Το πρώτο τεστ συνοχής για την κυβέρνηση Η λίστα μεταρρυθμίσεων καταρτίζεται, ο ΣΥΡΙΖΑ… «βράζει»

Με το βλέμμα στραμμένο στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ καταρτίζει την λίστα μεταρρυθμίσεων η κυβέρνηση, καθώς η εύρεση αποτελεσματικών και πειστικών «ισοδύναμων» μέτρων αποδεικνύεται δυσκολότερη από το αναμενόμενο και όλα δείχνουν πως όταν η συζήτηση μεταξύ Αθήνας και δανειστών τελειώσει, θα αρχίσουν τα δύσκολα για το Μέγαρο Μαξίμου. Ενόσω το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης ακόμη σβήνει και ξαναγράφει την λίστα μεταρρυθμίσεων, οι διεργασίες είναι έντονες στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ. Όσο περνούν οι μέρες, ολοένα και περισσότεροι βουλευτές συνειδητοποιούν πως μεταξύ των μεταρρυθμίσεων θα υπάρξουν και επώδυνες παρεμβάσεις, αλλά και πιθανά έκτακτα μέτρα, προκειμένου να αντιμετωπιστεί το οξύ ταμειακό πρόβλημα και η πιστωτική ασφυξία που υφίσταται η χώρα. Παράλληλα, κοινός τόπος είναι πια στην κυβέρνηση η εκτίμηση πως ο Αλέξης Τσίπρας δε θα μπορέσει να διατηρήσει –τουλάχιστον για το τετράμηνο της παράτασης της δανειακής σύμβασης- όλες τις «κόκκινες γραμμές» του κόμματός του, καθώς οι πληροφορίες επιμένουν πως η κυβέρνηση δεν «δίνει» νέα μέτρα λιτότητας ή παρεμβάσεις στο Ασφαλιστικό, αλλά αντ’ αυτών μελετά το ενδεχόμενο εισπρακτικών μέτρων –όπως η κατάργηση του μειωμένου συντελεστή ΦΠΑ στα κοσμοπολίτικα νησιά- αλλά και την συνέχιση των ιδιωτικοποιήσεων, έστω και με την εξαίρεση των δημοσίων αγαθών (ενέργεια, νερό, δίκτυα) αλλά και με στρατηγικές συμπράξεις Δημοσίου-ιδιωτικού τομέα.
Τα θέματα-αγκάθια
Παράλληλα, στο Μέγαρο Μαξίμου συνειδητοποιούν πως όσο περισσότερος χρόνος περνά, τόσο θα ανεβαίνει ο λογαριασμός των μέτρων που θα κληθεί να πάρει η κυβέρνηση. Για τον λόγο αυτό, τις τελευταίες ημέρες επικρατεί πυρετός συνεννοήσεων και ζυμώσεων, προκειμένου η λίστα μεταρρυθμίσεων που θα κατατεθεί την Δευτέρα να εξασφαλίσει την εμπιστοσύνη των δανειστών και να ανοίξει η διαδικασία για την χορήγηση ρευστότητας στην ελληνική οικονομία.
Στο πλαίσιο αυτό, οι πληροφορίες που φτάνουν από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ δείχνουν πως όταν έρθει η ώρα της κύρωσης της συμφωνίας από τη Βουλή, τότε η συμπολίτευση θα έρθει αντιμέτωπη με το πρώτο σοβαρό τεστ συνοχής της. Αρκετοί βουλευτές δηλώνουν πως δεν πρόκειται να συναινέσουν σε νέα εισπρακτικά μέτρα, ενώ στο παρασκήνιο έντονες είναι οι αντιδράσεις και στις «σκέψεις» του οικονομικού επιτελείου για παράταση του ΕΝΦΙΑ –αφού αποδείχθηκε ένας φόρος με εξαιρετική εισπραξιμότητα, της τάξης των 2,4 δισεκατομμυρίων ευρώ. Παράλληλα, «κόκκινο πανί» είναι για πολλούς οι ιδιωτικοποιήσεις, ενώ αντιδράσεις θα υπάρξουν και στην περίπτωση που η κυβέρνηση προχωρήσει στην κατάργηση των πρόωρων συντάξεων για να μην επιβαρύνεται περαιτέρω το ασφαλιστικό σύστημα.
Προειδοποιητικές βολές
Στο παρασκήνιο, οι υποψήφιοι «αντάρτες» του ΣΥΡΙΖΑ χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: στους «απρόβλεπτους», στους διαφωνούντες «προεδρικούς» και στους «λαφαζανικούς». Στην πρώτη κατηγορία, των «απρόβλεπτων», περιλαμβάνεται η Ραχήλ Μακρή και ο Γιάννης Μιχελογιαννάκης. Η βουλευτής Κοζάνης έχει ήδη δηλώσει πως «δεν ψηφίζει τοξικά μέτρα» και όλα δείχνουν πως οι αντιδράσεις της στη Βουλή μπορεί να είναι απρόβλεπτες, στην περίπτωση που κληθεί να στηρίξει είτε έκτακτα εισπρακτικά μέτρα, είτε ιδιωτικοποιήσεις. Στην ίδια λογική, των «προληπτικών» κόκκινων γραμμών κινήθηκε και ο βουλευτής Ηρακλείου, Γιάννης Μιχελογιαννάκης, που δήλωσε ότι «δεν θα γίνει μαϊμούνι» (με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό…) και υπενθύμισε με νόημα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εξελέγη με σύνθημα πως δε θα ιδιωτικοποιήσει κανένα από τα περιφερειακά αεροδρόμια.
Στην κατηγορία των διαφωνούντων «προεδρικών» συμπεριλαμβάνονται ουκ ολίγοι βουλευτές, που ως τώρα έχουν δείξε πως δεν δίνουν «λευκή επιταγή» στην ηγεσία του κόμματος. Για παράδειγμα, ουδείς μπορεί να βάλει το χέρι του στην φωτιά για τον βουλευτή Καστοριάς Βαγγέλη Διαμαντόπουλο, ο οποίος εσχάτως είχε εκφράσει δημοσίως την διαφωνία του για την προτροπή Τσίπρα να παραιτηθούν οι βουλευτές από το προνόμιο του βουλευτικού αυτοκινήτου. Μάλιστα, ο κ. Διαμαντόπουλος είχε σημειώσει πως «δεν εντάσσεται σε αρχηγικό κόμμα» και πως υλοποιεί μόνο «συλλογικές αποφάσεις». Αβέβαιος ως προς τις «δύσκολες» ψηφοφορίες είναι και ο βουλευτής Δράμας, Χρήστος Καραγιαννίδης, αλλά και ο Στάθης Παναγούλης.
Τέλος, οι «λαφαζανικοί» έχουν ήδη αρχίσει να δείχνουν τα δόντια τους και πολλοί εξ αυτών, σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις τους, δεν κρύβουν την προτίμησή τους στην ρήξη, «εδώ που έφτασαν τα πράγματα», όπως λένε χαρακτηριστικά. Μάλιστα, χθες, ο βουλευτής Πειραιά Στάθης Λεουτσάκος, μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό Real FM, κατηγόρησε τους Ευρωπαίους εταίρους πως «λειτουργούν σαν οικονομικοί δολοφόνοι και λιγότερο σαν εταίροι», καταλογίζοντάς τους ότι «θέλουν να υποτάξουν τη νέα κυβέρνηση και τον ελληνικό λαό». Ο κ. Λεουτσάκος άφησε ανοιχτό ακόμη και το ενδεχόμενο της ρήξης: «Η ρήξη είναι πάντα ανοιχτή. Στραγγαλισμό ή νέα υποταγή δεν πρόκειται να δεχθεί η κυβέρνηση. Εμείς απαντάμε όχι και στα δύο», είπε χαρακτηριστικά.
Όλα αυτά, την ώρα που και η ιστοσελίδα που εκφράζει τις θέσεις της «Αριστερής Πλατφόρμας», iskra.gr, δημοσίευσε σκληρό άρθρο που «σπρώχνει» τα πράγματα στην κατεύθυνση της ρήξης. Στο εν λόγω άρθρο, με υπότιτλο «οι γύπες των αγορών μαζί με την γερμανική Ε.Ε. σε βρόμικο ρόλο», γίνεται λόγο για «νεοαποικιοκράτες της γερμανικής Ε.Ε.», που «όλο αυτό το διάστημα κατέβαλλαν άοκνες προσπάθειες για να στραγγίζουν κάθε ίχνος ρευστότητας και να κλείσουν όλες τις στρόφιγγες χρηματοδότησης». «Το ευρωπαϊκό κατεστημένο ακόμη πιο αδίστακτα και προκλητικά περισφίγγει τη θηλιά στο λαιμό της οικονομίας της χώρας, πιστεύοντας ότι έτσι θα υποχρεώσει την κυβέρνηση να εγκαταλείψει το ριζοσπαστικό της πρόγραμμα, για το οποίο την επέλεξε ο ελληνικός λαός, και να εφαρμόσει καταστροφικές μνημονιακές πολιτικές», συνεχίζει η iskra.gr, καταλήγοντας ως εξής: «Οι κυρίαρχοι κύκλοι της Ε.Ε., που μαζί με την ελληνική ολιγαρχία και τα πιο κερδοσκοπικά τμήματα του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου, έχουν εξαπολύσει το  όργιο αυτό των απειλών, των εκβιασμών και των πιέσεων δεν θα τα καταφέρουν. Η Ελλάδα έχει – και μπορεί να βρει περισσότερες - εναλλακτικές λύσεις, που θα δώσουν ανάσες στο λαό και θα δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για μια ανορθωτική πορεία του τόπου. Ο μονόδρομος της εξαθλίωσης και της λιτότητας έχει κλείσει τον κύκλο του».