«Βούλιαξε» η μαρίνα του Μεσολογγίου

Επαναδημοπράτηση του έργου της μαρίνας ζητά ο Δήμος Μεσολογγίου, …εν μέσω δικαστικής διαμάχης και απίστευτων καταγγελιών για ατασθαλίες
Την ίδια στιγμή παρατηρείται απίστευτος διαγκωνισμός για το ποιος θα καταλάβει τις θέσεις των διορισμένων μελών του Δ.Σ. του Λιμενικού Ταμείου. Γιατί άραγε…;
Όνειρο ζωής ήταν για το Μεσολόγγι η κατασκευή της μαρίνας. Όραμα αναπτυξιακό, έργο σπουδαίο, που δικαιούταν βεβαίως η περιοχή. Η ιστορία για το πώς φτάσαμε ως εδώ, είναι λίγο – πολύ γνωστή. Αυτό ίσως που δεν έχει επαρκώς αναδειχθεί, είναι η κατάσταση σήμερα. Η «κατάσταση» ενός έργου που… μπάζει από παντού. Τόσο, που ο Δήμος Μεσολογγίου ζητά πλέον την απ’ την αρχή επαναδημοπράτησή του, ώστε να ξεκαθαρίσουν ορισμένα πράγματα μια και καλή. Την ίδια στιγμή οι δικαστικές διαμάχες μεταξύ των εταίρων καλά κρατούν, εν μέσω απίστευτων καταγγελιών, που ακόμη και στη διαδικασία του κοινοβουλευτικού ελέγχου δεν στάθηκε δυνατό να αποσαφηνιστούν, ούτε και να δοθούν «καθαρές» απαντήσεις σε μια σειρά από ερωτήματα… που εξοργίζουν.
Πραγματική πρόκληση το τι έχει συμβεί, με τους πολίτες να πληροφορούνται διάφορες ωραίες καταστάσεις, την ώρα που οι ίδιοι αγωνιούν για το αύριο και αγωνίζονται για το σήμερα. Χωρίς περαιτέρω σχόλια απ’ τη δική μας πλευρά, παρουσιάζουμε τις επισημάνσεις της βουλευτού Μ. Τριανταφύλλου, όπως η ίδια σε πρόσφατη ανακοίνωσή της, κατόπιν των απαντήσεων που τελικά δεν έλαβε απ’ το αρμόδιο υπουργείο, κατέγραψε:
«1.-ΠΟΤΕ δεν κατατέθηκε (όχι εξ αρχής, όπως λανθασμένα είχαμε επισημάνει, αλλά ούτε εντός οκταμήνου, όπως προβλέπεται από το νόμο) εγγυητική επιστολή (ύψους 400.000 Ευρώ) καλής εκτέλεσης της σύμβασης.
Δεν κατατέθηκαν ΠΟΤΕ τα απαιτούμενα εκ της σύμβασης και του ν. 2160/93 (Άρθρο 31, παρ. 5) έγγραφα και δικαιολογητικά.
Επίσης δεν κατεβλήθη στη ΔΟΥ Μεσολογγίου το προβλεπόμενο από τη σύμβαση αντάλλαγμα, η οφειλή του οποίου έχει βεβαιωθεί. Για τους παραπάνω λόγους η σύμβαση λύθηκε αυτοδικαίως στις 3 Νοεμβρίου 2009……
Ωστόσο το Υπουργείο Τουρισμού κρατά σιγήν ιχθύος και δεν απαντά στο γιατί δεν διεκδικήθηκαν όλα τα παραπάνω. Γιατί το Υπουργείο Τουρισμού απλώς περιγράφει μια νοσηρή κατάσταση. Ενώ συνυπέγραψε τη σύμβαση παρουσιάζεται σαν να μην έχει κανένα ελεγκτικό ρόλο. Νίπτει τας χείρας του.
Μετά την αυτοδίκαιη λύση της σύμβασης μας λέει πως δεν μπορεί να διεκδικήσει περαιτέρω μισθώματα. Θα το δεχτούμε. Γιατί δε διεκδίκησε τα πρότερα νόμιμα εντός οκταμήνου μισθώματα;
2. -Στις 3 Νοεμβρίου 2009 μας πληροφορεί το Υπουργείο Τουρισμού πως λύθηκε αυτοδίκαια η σύμβαση μεταξύ της εταιρείας «ΜΑΡΙΝΑ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ Α.Ε.» και Ελληνικού Δημοσίου. Ωστόσο για τρία ολόκληρα χρόνια και ενώ η σύμβαση έχει λυθεί η εταιρεία συνεχίζει να εκμεταλλεύεται το χώρο. Γιατί;
Ανατρέχοντας στην προβλεπόμενη νομοθεσία (ν. 2160/93, Άρθρο 31 παρ. 7) πληροφορηθήκαμε ότι σε παρόμοιες περιπτώσεις το Υπουργείο Οικονομικών είναι υπεύθυνο να υπογράψει τη σύμβαση παραχώρησης με το φορέα διαχείρισης για λογαριασμό του Δημοσίου και όχι το Υπουργείο Τουρισμού. Επίσης στο άρθρο 33, παρ 5 του ίδιου νόμου αναφέρεται ότι «μετά την καθ’ οιονδήποτε τρόπο λύση της σύμβασης η ζώνη τουριστικού λιμένα και όλες οι εντός αυτής εγκαταστάσεις περιέρχονται στο Δημόσιο χωρίς καμία αποζημίωση του φορέα διαχείρισης. Στην περίπτωση αυτή το Δημόσιο δύναται να προβεί σε νέα παραχώρηση κατά τις διατάξεις του παρόντος νόμου.»
Στην απάντησή του το Υπουργείο Τουρισμού αναφέρεται σε μια ακατανόητη διαδικασία «αυτοδίκαιης λύσης» της σύμβασης χωρίς καμία περεταίρω ενέργεια. Έτσι δεν καταμερίζονται ευθύνες στον ιδιώτη και δε διεκδικούνται τα συμφέροντα του Ελληνικού Δημοσίου.
3. -Ενώ η τοπική κοινωνία βοά για τον τρόπο λειτουργίας και εκμετάλλευσης του χώρου της μαρίνας διάφοροι φορείς και υπηρεσίες του Δημοσίου, αρχής γενομένης από το Υπουργείο Τουρισμού που συνυπέγραψε τη σύμβαση αλλά δε φέρει καμιά ευθύνη για το τι επακολούθησε, «πετάνε ο ένας στον άλλο το μπαλάκι» για το ποιος τελικά ευθύνεται.
Δεν είναι η πρώτη φορά που η πολιτική ηγεσία διαφόρων Υπουργείων λειτουργεί εξυπηρετώντας ιδιώτες, ξένους ή ντόπιους, αδιαφορώντας με σκανδαλώδη τρόπο για τη διασφάλιση των Δημοσίων Συμφερόντων. Είναι πολιτική επιλογή της Τρόικας εσωτερικού υπό την επίβλεψη και κηδεμονία των δανειστών να «χαρίζουν» διάφορα «φιλέτα» της χώρας μας ενώ ο ελληνικός λαός βάζει βαθιά το χέρι στην τσέπη».
Στην ελληνική πραγματικότητα τα παραπάνω δεν είναι πρωτόγνωρα. Το ερώτημα είναι… μέχρι πότε;;; Είναι δυνατόν να γίνονται όλα «χύμα στο κύμα» και κανείς να μην παρεμβαίνει, κανείς να μην ευαισθητοποιείται, κανείς… να μην παραιτείται; Εδώ φαίνεται ότι έχουν γίνει… όργια. Κανείς δεν ευθύνεται; Μας προκαλεί μάλιστα τεράστια εντύπωση το γεγονός ότι αυτή την περίοδο, ενόψει και των νέων τοποθετήσεων των διορισμένων μελών στο Λιμενικό Ταμείο, επικρατεί, λόγω μαρίνας, απίστευτος συνωστισμός και διαγκωνισμός για το ποιος θα πρωτοκαταλάβει τις τρεις θέσεις. Γιατί άραγε τέτοιο ενδιαφέρον;Ρωτάμε…
Όσον αφορά την απόφαση – πρόταση του Δημοτικού Συμβουλίου Μεσολογγίου να ζητήσει απ’ το αρμόδιο υπουργείο και το Λιμενικό Ταμείο την επαναδημοπράτηση του έργου, θα συμφωνήσουμε με το σχόλιο του δημάρχου Παν. Κατσούλη, ο οποίος επισημαίνει ότι εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα, αυτός είναι ο μόνος τρόπος να ξεμπλοκαριστεί το έργο, να διασφαλιστεί η ομαλή λειτουργία του… και να σταματήσει η δυσφήμιση της περιοχής.
Eφημερίδα ¨Συνείδηση¨