Πρόταση για να αντιμετωπιστεί το ‘φακελάκι’ #openGreece

Aς υποθέσουμε ότι έχουμε 3 Δντες χειρουργικών κλινικών σε ένα νοσοκομείο του Ε.Σ.Υ..https://epikairo.gr

Ο Δντης Α είναι αποφασισμένος να χρησιμοποιήσει κάθε μέσο για να βγάλει παράνομα χρήματα (φακελάκι). Είναι αυτός που κρατά τη λίστα των χειρουργείων στα χέρια του και κάθε ασθενής περνά από αυτόν για να διαπραγματευτεί το χειρουργείο, το χρόνο αναμονής και τον χειρουργό επιλογής του.

Πρόκειται για μία κλειστή λίστα στην οποία έχει πρόσβαση μόνο ο Δντης Α (θα μπορούσαν να είναι 2 ή ολόκληρη η κλινική) και δρα χωρίς να ελέγχεται από τη διοίκηση του νοσοκομείου, τη, κεντρική διοίκηση και τον πολίτη (η δυνατότητα καταγγελίας θα πρέπει να υπάρχει ως συμπληρωματική μέθοδος αντιμετώπισης).

Ο Δντης Β είναι ηθικός και αξιοπρεπής άνθρωπος· έχει αποφασίσει να υπηρετήσει τις αρχές και τις αξίες του επαγγέλματος/λειτουργήματος. Έτσι, κρατά τη λίστα για να κάνει δίκαια την κατανομή. Παρότι δεν χρηματίζεται, έρχονται οι φίλοι, οι συγγενείς, οι πολιτικοί και διοικητικοί παράγοντες και κάνουν παρεμβάσεις επί της λίστας. Ο Δντης Β δεν μπορεί λόγω χαρακτήρα να πει όχι στον ‘ορατό’ συγγενή ή φίλο και αυτό το κάνει εις βάρος του ‘αόρατου’ δικαιούχου, του οποίου κλέβει -με βαριά καρδιά- τη θέση στη λίστα αναμονής.

Ο Δντης Γ είναι αδιαπραγμάτευτα ηθικός ως προς τον αξιακό του κώδικα και έχει αποφασίσει να υπηρετήσει την ισότητα στην παροχή υπηρεσιών υγείας των ασθενών με κάθε κόστος. Έτσι, δίνει τη λίστα στη γραμματεία της κλινικής του και εκεί τηρείται η σειρά στη λίστα αναμονής των χειρουργείων. Το αποτέλεσμα; Άπαντες συγγενείς & φίλοι έχουν μαλώσει μαζί του καθότι ‘δεν τους στάθηκε στη δύσκολη γι’ αυτούς στιγμή’. Τα πολιτικά πρόσωπα τον έχουν απειλήσει με μη ενίσχυση της κλινικής του σε ιατρικό προσωπικό/μηχανήματα και η διοίκηση τού περιορίζει τα τραπέζια των χειρουργείων.

Ως αποτέλεσμα, ο Δντης Γ περιθωριοποιείται, γίνεται σχεδόν γραφικός και στιγματίζεται από το προσωπικό της υγείας αλλά και την κοινωνία. Οι δε ασθενείς καταλήγουν στους Δντες Α & Β και φεύγουν απόλυτα ευχαριστημένοι από τις υπηρεσίες που τους παρείχαν.

Αν, μάλιστα, υποθέσουμε ότι ο Δντης Γ επιλέγει να μεταφέρει τα ραντεβού σε υπηρεσία του νοσοκομείου εκτός κλινικής, τότε το ευλόγως πιθανό σενάριο είναι να μεταφερθεί και η διαφθορά στη γραμματεία που χειρίζεται τη λίστα.

Πώς μπορεί αυτό να αλλάξει;

Το Υπουργείο Υγείας φτιάχνει ένα πρόγραμμα που αφορά στις λίστες αναμονής και ζητά την υποχρεωτική εφαρμογή του σε όλα τα νοσοκομεία. Στην περίπτωση των χειρουργικών περιστατικών, δημιουργείται ένας ‘χειρουργικός αλγόριθμος’ ο οποίος ορίζει το χρόνο αναμονής με βάση τις επιστημονικές παραμέτρους (πάθηση/στάδιο/κλινική εικόνα)που θα έχουν τεθεί. Ο ασθενής παραπέμπεται από την κλινική στη γραμματειακή υπηρεσία των ραντεβού, στην οποία θα έχει ήδη φτάσει ηλεκτρονικά το παραπεμπτικό της κλινικής. Ο ασθενής ενημερώνεται για το χρόνο αναμονής, έχει τη δυνατότητα πρόσβασης στη λίστα αλλά και τη δυνατότητα να επιλέξει τον χειρουργό.

Στο πρόγραμμα με τη λίστα αναμονής έχει πρόσβαση η κλινική, η διοίκηση του νοσοκομείου, η κεντρική διοίκηση και ο ασθενής. Είναι δηλαδή ανοιχτό προς όλους, κάτι που διασφαλίζει τον πλήρη έλεγχο, την ακεραιότητα του συστήματος υγείας και κερδίζει την εμπιστοσύνη του ασθενή.

Με αυτή τη μέθοδο, ελαχιστοποιούνται πλέον οι τρόποι χρηματισμού και οι Δντες Α και Β δε μπορούν να ενδώσουν σε παρεμβάσεις που δημιουργούν ανισότητες, για οικονομικούς, συναισθηματικούς ή άλλους λόγους.

Υ.Γ.: Χρησιμοποιώ τη μέθοδο των απλών παραδειγμάτων με στόχο να απευθυνθώ στον πολίτη (και όχι στα στελέχη υγείας), εκεί δηλαδή όπου θα πρέπει να χτιστούν οι συμμαχίες για να γίνουν οι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις πράξη (δείτε αντίστοιχα > Να ρίξουμε τα τείχη στο χώρο της υγείας #openHealth ).
Η πρόταση αυτή θα πρέπει να είναι μία παράμετρος μίας πολύ πιο σύνθετης πρότασης που θα αφορά σε συνολικές αλλαγές στο χώρο της υγείας (πχ, το φακελάκι δεν εξαλείφεται και για το λόγο ότι κανείς ειδικός χειρουργός δεν θα έμενε στο Ε.Σ.Υ. με μισθό 1350 ευρώ (περισσότερα θα έπαιρνε από μία επέμβαση καρδιάς) -θα μπορούσε να πληρώνεται με ποσοστά από την καθορισμένη τιμή της κάθε χειρουργικής επέμβασης. Εναλλακτικά, μπορεί να υπάρξει το απογευματινό χειρουργείο (έσοδα για νοσοκομείο/ιατρό), στο οποίο ο ασθενής επιβαρύνεται με ολόκληρο το κόστος της επέμβασης).