Και το Σύνταγμα στην υπηρεσία του κόμματο

 

Ο ΣΥΡΙΖΑ ζει μέσα από συγκρουσιακές λογικές. Μέχρι χτες ήταν η «διαπραγμάτευση». Τώρα θα είναι το Σύνταγμα και ο εκλογικός νόμος. Το σκηνικό είναι έτοιμο: Από την μία η 4η Ελληνική Δημοκρατία με ηγέτη τον αναμορφωτή Αλέξη Τσίπρα. Και από την άλλη οι εκπρόσωποι της μεταπολίτευση, του διεφθαρμένου παρελθόντος, του παλαιού. Όσο για την καθημερινότητα; Μπορούμε να ζήσουμε και χωρίς καφέ και χωρίς τσιγάρα και χωρίς φαγητό. Εκείνο που δεν μπορεί να μας λείψει είναι η Δημοκρατία του κ. Τσίπρα.thanasis.mavridis@liberal.gr

Είναι αντισυνταγματικό να προσπαθήσει να αλλάξει κανείς το Σύνταγμα με δημοψήφισμα. Σε πρώτη ανάγνωση δεν είναι κακό να ψηφίζει ο λαός για τα πάντα. Να έχουμε δηλαδή «άμεση Δημοκρατία». Για τα πάντα; Όχι ακριβώς! Για το Σύνταγμα δεν μπορούμε να αποφασίζουμε κάθε τρεις και λίγο. Δεν μπορούμε να το αλλάζουμε κάθε έξι μήνες, ανάλογα με τις πλειοψηφίες που δημιουργούνται εκείνη την δεδομένη στιγμή της ψηφοφορίας. Γι αυτό και το υπάρχον Σύνταγμα προβλέπει τις ακριβείς διαδικασίες για την αλλαγή του. Θα πρέπει ακόμη να σημειώσουμε ότι όσες φορές στο παρελθόν  επιχειρήθηκε να καταστρατηγηθεί το Σύνταγμα, αυτό έγινε με δημοψηφίσματα. Το τελευταίο παράδειγμα είναι αυτό της επταετίας…

Και λοιπόν; Αυτά είναι λεπτομέρειες! Θα θυμάστε την παρωδία του περσινού δημοψηφίσματος. Τότε που ο ελληνικός λαός κλήθηκε να ψηφίσει σε χρόνο ρεκόρ επί ενός κάλπικου διλήμματος. Τότε που το «ναι» και το «όχι» μπήκαν στο ίδιο ψηφοδέλτιο για λόγους … Οικονομίας με το «όχι» να προτάσσεται. Και πιστεύετε στα αλήθεια ότι θα «κολλήσουν» στο να αλλάξουν το Σύνταγμα με ένα … δημοψήφισμα;

Ο σχεδιασμός τους ήταν απλός από την αρχή: Να συμφωνήσουν σε όλα με την Ευρώπη για να κερδίσουν χρόνο και να προσπαθήσουν να δημιουργήσουν το δικό τους «καθεστώς». Δεν τους νοιάζουν τα προσχήματα, δεν τους νοιάζει ο τρόπος. Γι αυτούς έχει σημασία ο τελικός σκοπός, ο οποίος είναι η μακροχρόνια παραμονή τους στην εξουσία.

Ο επόμενος στόχος είναι η λεγόμενη απλή αναλογική. Δεν ξέρουμε αν θα είναι .., άδολη. Μαθαίνουμε, πάντως,  ότι δεν θα είναι ακριβώς «απλή, αφού θα υφίσταται το όριο του 3%. Εκτός κι αν στην θέση των «χαμένων ψήφων» και του λευκού βλέπουμε άδεια έδρανα. Αλλά κάτι τέτοιο δεν έχει έτσι κι αλλιώς λογική.  Είναι η επανάληψη αυτού που ζήσαμε στο παρελθόν με τον νόμο Κουτσόγιωργα. Η Νέα Δημοκρατία του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη χρειάστηκε να φτάσει το 48% έπειτα από τρεις εκλογικές αναμετρήσεις για να πάρει στην Βουλή πλειοψηφία μιας έδρας!

Αυτό που συμβαίνει είναι ότι η Αριστερά βλέπει τις δημοσκοπήσεις και προσπαθεί να κερδίσει χρόνο. Ποντάρει στην αλλαγή των κανόνων του παιγνιδιού και παράλληλα σε ένα «θαύμα» που θα αλλάξει τους συσχετισμούς που διαμορφώνονται σήμερα κάτω από την πίεση που ασκείται στην κοινωνία από τις στρεβλές κυβερνητικές επιλογές. Ποιο θα μπορούσε να είναι αυτό το «θαύμα»;  Ίσως ένα Brexit. Κάτι που να τους επιτρέπει να ισχυριστούν ότι οι ίδιοι υπερασπίζονται τα λαϊκά συμφέροντα, απέναντι στους κακούς Ευρωπαίους και την … τρόικα του εσωτερικού.

Έχουμε εισέλθει εδώ και καιρό σε μία επικίνδυνη ατραπό. Επίσης, έχουμε συνηθίσει σε «συνθήκες έκτακτης ανάγκης». Είναι πολύ εύκολο πλέον  να διολισθήσουμε σε καταστάσεις που θα θυμίζουν περισσότερο Λατινική Αμερική και λιγότερο την Ευρώπη και τον δυτικό κόσμο. Πόσο απέχουμε από κάτι τέτοιο; Όσο ένα δημοψήφισμα…

Θανάσης Μαυρίδης

thanasis.mavridis@liberal.gr