Γράφει ο Νίκος ΣτασινόπουλοςΣε λίγες μέρες συμπληρώνεται ένας χρόνος από το τελευταίο δημοψήφισμα που διεξήχθη στην Ελλάδα. Ένα δημοψήφισμα δίχως συγκεκριμένο διακύβευμα, με σκοπό να ξεπλύνει τις αμαρτίες της κυβέρνησης.
Οι συνέπειες από την πρώτη στιγμή ήταν φανερές. Με την ανακοίνωση του δημοψηφίσματος άρχιζαν τα πλήθη να συρρέουν στα μηχανήματα αυτόματης ανάληψης προκειμένου να εξασφαλίσουν χρήματα για λίγες ημέρες. Την επομένη είχε αντίκτυπο και στα super market με τους πολίτες να προσπαθούν να αγοράσουν τρόφιμα για την περίπτωση πτώχευσης της χώρας.
Ο Ελληνικός λαός πλέον είχε την αγωνία για το μέλλον του. Η κυβέρνηση διαβεβαίωνε με παρρησία ότι δεν θα υπάρχουν capital controls. Την επομένη μέρα διαψεύστηκε πανηγυρικά, με τους πολίτες να έχουν όριο ανάληψης τα 60 € ημερησίως και τις επιχειρήσεις να αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα με τις συναλλαγές τους.
Το ερώτημα που τέθηκε στην κρίση του λαού ήταν η έγκριση ενός σχεδίου συμφωνίας το οποίο κατέθεσε η τρόικα στο eurogroup στις 25/6/2015. Αυτό το σχέδιο προέβλεπε μεταρρυθμίσεις για την ολοκλήρωση του προγράμματος και πέραν αυτού, καθώς επίσης και προκαταρτική ανάλυση βιωσιμότητας χρέους. Αυτό θα είχε ως συνέπεια μέτρα ύψους 8 δις €.
Ξέσπασε λοιπόν ένας άτυπος εμφύλιος πόλεμος. Από τη μία οι υποστηρικτές του ‘όχι’ έτρεφαν αυταπάτες ότι πολεμούσαν με την Ευρωπαϊκή Ένωση, νομίζοντας ταυτόχρονα ότι η τρόικα μπλοφάρει, με τη μη χρηματοδότηση των τραπεζών μας. Είχαν δε, την εντύπωση ότι εάν χρεοκοπήσει η Ελλάδα τα χρέη θα σβηστούν, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τις ΑΕ σε περίπτωση χρεοκοπίας τους. Επίσης νόμιζαν ότι με την κατάσταση όπως έχει, μια έξοδος από την ΕΕ και μετάβαση σε εθνικό νόμισμα θα ήταν η σωτηρία μας νομίζοντας ότι θα γυρνούσαμε στις παλιές καλές εποχές που με τη δραχμή ήμασταν σε καλή κατάσταση. Έτσι, όποιος διαφωνούσε με την επιλογή του ‘ΟΧΙ’ θεωρούταν προδότης και ‘γερμανοτσολιάς’. Ως αποτέλεσμα, φούντωναν συνέχεια καυγάδες, είτε μέσω διαδικτύου, είτε στα καφενεία, ακόμα και έξω από τα ΑΤΜ.
Από την άλλη οι υποστηρικτές του ‘ΝΑΙ’, ήθελαν παραμονή στην ΕΕ, γνωρίζοντας ωστόσο ότι αυτό απαιτεί θυσίες. Όμως ήταν καλύτερα τα βαριά μέτρα από ένα μέλλον εκτός ΕΕ, με μια χώρα τσακισμένη στα βράχια και ένα μέλλον αβέβαιο, βυθισμένο στο απόλυτο σκοτάδι.
Στα τηλεοπτικά πάνελ οι διαμάχες στελεχών της κυβέρνησης με αυτά της αντιπολίτευσης, αξιωματικής και μη –πλην ΚΚΕ-, να δίνουν και να παίρνουν. Τα στελέχη της κυβέρνησης με κάθε τρόπο προσπαθούσαν να πείσουν τον λαό να ψηφίσει ‘ΟΧΙ’ και τα αντίστοιχα της αντιπολίτευσης, να ψηφίσει ‘ΝΑΙ’.
Διαγενομένης της Κυριακής 5/7/2015 το αποτέλεσμα διαμορφώθηκε ως εξής: ΟΧΙ: 61,3% ΝΑΙ: 38,7. Το ίδιο βράδυ τα πανηγύρια και οι χοροί για τη ‘νίκη’ απέναντι στους ευρωπαίους, έδιναν και έπαιρναν.
Οι επόμενες μέρες όμως δεν ήταν και τόσο πανηγυρικές. Ο κ. Τσίπρας 2 ημέρες μετά, αφού προηγήθηκε διαπραγμάτευση 17 ωρών έφερε συμφωνία για τη χώρα όπου αφορούσε μέτρα περίπου 13 δις €. Με άλλα λόγια το ‘ΟΧΙ’ του δημοψηφίσματος μετατράπηκε σε διπλό ‘ΝΑΙ’ εν μια νυκτί. Με άλλα λόγια ο κ. Τσίπρας έδωσε στον ελληνικό λαό ένα ανούσιο, ασαφές και διχαστικό ερώτημα προς ψήφιση.
Η κατάσταση όλη ήταν κωμικοτραγική. Πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ καταψήφιζαν στην βουλή τη συμφωνία, που όμως περνούσε με τις ψήφους των κομμάτων της αντιπολίτευσης, λίγο πριν οδηγηθεί, εκ νέου, ο λαός στις κάλπες.
Στις εκλογές που έγιναν την 20η Σεπτέμβρη του 2015, παρά την κυβίστηση του δημοψηφίσματος και γενικότερα όλων των προεκλογικών υποσχέσεων του Ιανουαρίου, ο ΣΥΡΙΖΑ επανεκλέγεται και σχηματίζει εκ νέου κυβέρνηση συνεργασίας με τους ΑΝΕΛ. Με την πάροδο του χρόνου, οι προεκλογικές υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Ιανουαρίου 2015 θυμίζουν μακρινό παρελθόν. Τα μνημόνια όχι μόνο δεν καταργήθηκαν με έναν νόμο και ένα άρθρο, αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν στην χειρότερη μορφή που θα μπορούσαν.
Αυτό συμβαίνει διότι ένας τέτοιος μηχανισμός στήριξης προϋποθέτει να γίνουν οι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις έτσι ώστε, πέρα από την παροχή χρηματοδότησης, το κράτος να αρχίσει να ευημερεί και μετά από κάποιο διάστημα να μην χρειάζεται περαιτέρω επιτήρηση από την τρόικα. Αντί αυτού ο ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα και τώρα, προσπαθεί με κάθε τρόπο να επαναφέρει μετά μανίας τις παλιές παθογένειες του παρελθόντος, που μας έφεραν ως εδώ.
Προσφάτως, ο κ. Κυρίτσης ανέφερε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ επανεξελέγη για να μετακυλήσει τα βάρη των μνημονίων στους ‘μενουμευρώπηδες’!! Προφανώς ο εν λόγω κύριος ξεχνά ότι μαζί με το 38,7 % του ‘ΝΑΙ, τιμωρεί το 61,3% του ‘ΟΧΙ’. Με άλλα λόγια τιμωρεί την πλειοψηφία για χάρη της μειοψηφίας κάνοντας ταυτόχρονα πλήρη αντιστροφή της δημοκρατίας!!
Υπάρχουν και άλλα παραδείγματα, για τα οποία θα μπορούσαν να γράφονται άρθρα επί άρθρων για εβδομάδες ολόκληρες. Όμως το δημοψήφισμα-παρωδία, ενδέχεται να περάσει στην ιστορία ως το πιο ανούσιο δημοψήφισμα που διεξήχθη, αλλά ταυτόχρονα δίχασε τον Ελληνικό λαό χωρίς λόγο. Ταυτόχρονα η 5η Ιουλίου του 2015 θα χαρακτηριστεί ως μια επέτειος παρωδίας…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου