οικουμενική Κυβέρνηση ή μια νέα κυβέρνηση μετά από εκλογές. Αλλά αν ειδικά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μας αφήσει χρόνους μέσα στο 2016, ουσιαστικά θα αφήσει ένα πολύ βαρύ γραμμάτιο στις επόμενες κυβερνήσεις, με τον κίνδυνο να συμβεί το εξής παράδοξο: Να είναι αξιωματική αντιπολίτευση και να εγκαλεί την κυβέρνηση που δεν υλοποιεί τα όσα συμφώνησε εκείνη και ξεπερνούν τον εκλογικό κύκλο και ενδεχομένως την λαϊκή εντολή της 20ης Σεπτεμβρίου.

Καταληκτικά, πρέπει να κλείσει η αξιολόγηση, αλλά το να φορτωθεί η χώρα ένα επιπλέον “μνημόνιο χρέους” είναι κάτι που οριακά μπορεί να ενταχθεί στην λαϊκή εντολή της 20ης Σεπτεμβρίου κι όλα αυτά για το χρέος, που πολλάκις έχει ειπωθεί ότι δεν είναι το ίδιο επείγον, όσο π.χ. το ασφαλιστικό. Η κυβέρνηση προετοιμάζει τη χώρα για “Μνημόνιο 3β” ή για “Μνημόνιο 4”, χωρίς να έχει δώσει τις απαραίτητες εγγυήσεις ότι μπορεί να εφαρμόσει το “Μνημόνιο 3”. Μόνο που ας της πει κάποιος ότι αν συνεχιστεί έτσι η κατάσταση δεν θα υπάρξει “Μνημόνιο 5" αλλά δραχμή, με ό, τι αν αυτό συνεπάγεται.