Από την εποχή της υπονόμευσης του Γιώργου Παπανδρέου ως και σήμερα ο Βαγγέλης Βενιζέλος και οι συν αυτώ (όσο λίγοι και να έμειναν) βασίστηκαν στην κατασκευή πολιτικών εκβιασμών προκειμένου να ανακτήσουν και να παραμείνουν στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Και χρησιμοποιώ τον όρο «ανάκτηση» γιατί επί της ουσίας δεν κατέλαβε την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ ο Βαγγέλης Βενιζέλος αλλά την ανακατέλαβε ο σκληρός πυρήνας του πάλαι ποτέ σημιτικού-εκσυγχρονιστικού μπλοκ του ΠΑΣΟΚ που κυβέρνησε τη χώρα την εποχή της κατάπτωσης και αποσύνθεσης του πολιτικού μας χώρου. Ναι …
αυτού που ευαγγελίζεται ότι θα ανασυγκροτήσει με την ΕΛΙΑ. Τα κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα του Ιουνίου και του Οκτωβρίου του 2011 άφησαν τον τότε Έλληνα πρωθυπουργό έκθετο την στιγμή της κορυφαίας σύγκρουσής του με το ιερατείο της παλαιο-συντηρητικής Ευρώπης. Έδωσαν το δικαίωμα στο ντόπιο κατεστημένο των εθνικών πετρελαιάδων, εργολάβων, μηντιαρχών και πάνω από όλα τραπεζιτών να ξαναγίνουν αυτοί που έβαζαν τους όρους του παιχνιδιού, ξεμπλέκοντας με τους «περίεργους» που δεν καθόταν ούτε σε ένα τραπέζι να … συζητήσουν. Τότε λοιπόν στις αρχές του 2012 ο πολιτικός εκβιασμός ήταν ότι έπρεπε να γίνει άμεσα αλλαγή στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ γιατί η χώρα θα πήγαινε σε εκλογές -σύμφωνα με τον άλλο εκβιασμό του Σαμαρά- και δεν μπορούσε να πάει το ΠΑΣΟΚ σε εκλογές με τον παραιτημένο πρωθυπουργό Παπανδρέου. Και εξελέγη Πρόεδρος ο Βαγγέλης Βενιζέλος. Στο τελευταίο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ το 2013 ο νέος πολιτικός εκβιασμός ήταν να μην τεθούν ζητήματα ηγεσίας και φυσιογνωμίας που θα κλονίσουν την παράταξη και κατ’ επέκταση την κυβερνητική και πολιτική σταθερότητα. Ο Βαγγέλης Βενιζέλος είπε τα δικά του αυτοκρατορικά, οι ομαδάρχες έπιασαν από ένα στασίδι στα κομματικά όργανα που δεν συνεδριάζουν ποτέ και κανείς εν τέλει δεν κατάλαβε γιατί έγινε Συνέδριο. Στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ο πολιτικός εκβιασμός ήταν ακόμη πιο σκληρός. Όποιος δεν δηλώνει καθημερινά και φωναχτά ότι στηρίζει τον Βαγγέλη Βενιζέλο για τις επιλογές του στα κυβερνητικά κόλπα και στα εγχειρήματα πρώτα των 58 και κατόπιν της ΕΛΙΑΣ, είναι εχθρός της παράταξης και θα ευθύνεται για το τραγικό αποτέλεσμα των εκλογών που και πάλι θα θέσει σε αμφισβήτηση την κυβερνητική και άρα την πολιτική σταθερότητα. Ο Βαγγέλης Βενιζέλος τώρα ετοιμάζει το νέο πολιτικό του εκβιασμό. Όποιος δεν υποστηρίζει τις διαδικασίες σιωπηλής μετατροπής του ΠΑΣΟΚ σε άδειο πουκάμισο και μετάβασης σε μια ΕΛΙΑ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ είναι εχθρός της παράταξης και την αδυνατίζει ενώπιον των επερχόμενων εκλογών και πολιτικών εξελίξεων και θα φέρει την ευθύνη της διάλυσης του ΠΑΣΟΚ. Και μην έχετε καμιά ψευδαίσθηση. Η λέξη ΠΑΣΟΚ δεν προφέρεται καν. Η φράση ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ ακούγεται σιγά-σιγά και θα υποκαταστήσει και τη λέξη ΕΛΙΑ. Όλα αυτά μόνο με πολιτικούς εκβιασμούς και στρατηγικές των ολιγομελών παρασκηνίων. Και την μετατροπή της παράταξης σε σύνολο ομαδαρχών με γαλάζια υπουργικά κουστούμια. Έτσι όμως δεν χτίζεται παράταξη. Και οι πολιτικοί εκβιασμοί τελείωσαν γιατί πλέον δεν υπάρχουν εκβιαζόμενοι. Κατάλαβες Πρόεδρε
αυτού που ευαγγελίζεται ότι θα ανασυγκροτήσει με την ΕΛΙΑ. Τα κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα του Ιουνίου και του Οκτωβρίου του 2011 άφησαν τον τότε Έλληνα πρωθυπουργό έκθετο την στιγμή της κορυφαίας σύγκρουσής του με το ιερατείο της παλαιο-συντηρητικής Ευρώπης. Έδωσαν το δικαίωμα στο ντόπιο κατεστημένο των εθνικών πετρελαιάδων, εργολάβων, μηντιαρχών και πάνω από όλα τραπεζιτών να ξαναγίνουν αυτοί που έβαζαν τους όρους του παιχνιδιού, ξεμπλέκοντας με τους «περίεργους» που δεν καθόταν ούτε σε ένα τραπέζι να … συζητήσουν. Τότε λοιπόν στις αρχές του 2012 ο πολιτικός εκβιασμός ήταν ότι έπρεπε να γίνει άμεσα αλλαγή στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ γιατί η χώρα θα πήγαινε σε εκλογές -σύμφωνα με τον άλλο εκβιασμό του Σαμαρά- και δεν μπορούσε να πάει το ΠΑΣΟΚ σε εκλογές με τον παραιτημένο πρωθυπουργό Παπανδρέου. Και εξελέγη Πρόεδρος ο Βαγγέλης Βενιζέλος. Στο τελευταίο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ το 2013 ο νέος πολιτικός εκβιασμός ήταν να μην τεθούν ζητήματα ηγεσίας και φυσιογνωμίας που θα κλονίσουν την παράταξη και κατ’ επέκταση την κυβερνητική και πολιτική σταθερότητα. Ο Βαγγέλης Βενιζέλος είπε τα δικά του αυτοκρατορικά, οι ομαδάρχες έπιασαν από ένα στασίδι στα κομματικά όργανα που δεν συνεδριάζουν ποτέ και κανείς εν τέλει δεν κατάλαβε γιατί έγινε Συνέδριο. Στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ο πολιτικός εκβιασμός ήταν ακόμη πιο σκληρός. Όποιος δεν δηλώνει καθημερινά και φωναχτά ότι στηρίζει τον Βαγγέλη Βενιζέλο για τις επιλογές του στα κυβερνητικά κόλπα και στα εγχειρήματα πρώτα των 58 και κατόπιν της ΕΛΙΑΣ, είναι εχθρός της παράταξης και θα ευθύνεται για το τραγικό αποτέλεσμα των εκλογών που και πάλι θα θέσει σε αμφισβήτηση την κυβερνητική και άρα την πολιτική σταθερότητα. Ο Βαγγέλης Βενιζέλος τώρα ετοιμάζει το νέο πολιτικό του εκβιασμό. Όποιος δεν υποστηρίζει τις διαδικασίες σιωπηλής μετατροπής του ΠΑΣΟΚ σε άδειο πουκάμισο και μετάβασης σε μια ΕΛΙΑ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ είναι εχθρός της παράταξης και την αδυνατίζει ενώπιον των επερχόμενων εκλογών και πολιτικών εξελίξεων και θα φέρει την ευθύνη της διάλυσης του ΠΑΣΟΚ. Και μην έχετε καμιά ψευδαίσθηση. Η λέξη ΠΑΣΟΚ δεν προφέρεται καν. Η φράση ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ ακούγεται σιγά-σιγά και θα υποκαταστήσει και τη λέξη ΕΛΙΑ. Όλα αυτά μόνο με πολιτικούς εκβιασμούς και στρατηγικές των ολιγομελών παρασκηνίων. Και την μετατροπή της παράταξης σε σύνολο ομαδαρχών με γαλάζια υπουργικά κουστούμια. Έτσι όμως δεν χτίζεται παράταξη. Και οι πολιτικοί εκβιασμοί τελείωσαν γιατί πλέον δεν υπάρχουν εκβιαζόμενοι. Κατάλαβες Πρόεδρε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου