Κυριακή 14 Αυγούστου 2016

Η μόνιμη αύξηση των εσόδων θα προέλθει από την ανάπτυξη



Γιώργος Α. Κορομηλάς
Πρόεδρος Ινστιτούτου Οικονομικών και Φορολογικών Μελετών
Είναι γνωστό σε όλους μας ότι, μέχρι σχεδόν το 2008 η οικονομία της χώρας μας «αναπτύχθηκε» με δανεικά. Ειδικά οι καταναλωτές διαμόρφωσαν μια καταναλωτική συμπεριφορά σύμφωνα με τις επιθυμίες τους και όχι σύμφωνα με τις δυνατότητές τους, επιθυμίες τις οποίες τεχνηέντως υπέβαλε σε αυτούς το μέχρι πριν λίγα χρόνια σύστημα παροχής εύκολης και φθηνής χρηματοδότησης.
Όσο διαρκούσε αυτή η τεχνητή «ευημερία» όλοι ήσαν ευχαριστημένοι, τράπεζες, καταναλωτές, επιχειρηματική κοινότητα και φυσικά οι εκάστοτε κυβερνώντες οι οποίοι πρωτοστατούσαν στην παραγωγή κοινωνικής πολιτικής με δανεικά. Υπήρξαν δε εποχές που η «ευημερία» αυτή είχε εκτοξευθεί τόσο ψηλά που πολλοί μιλούσαν για μια ταχύτατα αναπτυσσόμενη οικονομία. Τα μηνύματα, περί του αντιθέτου, που κατά καιρούς είχαν σταλεί, δεν λήφθηκαν ποτέ σοβαρά υπόψη από τους αποδέκτες τους όπως επίσης και η διαπίστωση ότι «κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας» δεν προβλημάτιζε κανέναν και ιδού το αποτέλεσμα, η χώρα έχει μπει υπό αυστηρή επιτήρηση.
Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς από τους παράγοντες που οδήγησαν τη χώρα σε αυτήν την κατάσταση; Να θυμηθεί το πολιτικό σύστημα το οποίο ευημερούσε στηριζόμενο στις πελατειακές σχέσεις; Να θυμηθεί τη φούσκα του χρηματιστηρίου όπου κάθε πόλη και χωριό είχε αποκτήσει εταιρείες λήψης και διαβίβασης χρηματιστηριακών εντολών; Να θυμηθεί τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2004 για τους οποίους, εκτός από την κατασκευή των συγκοινωνιακών έργων στην Αθήνα, όλα τα υπόλοιπα έργα για τα οποία δαπανήθηκαν αστρονομικά ποσά σήμερα δώδεκα χρόνια μετά είναι παρατημένα, ενώ κάλλιστα με την εκμετάλλευσή τους θα μπορούσαν να συμβάλλουν στην ανάπτυξη; Να θυμηθεί τη διαφθορά; Να θυμηθεί τη φοροδιαφυγή; Να θυμηθεί τι; Ότι και να θυμηθεί, επιπλέον των ενδεικτικά προαναφερομένων, θα οδηγηθεί στη διαπίστωση ότι η πρωτοφανής αρνητική οικονομική κατάσταση της χώρας είναι το αποτέλεσμα της κατάρρευσης ενός συστήματος που δανειζόταν ιλιγγιώδη ποσά χωρίς να παράγει έργο, χωρίς να έχει αναπτυξιακό όραμα, αλλά είχε την «ειλικρίνεια», όταν έπεσαν οι μάσκες να αναζητήσει συνενόχους με τη θρυλική ατάκα «όλοι μαζί τα φάγαμε».
Σήμερα οι πολίτες της χώρας έχουν αποδοθεί σε μία προσπάθεια προσαρμογής σε μία κατάσταση, πρωτόγνωρη για την πλειοψηφία αυτών. Ανησυχία, αβεβαιότητα αλλά και ο φόβος για το τι θα ξημερώσει η επόμενη μέρα στην ημερήσια διάταξη. Μισθοί, για τους τυχερούς που εργάζονται, πετσοκομμένοι με την τρόικα να θέλει περαιτέρω μείωσή τους. Φορολογία στα ύψη. Σκληρά δημοσιονομικά μέτρα που οδήγησαν στη συρρίκνωση της αγοραστικής δύναμης άρα στη μείωση της κατανάλωσης. Αποτέλεσμα αυτών είναι ο τζίρος των επιχειρήσεων να έχει κατακρημνισθεί στα τάρταρα, οι ζημιές να έχουν ανέλθει σε μεγάλα ύψη, η ρευστότητα να έχει μηδενισθεί και να μην μπορούν να είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους, εκτός ελαχίστων περιπτώσεων.
Είναι δεδομένο ότι μια περίοδο ύφεσης, όσο μεγάλη και αν είναι, ακολουθεί μια περίοδος ανάπτυξης. Η ελπίδα για ανάπτυξη πρέπει να γίνει πίστη και αυτό μπορεί να επιτευχθεί με συγκεκριμένες πολιτικές οι οποίες πρέπει να εφαρμοσθούν κατά προτεραιότητα έτσι ώστε να αναστραφεί η ύφεση και να αρχίσει η χώρα να μπει σε τροχιά ανάπτυξης. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι δημοσιονομική εξυγίανση δεν επιτυγχάνεται αν δεν συνοδεύεται από ένα προχωρημένο αναπτυξιακό σχέδιο διότι η υγιής και μόνιμη αύξηση των δημοσίων εσόδων απαιτεί ανάπτυξη της οικονομίας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου