«Εκείνο που προέχει είναι η ανάκτηση της εσωτερικής μας αξιοπρέπειας μέσα από την υλοποίηση των αναγκαίων μεταρρυθμιστικών πολιτικών που θα βγάλουν τη χώρα από το αδιέξοδο ώστε να μην αναγκαζόμαστε να υπογράφουμε τέτοιες συμφωνίες», δήλωσε ο Μιχάλης Καρχιμάκης, στέλεχος του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών σε συνέντευξή του στο ραδιοφωνικό σταθμό της ΕΡΑ Χανίων.
Ερωτηθείς για την επόμενη ημέρα για τη χώρα ο κ .Καρχιμάκης επισήμανε ότι «προσωπικά η Κυβέρνηση θέλω να επιτύχει, γιατί η επιτυχία της έχει να κάνει με την πορεία της χώρας. Και η πορεία της χώρας έχει να κάνει με τους ανθρώπους. Για το λόγο αυτό πρέπει να προχωρήσει –μεταξύ άλλων-και με την πρόταση της κυβέρνησης Παπανδρέου για τη φορολόγηση των εμβασμάτων ώστε να εισρεύσει νέος πλούτος στη χώρα».
Ο κ. Καρχιμάκης δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στην περίοδο της διακυβέρνησης Παπανδρέου σημειώνοντας ότι «αποδείχτηκε σήμερα –δυστυχώς περίτρανα- ότι δεν υπάρχουν άλλοι δρόμοι όπως πολλοί υποστήριζαν. Και στενοχωριέμαι διότι η Κυβέρνηση της Αριστεράς δε λέει πώς φτάσαμε ως εδώ και δεν λέει την αλήθεια για τις ευθύνες της διακυβέρνησης Καραμανλή η οποία προσδιόρισε το μέλλον μας. Πώς φτάσαμε στο να μη μας δανείζουν οι αγορές το 2009. Πώς από την άρνηση των αγορών οδηγηθήκαμε στο μηχανισμό στήριξης. Πώς φτάσαμε να λοιδορείται ένας άνθρωπος που δεν έπαιξε τη χώρα στα ζάρια.
Και μη ξεχνάμε ότι ο Γιώργος Παπανδρέου το 2009 είχε να αντιμετωπίσει μια εντελώς διαφορετική κατάσταση και να κινηθεί σε αχαρτογράφητα νερά. Ο Γιώργος Παπανδρέου διαπραγματεύτηκε υπό διαφορετικές συνθήκες και σε μια Ευρωπαϊκή Ένωση με ένα διαφορετικό συσχετισμό δυνάμεων. Δίχως Ολαντρέου και δίχως Ρέντζι. Μόνος σε μια «έρημο» από συντηρητικούς και ακραίους».
Αναλυτικά η συνέντευξη του Μιχάλη Καρχιμάκη.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΠΟΛΥΖΟΥ: Καλημέρα σας κ. Καρχιμάκη
ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ: Καλημέρα σε εσάς. Καλημέρα στους ακροατές σας. Καλημέρα σε όλο τον κόσμο.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΠΟΛΥΖΟΥ: κ. Καρχιμάκη θέλω μια πρώτη αποτίμηση για την Ελλάδα των τριών μνημονίων, για την πορεία της χώρας και για τις όποιες ανησυχίες σας, δεδομένου ότι ανήκετε στην ομάδα των βουλευτών που σχεδιάζατε τόσο επί Γιώργου παπανδρέου όσο και επί Ευάγγελου Βενιζέλου τη μεθόδευση των μηχανισμών εκείνων που θα καταργούσαν την αδιαφάνεια στις οικονομικές συναλλαγές και θα συντελούσαν ώστε να «πιάσουμε» το μαύρο χρήμα. Αλλά δυστυχώς ο κ. Βενιζέλος απέρριψε την πρότασή σας. Σωστά;
ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ: Σωστά είναι όλα. Η ανησυχία για τη χώρα όλα αυτά τα χρόνια είναι διαρκής. Ιδαίτερα όμως αυτή την περίοδο έχει μεγεθυνθεί πολύ περισσότερο. Και αυτό το λέω με μεγάλη στενοχώρια. Και το λέω αυτό διότι παρά το ότι στρατεύθηκα σε ένα άλλο χώρο, στο Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών με το Γιώργο Παπανδρέου, περίμενα να έρθει μια ελπίδα. Γιατί υπολόγιζα ότι θα υπήρχε ένα σχέδιο. Επαναλαμβάνω δεν τα λέω με αντιπολιτευτική διάθεση. Και κυρίως με υποκριτικά συγκαλυμμένη διάθεση. Διότι πολλοί λένε, όπως ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος, ο Μεϊμαράκης ότι θέλουν να επιτύχει η Κυβέρνηση, αλλά στην πραγματικότητα δεν το εννούν. Προσωπικά θέλω να πετύχει η Κυβέρνηση γιατί η επιτυχία της έχει να κάνει με την πορεία της χώρας. Και η πορεία της χώρας έχει να κάνει με τους ανθρώπους.
Και το λέω αυτό και για έναν πρόσθετο λόγο. Διότι βίωσα ως συνεργάτης του Γιώργου Παπανδρέου τι σήμαινε να κάνεις μια προσπάθεια σε αχαρτογράφητα τότε νερά. Διότι τότε δεν υπήρχε μηχανισμός στήριξης. Διότι τότε είχες να παλέψεις με ένα διπλασιασμένο χρέος από τα 170 δισ. ευρώ στα 440 δισ. ευρώ και με 36 δισ. ευρώ έλλειμμα. ‘Επρεπε να κάνεις μια τεράστια προσαρμογή. Ενώ τώρα είχες πλεονάσματα. Και ταυτόχρονα είχες το πρόβλημα να μη σε δανείζουν οι αγορές. Διότι είχε χτυπήσει το καμπανάκι με τις αθλιότητες της κυβέρνησης του Καραμανλή ότι η Ελλάδα ήταν μια χώρα αναξιόπιστη και ότι δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της τους 4-5 μήνες που ήταν στην κυβέρνηση ο Γιώργος Παπανδρέου. Συνεπώς προϋπήρχε μια ιστορία και μια διαδρομή.
Και επειδή πολλοί μου λένε να μην αναφέρομαι στο παρελθόν, εγώ θα συνεχίσω να αναφέρομαι στο παρελθόν. Γιατί η διακυβέρνηση Καραμανλή προσδιόρισε το μέλλον μας. Και στενοχωριέμαι σήμερα γιατί μια Κυβέρνηση της αριστεράς δε λέει πώς φτάσαμε εδώ. Πώς φτάσαμε στο να μη μας δανείζουν οι αγορές το 2009. Πώς από την άρνηση των αγορών οδηγηθήκαμε στο μηχανισμό στήριξης. Πώς φτάσαμε να λοιδορείται ένας άνθρωπος που δεν έπαιξε τη χώρα στα ζάρια. Αλλά που σκέφτηκε πρώτα το συμφέρον της χώρας και του ελληνικού λαού σε βάρος του προσωπικού του συμφέροντος.
Και σήμερα η κατάσταση επιβεβαιώνει με τον πιο περίτρανο τρόπο ότι δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά. Και ότι αναγκαστήκαμε να έρθουμε αντιμέτωποι με την ιστορία μας, τη διαδρομή μας, τη ψυχή μας, τις κοινωνικές μας συμμαχίες. Το ίδιο κάνει και ο Τσίπρας σήμερα ο οποίος μιλούσε για άλλο δρόμο.
Εγώ έχω να πως το εξής. Το Μάιο του 2010, όταν το κράτος δεν μπορούσε να πληρώσει το κράτος ένα ομόλογο και όλοι μας έλεγαν ας μην το πληρώσετε, έπρεπε να σκάσει η χρεοκοπία στα χέρια του Γιώργου Παπανδρέου; Αυτό ζητούσαν εντέλει; Όπου μια χρεοκοπία την περίοδο της διακυβέρνησης Παπανδρέου θα σήμαινε με τον πιο φριχτό τρόπο την εξαθλίωση και εξόντωση του ελληνικού λαού.
Σήμερα τι λέει ο ΣΥΡΙΖΑ; Δεν μπορώ να αθετήσω την διεθνή μου υποχρέωση στις 20 Ιουλίου των 7 δισ. ευρώ. Δηλαδή πρέπει να πληρωθεί το ΕΚΤ κια το ΔΝΤ. Τότε ο Παπανδρέου μπορούσε να το αθετήσει. Σήμερα κάποιοι λένε ότι η σημερινή κυβέρνηση δεν μπορει να το αθετήσει. Τελικά τι ισχύει;
Αυτό είνα το άδικο. Και δυστυχώς κρίθηκε με πολύ σκληρό τρόπο ένας άνθρωπος που στην πραγματιότητα δεν γνώριζε το μέγεθος του τι παραλάμβανε το 2009. Ας μη ξεχνάμε ότι την περίοδο εκείνη τα πράγματα ήταν εντελώς διαφορετικά. Οι αγορές δε σε δάνειζαν, δεν είχε μηχανισμό στήριξης και παρακαλούσες επί 4 μήνες την Ευρώπη να στήσουν έναν μηχανισμό στήριξης γιατί κινδύνευε η ίδια η Ε.Ε, η ίδια η Ευρωζώνη.
Θέλω να σας πω και κάτι άλλο. Τα μέτρα που πήρε ο Παπανδρέου λόγω των οποίων κατέρρευσε μια ιστορική παράταξη, δεν είχαν ξεπεράσει τα 4 δισ. ευρώ. Τα επόμενα μέτρα που πήρε ο Σαμαράς ήταν κοντά στα 10 δισ. και τα μέτρα που παίρνουμε τώρα είναι κοντά στα 13-14 δισ. ευρώ. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν το άδικο για τον Γιώργο Παπανδρέου.
Εκείνο που προέχει τώρα είναι να ανακτήσουμε την εσωτερική μας αξιοπρέπεια. Και η εσωτερική μας αξιοπρέπεια έχει να κάνει με τη σύγκρουσή μας με όλους εκείνους που δημιουργούν μια μη βιώσιμη Ελλάδα.
Ο αναγκαστικός δανεισμός οδηγεί σε περαιτέρω φτωχοποίηση του κόσμου. Δυστυχώς η εσωτερική μας αξιοπρέπεια πρέπει να κερδηθεί μέσα από τη σύγκρουσή μας –με πράξεις όμως- με όλους εκείνους που υπονομεύουν τον πλούτο και το εθνικό προϊόν της χώρας σε βάρος των πολλών και των αδύναμων.
Επαναλαμβάνω και θέτω προς την κυβέρνηση ένα αίτημα, το οποίο θα δω το επόμενο διάστημα αν θα γίνει αποδεκτό. Το 2013 οι Σαμαροβενιζέλοι, έφεραν έναν νόμο που ουσιστικά κατάργησαν τον έλεγχο όσων έβγαλαν τα λεφτά τους έξω τα τελευταία οκτώ χρόνια. Αυτή η κυβέρνηση πρέπει να πάει σε αναδρομικό έλεγχο όλων όσων έβγαλαν τα λεφτά τους έξω από τότε που τηρούνται τα αρχεία στην Τράπεζα της Ελλάδας. Ο Παπανδρέου μας είχε δώσει εντολή να προχωρήσουμε μετά την ανατροπή του- την πρόταση νόμου για άρση του απορρήτου των καταθέσεων με στόχο τον έλεγχο των εμβασμάτων. Καταθέσαμε το νόμο. Τον απέρριψε ο Βενιζέλος. Οπότε είχαμε μια καθυστέρηση 4 ετών. Αν όμως είχε γίνει αυτός ο έλεγχος για τα 300 δισ. ευρώ από το 2000 έως το 2012 μπορεί να απέφερε 30-40 δισ. ευρώ. Πράγμα που σήμαινε ότι δε θα πηγαίναμε σήμερα σε τρίτο δάνειο.
Επίσης και σε αυτό διαφωνώ με την κυβέρνηση. Δεν μπορεί να προχωρήσει σε ηλεκτρονικές συναλλαγές μόνο σε νησιά που έχουν από 4.000 κατοίκους και πάνω. Οι ηλεκτρονικές συναλλαγές πρέπει να είναι παντού υποχρεωτικές από τα 300 ευρώ όπως ισχύει σε όλη την Ε.Ε. Πρόκειται για μια τρομακτική μεταρρύθμιση η οποία αν εφαρμοζόταν θα συνέβαλε στην είσπραξη ετησίως 15 δισ. ευρώ ΦΠΑ και 6 δισ. ευρώ από την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΠΟΛΥΖΟΥ: κ. Καρχιμάκη γιατί δε γίνεται αυτό;
ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ: Γιατί χρειάζεται πολιτική βούληση. Και όταν ρώτησα έναν πολιτικό της κυβέρνησης για ποιο λόγο δεν προχωράει, μου απάντησε γιατί υπάρχει βαθύ κράτος. Με αυτό το βαθύ κράτος πρέπει να συγκρουστούμε. Αυτή η κυβέρνηση ήρθε ως μια κυβέρνηση αντισυστημική και σύγκρουσης. Της σύγκρουσης που ανέλαβε να κάνει ο Γιώργος Παπανδρέου, αλλά τον ανέτρεψαν πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα.
Ακούω ότι θα υλοποιήσουν την πρόταση Καρχιμάκη και Νιώτη για τα εμβάσματα. Δεν το βλέπω.Δε βλέπω να καταργείται ο νόμος του 2013 που αθωώνει και δημιουργεί άσυλο οκτώ χρόνων. Εγώ τους καλώ να το κάνουν για το καλό του τόπου και της χώρας. Ό,τι νέος πλούτος εισρεύσει σε μια δεξαμενή που ήταν άδεια παράλληλα με την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, θα βγούμε μια ώρα νωρίτερα από την κρίση. Αυτή είναι η προσπάθεια που πρέπει να γίνει. Η καθυστέρηση είναι αδικαιολόγητη. Η κυβέρνηση πρέπει να κινηθεί γρήγορα. Έχει τη στήριξή μας. Και ο Παπανδρέου έχει έναν λόγο παραπάνω να τους στηρίζει. Διότι βίωσε τι σημαίνει να ανατρέπεσαι στα μέσα της τετραετίας. Που δεν αφορά το θέμα της εξουσίας. Αφορά την πορεία του ελληνικού λαού. Απεδείχθη ότι οι πολλαπλές εκλογές ζημίωσαν την χώρα και τους ανθρώπους. Εν πάσει περιπτώσει πρέπει να ακολουθηθεί η θεσμική διαδικασία που προβλέπεται στο Σύνταγμα για 4 χρόνια. Να ολοκληρώνουν το έργο τους και να κρίνονται στην τετραετία.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΠΟΛΥΖΟΥ: Πολλά στελέχη της κυβέρνησης προτείνουν να προχωρήσουμε με τη Συμφωνία και μετά να πάμε σε εκλογές.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ: Ειλικρινά δεν περίμενα να υπάρχουν 31 διαφοροποιήσεις. Κια διέκρινα κάποιους που δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων. Πρώτον διότι ήθελαν να κάνουν συνδικαλισμό στους νομούς τους. Αν ήθελαν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, να πουν με ειλικρίνεια ότι αναγκαστικά παρεκκλίνουν από τις ιδεολογικές τους γραμμές και βάζουν προτεραιότητα να συγκρουστούν με όσους δημιουργούν αναχαίτιση πολιτικών και προοδευτικών μεταρρυθμιστικών πολιτικών που παράγουν χρήμα. Δεν μπορεί να λέμε αόριστα ότι θα συγκρουσθούμε με όλους εκείνους που εν πάσει περιπτώσει υπονόμευσαν το δημόσιο πλούτο αυτά τα χρόνια.
Θα πρέπει αντί να προσφέρουμε θέαμα με τους ολιγάρχε,ς να θεσπίσουμε τα όρια και τους κανόνες διαφάνειας και λογοδοσίας τους. Η δύναμη των ολιχαρχών δεν πατάσσεται με λόγια. Αλλά με παρεμβάσεις και νόμους. Αυτό πρέπει να γίνει. Διότι αυτό θα έδινε το μήνυμα στην κοινωνία για κανόνες και ισονομία. Αλλά είναι εύκολο να θες να πας στο νομό σου και να λες ότι ψήφισες όχι.
Βεβαίως εμείς μπορούμε να πούμε περισσότερα. Εμείς δε φορολογήσαμε τους αγρότες. Τώρα έρχονται να φορολογήσουν τις επιδοτήσεις. Όταν τότε υπήρχε κάποια στιγμή μια φημολογία, είχαμε εξεγέρσεις.
Εμείς θέλαμε να προχωρήσουμε στις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις ώστε να μην αναγκαστούμε να υπογράφουμε τέτοια μέτρα και συμφωνίες. Αλλά είχαμε τον κ. Σαμαρά και τον κ. Βενιζέλο που έπλεξαν το σχοινί της αναρρίχησής τους σε βάρος της ελληνικής κοινωνίας.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΠΟΛΥΖΟΥ: Θέλω να σταθούμε λίγο και στο τι συμβαίνει στην Ευρώπη γιατί έχω την αίσθηση ότι μόνο επιβάλονται πράγματα. Ότι και οι Έλληνες πολιτικοί έχουν ψηφίσει μαι σειρά από Συνθήκες που οδήγησαν εδώ που οδήγησαν. Και αυτή τη στιγμή επιχειρούν να διορίσουν και κυβερνήσεις.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ: Σας είπα ότι οι κυβερνήσεις εκλέγονται για τέσσερα χρόνια. Όσον αφορά το συσχετισμό των δυνάμεων στην Ευρώπη, θέλω να τονίσω το εξής.
Ο Παπανδρέου το 2010 ήταν η μόνη σοσιαλιστική κυβέρνηση. Δεν είχε ούτε Ολαντρέου ούτε Ρέντζι. Ο Τσίπρας σήμερα είχε και τον Ολανδρέου και το Ρέντζι. Ο Παπανδρέου ήταν μόνος του σε μια έρημο με συντηρητικούς και ακραίους που δεν ήθελαν να βλέπουν σοσιαλιστική κυβέρνηση να ευδοκιμεί. Και όσον αφορά το δημοψήφισμα, ο Σαρκοζί αντέδρασε τότε γιατί είχε εκλογές στη Γαλλία και επειδή το δημοψήφισμα θα κερδιζόταν. Θα κερδιζόταν γιατί δεν έβαζε υποθετικά ερωτήματα. Ο Παπανδρέου έφερνε μια συμφωνία 130 δισ. δάνειο, 110 δισ. κούρεμα και συγκρουσιακές μεταρρυθμίσεις. Αυτό θα ήταν το πλαίσιο του ΟΧΙ ή ΝΑΙ στο ευρώ. Έβαζε συμφωνία. Όχι πρόπλασμα συμφωνίας. Και το ΝΑΙ ήταν ναι στην Ευρώπη και όχι στη λιτότητα.
Αλλά η διατύπωση ήταν τέτοια που δεν μπορούσε να διατυπωθεί όπως λέγαμε εμείς. Εμείς λέγαμε ΝΑΙ στην Ευρώπη. Όχι στη λιτότητα. Ναι στην προοδευτική Ευρώπη.
Τώρα ο συσχετισμός ήταν πολύ πιο ευνοϊκός. Και σωστά ο Παπανδρέου δήλωσε ότι πάμε σε ένα διευθυντήριο. Αλλά ποια θα ήταν η στάση, ο ρόλος της Ελλάδας στην Ευρώπη; Να είναι αδύναμη και να σύρεται ή δυνατή;
Ας έχουμε το μέτωπό μας απέναντι στα ευρωπαικά κατεστημένο. Όμως ας ανακτήσουμε πρώτα την εσωτερική μας αξιοπρέπεια. Γιατί βγαίνουν τα Μέσα Ενημέρωσης που είναι ταυτισμένα και τους υποστηρίζουν. Προσβάλλουν την πολτιική. Απαξιώνουν και λένε ότι όλοι οι πολιτικοί είναι ίδιοι. Αυτό είναι το όπλο των συφμερόντων. Δε θέλουν να υπάρχουν αξιόπιστοι πολιτικοί. Γιατί τότε αυτοί δε θα έχουν κανένα ρόλο και λόγο. Για το λόγο αυτό μεθοδεύουν. Αλλά και οι πολιτικοί πρέπει να συνέλθουν. Πρέπει η εικόνα τους στην κοινωνία να είναι εικόνα θάρρους. Και όχι λαΪκισμού. Και αναφέρομαι σε όλους εκείνους που δε θέλουν να προχωρήσει η συμφωνία. Ξέρω ότι είναι η χειρότερη συμφωνία όλων. Δέχομαι ότι δεν ταιριάζει στη φυσιογνωμία της Κυβέρνησης. Αλλά όμως ας προχωρήσουμε στις προτεραιότητες που θα μας βγάλουν απο το αδιέξοδο ώστε να μην αναγκαζόμαστε να υπογράφουμε τέτοιες συμφωνίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου