Η πρόσφατη συντριπτική νίκη του συνδυασμού του κ. Ντάουλα στους πολυτέκνους και οι καταγγελίες που έγιναν σε βάρος του μετά το αποτέλεσμα, από γνωστούς μονίμως καταγγέλλοντες, σε κάνει να ασχοληθείς θες δε θες
Ο κ. Ντάουλας βέβαια απάντησε, αλλά φαίνεται πως κάποιοι δεν καταλαβαίνουν τίποτε και συνεχίζουν να μην αφήνουν την κοινωνία να ησυχάσει αν δεν ομολογήσει τη δική τους αλήθεια.

Καταντάει κουραστικό: μόνιμα στην καταγγελία ενός  αόρατου συστήματος που έχει στήσει τα πλοκάμια του παντού και δεν τους αφήνει αυτούς να αναλάβουν τα ηνία... (ευτυχώς). Καταγγελία ακόμη και σε περιπτώσεις όπου η βούληση της πλειοψηφίας είναι συντριπτική, ειρωνεία για τα πιστεύω του άλλου, όλα μαζί ένα κράμα.

Θα μου πεις δημοκρατία έχουμε. Εντάξει, αλλά το αστείο είναι πως αυτή τη δημοκρατία που απολαμβάνουν οι συγκεκριμένοι για να εμφανίζονται ως οι "αρχάγγελοι της κάθαρσης" σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής, την καταγγέλλουν κιόλας!

Επιστέγασμα όλης αυτής της πολιτικής αφασίας και της τρικυμίας εν κρανίω για κάποιους, είναι πως ακόμη και όταν έρχεται η ώρα της κρίσης για τους ίδιους,  οι αποκαλούμενοι και αριστεροί (α, ρε κατακαημένη Αριστερά...) φορούν τον μανδύα του θύματος, και αρχίζουν τις προσωπικές στοχοποιήσεις μπας και ξεχαστεί πόσο έκθετοι είναι.  Παλιά τους τέχνη κόσκινο. Άμα έχεις περάσει από συγκεκριμένα -κομματικά- θρανία θες και να ξεχάσεις αλλά δεν μπορείς κι ας έχεις κάνει κι ένα σωρό κυβιστήσεις... (πολιτικές πάντα...)

Π.Η.Τ.