Κώστας Τάτσης
Ήταν 4 περίπου, τα ξημερώματα της περασμένης Πέμπτης, όταν πήρε το λόγο στη Βουλή ο Υπουργός Άμυνας και αρχηγός κόμματος των ΑΝΕΛ, που συγκυβερνά σήμερα τη χώρα, σε μια περίοδο από τις πιο δύσκολες στη σύγχρονη ιστορία της.
Η ρητορική του, όπως συνήθως, ξεπέρασε κατά πολύ αυτή του Μιχαλολιάκου και του Κασιδιάρη, που πλέον μπροστά του δείχνουν «αρνάκια». Απείλησε να «τσακίσει» τους αντιπάλους του, προφανώς για να δικαιολογήσει ότι έγινε ξαφνικά «μνημονιακός», σε αυτούς που σήμερα κατηγορούν και αυτόν για το «στα τέσσερα», όπως με ευκολία φώναζε πριν λίγο καιρό για εκείνους.
Και με την εικόνα του συντετριμμένου, ο οποίος μόλις και συγκρατούσε τα δάκρυα του, κατέθεσε κραυγάζοντας δυο προτάσεις, για τις οποίες ζήτησε να τεθούν σε άμεση ψηφοφορία. Η μια αφορούσε την μείωση των μισθών των βουλευτών (η οποία, αν δεν είναι πυροτέχνημα, ώσπου να περάσει νομοθετικά, ας κάνει την αρχή ο ίδιος μαζί με τους βουλευτές του κόμματός του και να επιστρέψει το 30% στο ταμείο του κράτους).
Η δεύτερη και πιο σημαντική, η πρόταση να ψηφιστεί άμεσα-εκείνη την ώρα- η αλλαγή του νόμου για την ευθύνη Υπουργών!
Βέβαια, ο προεδρεύων ψύχραιμα φρόντισε αμέσως να του εξηγήσει ότι αυτό απαιτεί ειδική διαδικασία, που υπερβαίνει τις αρμοδιότητες τις παρούσας Βουλής.
Αυτό, όμως, δεν εμπόδισε κάποιους να θεωρούν ότι ο Καμμένος έκανε σημαντικές προτάσεις και τις διακινούσαν στα κοινωνικά δίκτυα.
Για να μην υπάρχουν λοιπόν, παρανοήσεις, ακόμα και ο τελευταίος φοιτητής της νομικής -για να μην πιάσουμε τους βουλευτές και τους αρχηγούς κομμάτων, οι οποίοι θεωρητικά το γνωρίζουν- καταλαβαίνει ότι οι προτάσεις του Καμμένου και ιδιαίτερα η περί αλλαγής του νόμου περί ευθύνης υπουργών ήταν μια κίνηση εντυπωσιασμού, επικίνδυνου λαϊκισμού, όπως και μια σειρά άλλων προτάσεων του-λιγότερο "θεσμικών" στο παρελθόν (η παρότρυνση να τσακιστεί Δήμαρχος, να ανατιναχτεί τηλεοπτικό κανάλι κλπ).
Και αυτό γιατί το Σύνταγμα στο άρθρο 86 ορίζει ότι "μόνο η Βουλή έχει την αρμοδιότητα να ασκεί δίωξη κατά όσων διατελούν ή διετέλεσαν μέλη της Κυβέρνησης ή Υφυπουργοί για ποινικά αδικήματα που τέλεσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, όπως νόμος ορίζει. Απαγορεύεται η θέσπιση ιδιώνυμων υπουργικών αδικημάτων....". Επομένως, για την αλλαγή του νόμου περί ευθύνης υπουργών χρειάζεται με συνταγματική αναθεώρηση, που θα προέλθει από Βουλή Αναθεωρητική. Βέβαια, είναι ευνόητο ότι η συνταγματική αναθεώρηση δεν ενεργοποιείται με μια πρόταση που κατατίθεται στις 4 τα ξημερώματα.
Η αναθεώρηση του συντάγματος γίνεται βάση το άρθρο 110 του Συντάγματος και το άρθρο 119 του κανονισμού της Βουλής.
Προβλέπεται, μεταξύ άλλων, η κατάθεση πρότασης από 50 τουλάχιστον Βουλευτές και η συγκρότηση ειδικής επιτροπής από τη Βουλή. Στη συνέχεια με απόφασή της πλειοψηφία του Κοινοβουλίου, που λαμβάνεται μετά πρόταση του Προέδρου της και με τη συνήθη πλειοψηφία του άρθρου 67 του Συντάγματος, ορίζει προθεσμία για την υπoβoλή της έκθεσης της Eπιτρoπής Aναθεώρησης και στη συνέχεια τίθονται οι προς αναθεώρηση διατάξεις – άρθρα με πλειοψηφία των τριών πέμπτων του όλου αριθμού των μελών της Βουλής σε δύο ψηφοφορίες που απέχουν μεταξύ τους έναν τουλάχιστον μήνα.
Μετά την απόφαση για αναθεώρηση από τη Βουλή, θα πρέπει η επόμενη, η ονομαζόμενη Αναθεωρητική, κατά την πρώτη σύνοδό της, να αποφασίσει με την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των μελών της σχετικά με τις αναθεωρητέες διατάξεις.http://kostastatsis.blogspot.gr/2015/07/blog-post_26.html?spref=fb
Έτσι, λοιπόν, μιας τέτοιας σοβαρότητας πρόταση δεν μπορεί να δρομολογηθεί, επειδή ήθελε να εντυπωσιάσει ο Καμμένος, αλλά συγκροτημένα και σε δυο διαφορετικές κοινοβουλευτικές περιόδους - από δύο διαφορετικά συγκροτημένα Σώματα, αφού η αναθεώρηση προϋποθέτει ότι η νέα Βουλή, όπως θα έχει προκύψει μετά από εκλογές θα επικυρώσει τις αλλαγές.
Να υποψιαστούμε ότι ο Καμμένος δεν γνώριζε πώς γίνεται η αναθεώρηση; Σύμφωνα με το βιογραφικό είναι επί 22 συνεχόμενα χρόνια βουλευτής και διετέλεσε Υφυπουργός (2007), πράγμα που απομακρύνει κάθε πιθανότητα άγνοιας.
Στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε, ας μη περνά η φτηνή παραπληροφόρηση, ο λαϊκισμός και ο αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης.
Η ρητορική του, όπως συνήθως, ξεπέρασε κατά πολύ αυτή του Μιχαλολιάκου και του Κασιδιάρη, που πλέον μπροστά του δείχνουν «αρνάκια». Απείλησε να «τσακίσει» τους αντιπάλους του, προφανώς για να δικαιολογήσει ότι έγινε ξαφνικά «μνημονιακός», σε αυτούς που σήμερα κατηγορούν και αυτόν για το «στα τέσσερα», όπως με ευκολία φώναζε πριν λίγο καιρό για εκείνους.
Και με την εικόνα του συντετριμμένου, ο οποίος μόλις και συγκρατούσε τα δάκρυα του, κατέθεσε κραυγάζοντας δυο προτάσεις, για τις οποίες ζήτησε να τεθούν σε άμεση ψηφοφορία. Η μια αφορούσε την μείωση των μισθών των βουλευτών (η οποία, αν δεν είναι πυροτέχνημα, ώσπου να περάσει νομοθετικά, ας κάνει την αρχή ο ίδιος μαζί με τους βουλευτές του κόμματός του και να επιστρέψει το 30% στο ταμείο του κράτους).
Η δεύτερη και πιο σημαντική, η πρόταση να ψηφιστεί άμεσα-εκείνη την ώρα- η αλλαγή του νόμου για την ευθύνη Υπουργών!
Βέβαια, ο προεδρεύων ψύχραιμα φρόντισε αμέσως να του εξηγήσει ότι αυτό απαιτεί ειδική διαδικασία, που υπερβαίνει τις αρμοδιότητες τις παρούσας Βουλής.
Αυτό, όμως, δεν εμπόδισε κάποιους να θεωρούν ότι ο Καμμένος έκανε σημαντικές προτάσεις και τις διακινούσαν στα κοινωνικά δίκτυα.
Για να μην υπάρχουν λοιπόν, παρανοήσεις, ακόμα και ο τελευταίος φοιτητής της νομικής -για να μην πιάσουμε τους βουλευτές και τους αρχηγούς κομμάτων, οι οποίοι θεωρητικά το γνωρίζουν- καταλαβαίνει ότι οι προτάσεις του Καμμένου και ιδιαίτερα η περί αλλαγής του νόμου περί ευθύνης υπουργών ήταν μια κίνηση εντυπωσιασμού, επικίνδυνου λαϊκισμού, όπως και μια σειρά άλλων προτάσεων του-λιγότερο "θεσμικών" στο παρελθόν (η παρότρυνση να τσακιστεί Δήμαρχος, να ανατιναχτεί τηλεοπτικό κανάλι κλπ).
Και αυτό γιατί το Σύνταγμα στο άρθρο 86 ορίζει ότι "μόνο η Βουλή έχει την αρμοδιότητα να ασκεί δίωξη κατά όσων διατελούν ή διετέλεσαν μέλη της Κυβέρνησης ή Υφυπουργοί για ποινικά αδικήματα που τέλεσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, όπως νόμος ορίζει. Απαγορεύεται η θέσπιση ιδιώνυμων υπουργικών αδικημάτων....". Επομένως, για την αλλαγή του νόμου περί ευθύνης υπουργών χρειάζεται με συνταγματική αναθεώρηση, που θα προέλθει από Βουλή Αναθεωρητική. Βέβαια, είναι ευνόητο ότι η συνταγματική αναθεώρηση δεν ενεργοποιείται με μια πρόταση που κατατίθεται στις 4 τα ξημερώματα.
Η αναθεώρηση του συντάγματος γίνεται βάση το άρθρο 110 του Συντάγματος και το άρθρο 119 του κανονισμού της Βουλής.
Προβλέπεται, μεταξύ άλλων, η κατάθεση πρότασης από 50 τουλάχιστον Βουλευτές και η συγκρότηση ειδικής επιτροπής από τη Βουλή. Στη συνέχεια με απόφασή της πλειοψηφία του Κοινοβουλίου, που λαμβάνεται μετά πρόταση του Προέδρου της και με τη συνήθη πλειοψηφία του άρθρου 67 του Συντάγματος, ορίζει προθεσμία για την υπoβoλή της έκθεσης της Eπιτρoπής Aναθεώρησης και στη συνέχεια τίθονται οι προς αναθεώρηση διατάξεις – άρθρα με πλειοψηφία των τριών πέμπτων του όλου αριθμού των μελών της Βουλής σε δύο ψηφοφορίες που απέχουν μεταξύ τους έναν τουλάχιστον μήνα.
Μετά την απόφαση για αναθεώρηση από τη Βουλή, θα πρέπει η επόμενη, η ονομαζόμενη Αναθεωρητική, κατά την πρώτη σύνοδό της, να αποφασίσει με την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των μελών της σχετικά με τις αναθεωρητέες διατάξεις.http://kostastatsis.blogspot.gr/2015/07/blog-post_26.html?spref=fb
Έτσι, λοιπόν, μιας τέτοιας σοβαρότητας πρόταση δεν μπορεί να δρομολογηθεί, επειδή ήθελε να εντυπωσιάσει ο Καμμένος, αλλά συγκροτημένα και σε δυο διαφορετικές κοινοβουλευτικές περιόδους - από δύο διαφορετικά συγκροτημένα Σώματα, αφού η αναθεώρηση προϋποθέτει ότι η νέα Βουλή, όπως θα έχει προκύψει μετά από εκλογές θα επικυρώσει τις αλλαγές.
Να υποψιαστούμε ότι ο Καμμένος δεν γνώριζε πώς γίνεται η αναθεώρηση; Σύμφωνα με το βιογραφικό είναι επί 22 συνεχόμενα χρόνια βουλευτής και διετέλεσε Υφυπουργός (2007), πράγμα που απομακρύνει κάθε πιθανότητα άγνοιας.
Στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε, ας μη περνά η φτηνή παραπληροφόρηση, ο λαϊκισμός και ο αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου