«Οι εξελίξεις απαιτούν να δικαιώσουμε την εμπιστοσύνη και να ανταποκριθούμε στο χρέος μας», γράφει σε άρθρο – παρέμβαση του ο πρ. προεδρος του ΔΣ του Εμπορικού Συλλόγου Αγρινίου, Σωκράτης Κωστίκογλου
O Εμπορικός κόσμος βιώνει τις πιο δύσκολες περιόδους που έχει ποτέ αντιμετωπίσει. Η ύφεση των τελευταίων χρόνων, πρωτόγνωρη για τα Ελληνικά δεδομένα, που συνεχώς αυξάνεται έχει σαν αποτέλεσμα όλο και περισσότερες επιχειρήσεις, όλο και περισσότεροι συνάδελφοι να οδηγούνται σε αδιέξοδο. Οι αντοχές έχουν πλέον εξαντληθεί, η ρευστότητα στην αγορά έχει μηδενιστεί και εκείνο που παρατηρούμε είναι ότι η πολιτική των κυβερνώντων εδώ και τέσσερα χρόνια να οδηγεί με τις αποφάσεις τους και τις πρακτικές τους σε οριστικό κλείσιμο τις επιχειρήσεις και τους εμπόρους.
Ασφαλώς η οικονομική κρίση τα τελευταία τέσσερα χρόνια πλήττει το σύνολο της Ελληνικής κοινωνίας με αποτελέσματα τραγικά, όπως είναι η άνοδος της ανεργίας στο 30%, και των νέων να υπερβαίνει το 60%. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον που όσο περνάει ο χρόνος τόσο η κρίση επιδεινώνεται, ο εμπορικός κόσμος προσπαθεί να κρατηθεί από το γκρεμό, αν αυτό είναι εφικτό, γιατί δυστυχώς δεν είμαστε πλέον ούτε στο χείλος του γκρεμού.
Θα περίμενε λοιπόν κανείς σε αυτή την συγκυρία να υπάρχει τουλάχιστον μια στήριξη όποιας μορφής από τα συνδικαλιστικά όργανα και στη δική μας περίπτωση από τον Εμπορικό Σύλλογο Αγρινίου. Αντ΄ αυτού όμως έχουμε μια πρωτοφανή στάση σιωπής από τον Εμπορικό Σύλλογο Αγρινίου.
Τα προβλήματα όμως τρέχουν, όπως το φορολογικό, ασφαλιστικό, παραεμπόριο, ενοίκια, ωράριο. Πριν δύο χρόνια οι συνάδελφοι επέλεξαν ΔΣ με σκοπό να υπηρετηθεί ο θεσμός, όχι βέβαια με τους ρυθμούς που γνωρίζουμε οι πιο παλαιοί αλλά τουλάχιστον να μπορεί να παρακολουθεί και να παίρνει θέση δημόσια στα διάφορα θέματα που και πολλά είναι
αλλά και σημαντικά. Δυστυχώς αυτό δεν συνέβη. Αντίθετα εκείνο που διαπιστώνουμε είναι η απόλυτη απραξία και αυτό συζητείται πλέον έντονα ανάμεσα σε νυν αλλά και πρώην συναδέλφους που έχουν ζήσει στο παρελθόν από κοντά τον Ε.Σ.Α και θέλουν πάντα να είναι στη πρώτη γραμμή, όπως επίσης ότι βλέπουν το φως της δημοσιότητας ενέργειες όπως στη περίπτωση κατάληψης γραφείων του ΟΑΕΕ ή συνάντησης του Δ.Σ του Ε.Σ.Α με αντιπροσωπεία του συλλόγου Ιδιωτικών Υπαλλήλων, ενέργειες που μέλη του Δ.Σ αλλά και μέλη του Ε.Σ.Α αγνοούν.
Στις κρίσιμες αυτές ώρες είναι σαφές ότι εκείνο που μπορεί να ανακόψει τον επερχόμενο αφανισμό μας είναι η αποφασιστική συστράτευση όλων (ανεξάρτητα από ιδεολογικές και κομματικές συμπάθειες). Σε ένα πλαίσιο διεκδικήσεων και μορφών διεκδίκησης που θα έχει αποφασιστεί με συλλογικό τρόπο. Αυτό τον ρόλο μπορεί να τον διαδραματίσει μόνο ένας συνδικαλιστικός φορέας χωρίς κηδεμονίες, σαν συλλογικός εκφραστής των υπαρκτών μελών του και των εν δυνάμει να ενταχτούν στη δύναμή του.
Κάθε σύλλογος, κάθε σωματείο, την ύπαρξή του πρέπει να την επιβεβαιώνει, όχι με το να επικαλείται την ιστορικότητάς του, αλλά με τη παρουσία και τη δράση του. Πρέπει η εκάστοτε διοίκηση να δικαιώνει την ύπαρξή της, με βάση τη δική της συνεισφορά στην ενημέρωση αυτών που εκπροσωπεί και στο επίπεδο της αμφίδρομης επικοινωνίας της διοίκησης με τα μέλη.
Ενέργειες όπως η διαμαρτυρία, η καταγγελία, η διεκδίκηση, η κινητοποίηση, ο αγώνας, η απεργία, η κατάληψη, η σύγκρουση, αν αυτό απαιτηθεί, μπορούν να έχουν θετικά αποτελέσματα όταν είναι επακόλουθα μιας συνεχούς συνδικαλιστικής προσπάθειας που στηρίζουν τα μέλη του συλλόγου. Αλλά μπορούν να έχουν και αρνητικά αποτελέσματα και να εξασθενήσουν όταν εκδηλώνονται αποσπασματικά και για λόγους επικοινωνιακούς.
Όλα αυτά που βιώνουμε, αυτά που ζούμε, αυτά που έρχονται, είναι βέβαιο ότι δεν αφήνουν κανένα περιθώριο σε κανέναν. Είναι βέβαιο ότι οι εξελίξεις απαιτούν να δικαιώσουμε την εμπιστοσύνη και να ανταποκριθούμε στο χρέος μας. Το πιο σημαντικό που θα πρέπει να έχουμε πάντα όλοι στο μυαλό μας όταν εκπροσωπούμε κάποιους και μιλάμε δημόσια, είναι να αντιλαμβάνονται όσοι μας ακούν ή μας βλέπουν ότι έχουμε κάτι να πούμε, να προτείνουμε, να τους αγγίζει και ασφαλώς να δικαιώνει με απλά λόγια την ύπαρξή μας, αλλά και κυρίως να μην εμφανιζόμαστε ότι βρεθήκαμε εκεί τυχαία.
Σωκράτης Κωστίκογλου
Πρώην πρόεδρος Εμπορικού Συλλόγου Αγρινίου
O Εμπορικός κόσμος βιώνει τις πιο δύσκολες περιόδους που έχει ποτέ αντιμετωπίσει. Η ύφεση των τελευταίων χρόνων, πρωτόγνωρη για τα Ελληνικά δεδομένα, που συνεχώς αυξάνεται έχει σαν αποτέλεσμα όλο και περισσότερες επιχειρήσεις, όλο και περισσότεροι συνάδελφοι να οδηγούνται σε αδιέξοδο. Οι αντοχές έχουν πλέον εξαντληθεί, η ρευστότητα στην αγορά έχει μηδενιστεί και εκείνο που παρατηρούμε είναι ότι η πολιτική των κυβερνώντων εδώ και τέσσερα χρόνια να οδηγεί με τις αποφάσεις τους και τις πρακτικές τους σε οριστικό κλείσιμο τις επιχειρήσεις και τους εμπόρους.
Ασφαλώς η οικονομική κρίση τα τελευταία τέσσερα χρόνια πλήττει το σύνολο της Ελληνικής κοινωνίας με αποτελέσματα τραγικά, όπως είναι η άνοδος της ανεργίας στο 30%, και των νέων να υπερβαίνει το 60%. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον που όσο περνάει ο χρόνος τόσο η κρίση επιδεινώνεται, ο εμπορικός κόσμος προσπαθεί να κρατηθεί από το γκρεμό, αν αυτό είναι εφικτό, γιατί δυστυχώς δεν είμαστε πλέον ούτε στο χείλος του γκρεμού.
Θα περίμενε λοιπόν κανείς σε αυτή την συγκυρία να υπάρχει τουλάχιστον μια στήριξη όποιας μορφής από τα συνδικαλιστικά όργανα και στη δική μας περίπτωση από τον Εμπορικό Σύλλογο Αγρινίου. Αντ΄ αυτού όμως έχουμε μια πρωτοφανή στάση σιωπής από τον Εμπορικό Σύλλογο Αγρινίου.
Τα προβλήματα όμως τρέχουν, όπως το φορολογικό, ασφαλιστικό, παραεμπόριο, ενοίκια, ωράριο. Πριν δύο χρόνια οι συνάδελφοι επέλεξαν ΔΣ με σκοπό να υπηρετηθεί ο θεσμός, όχι βέβαια με τους ρυθμούς που γνωρίζουμε οι πιο παλαιοί αλλά τουλάχιστον να μπορεί να παρακολουθεί και να παίρνει θέση δημόσια στα διάφορα θέματα που και πολλά είναι
αλλά και σημαντικά. Δυστυχώς αυτό δεν συνέβη. Αντίθετα εκείνο που διαπιστώνουμε είναι η απόλυτη απραξία και αυτό συζητείται πλέον έντονα ανάμεσα σε νυν αλλά και πρώην συναδέλφους που έχουν ζήσει στο παρελθόν από κοντά τον Ε.Σ.Α και θέλουν πάντα να είναι στη πρώτη γραμμή, όπως επίσης ότι βλέπουν το φως της δημοσιότητας ενέργειες όπως στη περίπτωση κατάληψης γραφείων του ΟΑΕΕ ή συνάντησης του Δ.Σ του Ε.Σ.Α με αντιπροσωπεία του συλλόγου Ιδιωτικών Υπαλλήλων, ενέργειες που μέλη του Δ.Σ αλλά και μέλη του Ε.Σ.Α αγνοούν.
Στις κρίσιμες αυτές ώρες είναι σαφές ότι εκείνο που μπορεί να ανακόψει τον επερχόμενο αφανισμό μας είναι η αποφασιστική συστράτευση όλων (ανεξάρτητα από ιδεολογικές και κομματικές συμπάθειες). Σε ένα πλαίσιο διεκδικήσεων και μορφών διεκδίκησης που θα έχει αποφασιστεί με συλλογικό τρόπο. Αυτό τον ρόλο μπορεί να τον διαδραματίσει μόνο ένας συνδικαλιστικός φορέας χωρίς κηδεμονίες, σαν συλλογικός εκφραστής των υπαρκτών μελών του και των εν δυνάμει να ενταχτούν στη δύναμή του.
Κάθε σύλλογος, κάθε σωματείο, την ύπαρξή του πρέπει να την επιβεβαιώνει, όχι με το να επικαλείται την ιστορικότητάς του, αλλά με τη παρουσία και τη δράση του. Πρέπει η εκάστοτε διοίκηση να δικαιώνει την ύπαρξή της, με βάση τη δική της συνεισφορά στην ενημέρωση αυτών που εκπροσωπεί και στο επίπεδο της αμφίδρομης επικοινωνίας της διοίκησης με τα μέλη.
Ενέργειες όπως η διαμαρτυρία, η καταγγελία, η διεκδίκηση, η κινητοποίηση, ο αγώνας, η απεργία, η κατάληψη, η σύγκρουση, αν αυτό απαιτηθεί, μπορούν να έχουν θετικά αποτελέσματα όταν είναι επακόλουθα μιας συνεχούς συνδικαλιστικής προσπάθειας που στηρίζουν τα μέλη του συλλόγου. Αλλά μπορούν να έχουν και αρνητικά αποτελέσματα και να εξασθενήσουν όταν εκδηλώνονται αποσπασματικά και για λόγους επικοινωνιακούς.
Όλα αυτά που βιώνουμε, αυτά που ζούμε, αυτά που έρχονται, είναι βέβαιο ότι δεν αφήνουν κανένα περιθώριο σε κανέναν. Είναι βέβαιο ότι οι εξελίξεις απαιτούν να δικαιώσουμε την εμπιστοσύνη και να ανταποκριθούμε στο χρέος μας. Το πιο σημαντικό που θα πρέπει να έχουμε πάντα όλοι στο μυαλό μας όταν εκπροσωπούμε κάποιους και μιλάμε δημόσια, είναι να αντιλαμβάνονται όσοι μας ακούν ή μας βλέπουν ότι έχουμε κάτι να πούμε, να προτείνουμε, να τους αγγίζει και ασφαλώς να δικαιώνει με απλά λόγια την ύπαρξή μας, αλλά και κυρίως να μην εμφανιζόμαστε ότι βρεθήκαμε εκεί τυχαία.
Σωκράτης Κωστίκογλου
Πρώην πρόεδρος Εμπορικού Συλλόγου Αγρινίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου