Κίνδυνοι με τις ενισχύσεις στην κτηνοτροφία

        

Τον κίνδυνο για την ομαλή καταβολή ενισχύσεων στην κτηνοτροφία από τις μεταβολές στις επιλέξιμες εκτάσεις των βοσκοτόπων και τα προβλήματα στην ορθολογική διαχείριση αυτών, επισημαίνει με ανακοίνωση του το παράρτημα Πελοποννήσου και Δυτικής Ελλάδας του Γεωτεχνικου Επιμελητηρίου.
Αναλυτικά:
«Το Παράρτημα Πελοποννήσου & Δυτικής Στερεάς Ελλάδας του ΓΕΩΤ.Ε.Ε. είναι μεταξύ εννέα φορέων (Παράρτημα Ηπείρου & Νήσων του ΓΕΩΤ.Ε.Ε., Σύνδεσμος Γεωπόνων Ν. Ιωαννίνων, Σύλλογος Γεωπόνων Θεσπρωτίας, Ένωση Μετακινούμενων Κτηνοτρόφων Ηπείρου, Σύλλογος Κτηνοτρόφων Θεσπρωτίας, Αγελαδοτροφικός Συνεταιρισμός Άρτας – Πρέβεζας, Ομοσπονδία Κτηνοτροφικών Συλλόγων & Κτηνοτρόφων Περιφέρειας Θεσσαλίας και Γαλακτοκομικός Συνεταιρισμός Θέρμου Αιτωλοακαρνανίας) σχετιζόμενων με την ανάπτυξη της κτηνοτροφίας, οι οποίοι συνυπέγραψαν επιστολή με την οποία αναδεικνύουν το σοβαρότατο πρόβλημα που έχει προκύψει το τελευταίο διάστημα για την κτηνοτροφία της χώρας καθώς στο πλαίσιο υποβολής των Αιτήσεων Ενιαίας Ενίσχυσης (ΟΣΔΕ) για το 2013 οι κτηνοτρόφοι έρχονται αντιμέτωποι με την αδυναμία εξεύρεσης των αναγκαίων επιλέξιμων εκτάσεων βοσκοτόπων προκειμένου να ενεργοποιήσουν τα δικαιώματά τους και να τους καταβληθούν οι κοινοτικές ενισχύσεις.
Οι επιλέξιμες εκτάσεις των βοσκοτόπων που απέμειναν μετά από διασταυρώσεις του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων φαίνεται ότι είναι σαφώς μικρότερες από τις απαιτούμενες. Αυτό έγινε γιατί υπήρξαν αλλαγές αφενός στη χρήση των εκτάσεων από βοσκότοπο σε δάσος και αφετέρου μειώθηκαν οι επιλέξιμες εκτάσεις των ενοτήτων που παρέμειναν βοσκότοποι.
Πέρα από τα παραπάνω υπάρχει επιπλέον οικονομική επιβάρυνση των κτηνοτρόφων αφού με την εφαρμογή του Νόμου 4061/2012 καλούνται ως υποψήφιοι ενοικιαστές, να συντάξουν τοπογραφικό διάγραμμα (!!) μιας περιοχής εκατοντάδων στρεμμάτων του βοσκότοπου που τους ενδιαφέρει και στην συνέχεια να αποδείξουν αυτοί αν η έκταση αυτή του δημοσίου που προτίθενται να ενοικιάσουν είναι δασική ή μη, κατόπιν εισήγησης της αρμόδιας δασικής υπηρεσίας, γεγονός που αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία.
Η ουσία του παραπάνω προβλήματος είναι η εν γένει ουσιαστική ορθολογική διαχείριση των λιβαδιών της χώρας μας, αρμοδιότητα που σήμερα για πρώτη φορά στην Ελλάδα είναι διασπασμένη μεταξύ ΥΠΑΑΤ και ΥΠΕΚΑ.
Είναι ιστορικά και επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι κτηνοτροφία χωρίς βοσκότοπους δεν μπορεί να υπάρξει. Το πολύπλοκο νομικό πλαίσιο που διέπει τη διαχείριση των λιβαδιών έχει οδηγήσει σε μια σύγκρουση των όρων αξιοποίησης και προστασίας τους, γεγονός που οδηγεί στο να θεωρείται σήμερα ο κτηνοτρόφος από την πολιτεία ως συστηματικός παραβάτης.
Με βάση τα παραπάνω οι φορείς εν όψει και της διαπραγμάτευσης για την ΚΑΠ της περιόδου 2014 -2020 ζητούν:

1. Να ξεκαθαριστεί άμεσα το θέμα που έχει προκύψει με τη μίσθωση των λιβαδικών εκτάσεων του Νόμου 4061/2012 καθώς οι κτηνοτρόφοι αναζητούν ακόμα επιλέξιμες εκτάσεις βοσκοτόπων.
2. Να πραγματοποιηθεί αύξηση της μοναδιαίας αξίας των εκτατικών δικαιωμάτων – με κατάθεση σχετικού αιτήματος στην Ευρωπαϊκή Ένωση εφόσον απαιτείται – ώστε να είναι δυνατή η ενεργοποίηση των δικαιωμάτων των κτηνοτρόφων για το έτος 2013 με λιγότερο αριθμό στρεμμάτων βοσκοτόπων και να μην μειωθούν οι ατομικές ενισχύσεις.
3. Τη συνεργασία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων με το συναρμόδιο Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής για την άμεση υλοποίηση ενός προγράμματος αποκατάστασης των λιβαδικών εκτάσεων της χώρας μέσω του εντοπισμού των εκτάσεων που κατακλύστηκαν από την εισβολή της θαμνώδους βλάστησης σε ποολίβαδα, κατόπιν σχετικής αξιολόγησης με βάση τη σύγκριση των αεροφωτογραφιών του 1945, του 1960 και των σημερινών.
4. Την θέσπιση ενός ξεκάθαρου και ενιαίου κανονιστικού πλαισίου διαχείρισης των βοσκοτόπων της χώρας το οποίο προϋποθέτει την ενσωμάτωση αρμοδιότητας διαχείρισης όλων των βοσκοτόπων υπό τη μέριμνα του ΥΠΑΑΤ καθώς επίσης την πλήρη απογραφή των βοσκοτόπων και τη σύνδεσή τους με το Εθνικό Κτηματολόγιο,
5. Στο πλαίσιο της ΚΑΠ 2014 – 2020 να εξεταστεί η χορήγηση συνδεδεμένων ενισχύσεων για τη στήριξη της ποιμενικής κτηνοτροφίας και ο σχεδιασμός ενός γεωργοπεριβαλλοντικού προγράμματος για την προστασία – διατήρηση βοσκοτόπων με ιδιαίτερη πλούσια βιοποικιλότητα.»