Μπορεί να δόθηκε ένας εξαιρετικά πανηγυρικός τόνος στην απόφαση της Philip Morris να μετατρέψει τις αποθήκες της στη Μ. Χώρα Αγρινίου σε αποθηκευτικό-διαμετακομιστικό κέντρο καπνών Ανατολικού τύπου, όσοι όμως γνωρίζουν περί τίνος πρόκειται και με βάση τις ανακοινώσεις αυτές, είναι πολύ επιφυλακτικοί σχετικά με τα οφέλη που θα προκύψουν, ειδικά για την κάλυψη θέσεων εργασίας.Πηγές σχετικές με το αντικείμενο λένε πως η εργασία αποθήκευσης των 2.500 κοντέινερς που ανακοίνωσε η πολυεθνική, είναι ένα αντικείμενο που δεν χρειάζεται κάποιον ιδιαίτερο αριθμό επιπλέον προσωπικού και πως το προσωπικό που διέθετε η εταιρία μέχρι το 2010 είναι υπεραρκετό για να καλύψει αυτές τις ανάγκες. Σήμερα στις αποθήκες στη Μ. Χώρα εργάζονται τέσσερα άτομα ενώ εάν σε αυτά προστεθούν κάποιοι που αποσπάστηκαν το 2010, τότε το προσωπικό αυτό κρίνεται αρκετό για την κάλυψη αυτών των αναγκών.
Οπότε, λένε πάντα οι ίδιες πηγές, τουλάχιστον στον τομέα της απασχόλησης οι ανακοινώσεις δεν έχουν καμιά ευεργετική επίδραση.
Αν γυρίσουμε τον χρόνο πίσω και πάμε στο 2000 , τότε υπήρχαν 15 εργαζόμενοι και υπήρχαν σοβαρές προοπτικές, με βάση τις αποθήκες στη Μ. Χώρα, η Αμερικανική πολυεθνική να δημιουργήσει στην περιοχή και το εργοστάσιο επεξεργασίας καπνού. Φαίνεται όμως πως η μη ύπαρξη υποδομών, ειδικά σε σχέση με το Πλατυγιάλι «φρέναρε» αυτήν την προοπτική. Αποθήκες και επεξεργασία μαζί, θα σήμαιναν εκατοντάδες θέσεις εργασίας, ίσως και 2.000 και ο συνδυασμός των δύο συνέφερε ασφαλώς και την εταιρία. Η απασχόληση θα εκτινάσσονταν, αφού η Philip Morris δεν είχε φτιάξει την μεγάλη μονάδα της στον Ασπρόπυργο και ήθελε την μεταφορά της σε νέες εγκαταστάσεις που στο Αγρίνιο ήταν έτοιμες.
Τελικά το 2004 η πολυεθνική ολοκλήρωσε το 2004 την μεγάλη της μονάδα στον Ασπρόπυργο ενώ οι εγκαταστάσεις του Αγρινίου, άρχισαν να υποβαθμίζονται και το 2009 ανακοινώνονται περικοπές σε προσωπικό. Πληροφορίες μεταξύ των εργαζομένων έλεγαν τότε πως το Δημόσιο είχε τεράστιες οφειλές στην εταιρεία από επιστροφές ΦΠΑ και έτσι αποφασίστηκε να μεταφερθεί μεγάλος όγκος δραστηριοτήτων στο εξωτερικό (Βέλγιο) , όπου στις υποχρεώσεις του το κράτος είναι πιο συνεπές… Το προσωπικό στη Μ. Χώρα μειώθηκε κατά 50% και φτάνουμε τελικά στις σημερινές ανακοινώσεις, με τις πληροφορίες να λένε πως τα 2.500 κοντέινερς, μπορούν να αποθηκευτούν με το προσωπικό που υπήρχε στις αποθήκες το 2010. Αν αυτή η πρόβλεψη είναι απαισιόδοξη, από την άλλη, ακόμη και οι αισιόδοξοι δεν μιλούν για κάτι ιδιαίτερο, τουλάχιστον στον τομέα της απασχόλησης. Γι αυτό άλλωστε και η ίδια η Philip Morris , παρά την διαφήμιση της επένδυσης, δεν έχει μπει στη διαδικασία ανακοινώσεων, τουλάχιστον στον τομέα των νέων θέσεων εργασίας
Από εκεί και πέρα, η επένδυση αυτή μπορεί να λειτουργήσει θετικά σε κάποιους άλλους τομείς, όπως λ.χ. στην αναζωογόνηση της καλλιέργειας καπνού στην περιοχή και την αναπτέρωση του εμπορικού ενδιαφέροντος για συγκεκριμένες ποικιλίες, που μπορούν εύκολα να καλλιεργηθούν στην περιοχή.
Παράλληλα, μπορεί να λειτουργήσει ως μοχλός πίεσης για την ολοκλήρωση βασικών υποδομών, όπως η σύνδεση με το Πλατυγιάλι, η ολοκλήρωση της Ιόνιας κλπ ενώ ήδη γίνονται συζητήσεις σχετικά με τον ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει το στρατιωτικό αεροδρόμιο στο Δοκίμι, που ως γνωστόν ο επιχειρησιακός ρόλος του έχει υποβαθμιστεί σε μεγάλο βαθμό.
Οπότε, λένε πάντα οι ίδιες πηγές, τουλάχιστον στον τομέα της απασχόλησης οι ανακοινώσεις δεν έχουν καμιά ευεργετική επίδραση.
Αν γυρίσουμε τον χρόνο πίσω και πάμε στο 2000 , τότε υπήρχαν 15 εργαζόμενοι και υπήρχαν σοβαρές προοπτικές, με βάση τις αποθήκες στη Μ. Χώρα, η Αμερικανική πολυεθνική να δημιουργήσει στην περιοχή και το εργοστάσιο επεξεργασίας καπνού. Φαίνεται όμως πως η μη ύπαρξη υποδομών, ειδικά σε σχέση με το Πλατυγιάλι «φρέναρε» αυτήν την προοπτική. Αποθήκες και επεξεργασία μαζί, θα σήμαιναν εκατοντάδες θέσεις εργασίας, ίσως και 2.000 και ο συνδυασμός των δύο συνέφερε ασφαλώς και την εταιρία. Η απασχόληση θα εκτινάσσονταν, αφού η Philip Morris δεν είχε φτιάξει την μεγάλη μονάδα της στον Ασπρόπυργο και ήθελε την μεταφορά της σε νέες εγκαταστάσεις που στο Αγρίνιο ήταν έτοιμες.
Τελικά το 2004 η πολυεθνική ολοκλήρωσε το 2004 την μεγάλη της μονάδα στον Ασπρόπυργο ενώ οι εγκαταστάσεις του Αγρινίου, άρχισαν να υποβαθμίζονται και το 2009 ανακοινώνονται περικοπές σε προσωπικό. Πληροφορίες μεταξύ των εργαζομένων έλεγαν τότε πως το Δημόσιο είχε τεράστιες οφειλές στην εταιρεία από επιστροφές ΦΠΑ και έτσι αποφασίστηκε να μεταφερθεί μεγάλος όγκος δραστηριοτήτων στο εξωτερικό (Βέλγιο) , όπου στις υποχρεώσεις του το κράτος είναι πιο συνεπές… Το προσωπικό στη Μ. Χώρα μειώθηκε κατά 50% και φτάνουμε τελικά στις σημερινές ανακοινώσεις, με τις πληροφορίες να λένε πως τα 2.500 κοντέινερς, μπορούν να αποθηκευτούν με το προσωπικό που υπήρχε στις αποθήκες το 2010. Αν αυτή η πρόβλεψη είναι απαισιόδοξη, από την άλλη, ακόμη και οι αισιόδοξοι δεν μιλούν για κάτι ιδιαίτερο, τουλάχιστον στον τομέα της απασχόλησης. Γι αυτό άλλωστε και η ίδια η Philip Morris , παρά την διαφήμιση της επένδυσης, δεν έχει μπει στη διαδικασία ανακοινώσεων, τουλάχιστον στον τομέα των νέων θέσεων εργασίας
Από εκεί και πέρα, η επένδυση αυτή μπορεί να λειτουργήσει θετικά σε κάποιους άλλους τομείς, όπως λ.χ. στην αναζωογόνηση της καλλιέργειας καπνού στην περιοχή και την αναπτέρωση του εμπορικού ενδιαφέροντος για συγκεκριμένες ποικιλίες, που μπορούν εύκολα να καλλιεργηθούν στην περιοχή.
Παράλληλα, μπορεί να λειτουργήσει ως μοχλός πίεσης για την ολοκλήρωση βασικών υποδομών, όπως η σύνδεση με το Πλατυγιάλι, η ολοκλήρωση της Ιόνιας κλπ ενώ ήδη γίνονται συζητήσεις σχετικά με τον ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει το στρατιωτικό αεροδρόμιο στο Δοκίμι, που ως γνωστόν ο επιχειρησιακός ρόλος του έχει υποβαθμιστεί σε μεγάλο βαθμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου