Με…. «διαρροές» και στόμα-στόμα η τοπική εφημερίδα «ΠΟΛΙΤΕΙΑ» το προηγούμενο διήμερο διοχέτευσε σε μπλογκ και σε «δημοσιογραφικούς κύκλους» του Αγρινίου ότι πραγματοποιεί γκάλοπ για τις δημοτικές εκλογές του Νοεμβρίου. Πέρα από τα ερωτηματικά που προκάλεσε η ίδια η διοχέτευση αυτής της «πληροφορίας» που ως γεγονός δημοσιογραφικό είναι τουλάχιστον πρωτοφανές και μοναδικό για τέτοιου είδους εγχειρήματα υπάρχουν και πολλά άλλες παράμετρες που καθιστούν όλο αυτό το σκηνικό και φυσικά την ίδια την δημοσκόπηση διάτρητη και ούτε καν ενδεικτική του κλίματος και της γενικότερης τάσης που επικρατεί.
Δεν θα σχολιάσουμε περισσότερο ούτε τα ευρήματα της ούτε τις ερωτήσεις της ούτε τις προθέσεις της εφημερίδας. Αυτά δεν μας αφορούν καθόλου καθώς στην μικρή κοινωνία που ζούμε είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε και τις τάσεις που επικρατούν και τις διαθέσεις του κόσμου αλλά και τα ελατήρια του καθενός.
Θα θυμίσουμε μόνο ότι η ίδια η εφημερίδα πριν τέσσερα ακριβώς χρόνια και με την ίδια μεθοδολογία και την ίδια εταιρεία δημοσκοπήσεων δημοσίευσε μιαν άλλη –την οποία και τότε είχαμε σχολιάσει δεόντως και αναλόγως- και η οποία και σε σχέση με τα τελικά αποτελέσματα ήταν εντελώς άστοχη. Κοινώς τότε είχε παραγγείλει και δημοσιεύσει μια «δημοσκόπηση» για το γάμο του καραγκιόζη!!!
Και πως είναι δυνατόν να μην είναι μια τέτοιου είδους δημοσκόπηση «καραγκιοζιλίκη» όταν και ο χρόνος που γίνεται αλλά και τα ερωτήματα που περιλαμβάνει είναι άκαιρα και εντελώς άτοπα. Γιατί άλλο να ρωτάς κάποια στιγμή πρόθεση ψήφου όταν έχουν γίνει ζυμώσεις, συζητήσεις, διαμορφωθεί συνδυασμοί και αποκτηθούν δυναμικές των ψηφοδελτίων και άλλο τώρα που κυριολεκτικά είναι στα κουτουρού!
Η μοναδική δημοσκόπηση που θα μπορούσε να γίνει αυτή τη στιγμή και να είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά στην αλήθεια δεν είναι άλλη από μια που θα περιλάμβανε αναγνωρισημότητα, θετικές-αρνητικές γνώμες, αποτίμηση έργου, καταλληλότητα κ.λ.π.
Απλά πράγματα και κατανοητά από τον καθένα μας. Και οι κάθε είδους φωστήρες που περιέλαβαν και έθεσαν σε αυτή τη….. «δημοσκόπηση» ερωτήματα πρόθεσης ψήφου μπορούν να μας απαντήσουν σε κάτι πολύ απλό;
Οι 320 πολίτες που θα αποτελέσουν τους συνδυασμούς των υποψηφίων είναι αμελητέα παράμετρος στην τελική ψήφο των συμπολιτών μας;
Αν το πιστεύουν τότε ορθά έκαναν τη «δημοσκόπηση» αυτή. Εμείς πάντως πιστεύουμε ότι όλοι αυτοί που θα αποτελέσουν αύριο τους συνδυασμούς των υποψηφίων θα είναι εκείνοι μαζί με το έργο και την πολιτική ταυτότητα του καθενός τη βάση της νίκης ή της ήττας του καθενός.
Και από τι στιγμή που δεν έχουν διαμορφωθεί αυτές οι παράμετρες και δεν έχουν ληφθεί υπ’ όψιν κάθε τέτοιου είδους «δημοσκόπησεις» είναι φυσικό να τις θεωρούμε………. Του ΚΩΛΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ.
Και είναι κρίμα που μια εφημερίδα χρησιμοποιεί αυτό το εργαλείο με τέτοιο τρόπο. Και είναι κρίμα επίσης που μια εταιρεία χρησιμοποιείται με αυτόν τον τρόπο (αλλά αφου βρίσκουν πελάτες!!!). Ευτυχώς όμως οι πολίτες από εμπειρία πλέον όλες αυτού του είδους τις «δημοσκοπήσεις» τις γράφουν στα παλιά τους υποδήματα.
Μήτσο θα σου μπω μπραβό. Είμαι απ΄αυτούς που σε αντιπαθούν αλλά επειδή σε διαβάζω πάντα διαπιστωνω οτι εισαι συνεπής. Τα ίδια ακριβώς εγραφες καιο πριν τεσσερα χρόνια για παρόμοιο γκαλοπ της εφημερίδας αυτης. Τότε πρωτος ήταν ο Σταματης και δεύτερος ο Σωκος. Τώρα που φερνει πρωτον το φιλαράκι σου πάλι τα ίδια γραφεις. Θα με κάνεις ν αλλαξω γνωμη για σενα; Σωστος σε αυτη την ανάρτηση
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε γιατί τσιμπάς; Ο Μήτσος ως... γατος στο κείμενο του γράφει ότι τα ερωτήματα που αφορούν την πρόθεση ψήφου είναι "μαιμού". Για τα άλλα που ανεβάζουν τον Παυλάκη λέει ότι είναι σωστά! Τις μαλάκίες 'άλλων προσπαθεί να διορθώσει ο άνθρωπος. Να μην τις βρουν μπροστά τους. Γάτος και αμετανόητος ο άνθρωπος και μην παρασύρεσαι.
ΑπάντησηΔιαγραφήανωνυμος ελλην μπλογκ αστακος
ΑπάντησηΔιαγραφήΠριν πιάσεις “τ’ άρματα”, σκέψου προσεκτικά τον λόγο που μπαίνεις στη μάχη.
Εάν μπεις στη μάχη για τα φράγκα, για την κονόμα, για “οικονομικά αιτήματα”, τότε είσαι ένα πορτοφόλι. Αναπόφευκτα θα σε αδειάσουν και θα σε πετάξουν στα σκουπίδια.
Εάν μπεις στη μάχη για την αλαζονεία, για τη “μαγκιά” και την φιγούρα, τότε θα έχεις την τύχη του Κόκορα. Τον αφήνουν στο κοτέτσι πλουμιστό, να νομίζει ότι είναι ο βασιλιάς και να κοκορεύεται μέχρι που μια ωραία πρωΐα, αντιλαμβάνεται ότι είναι απλώς η μακαρονάδα του αφεντικού.
Εάν μπεις στη μάχη για την Ιδέα, για το σύνολο, για την γέννα που έρχεται, για τη γενιά που έφυγε, αυτά δηλαδή που απαρτίζουν το Έθνος (=Γέννα),
εάν μπεις στη μάχη με απόλυτη αυτογνωσία ότι μάχεσαι για να προσφέρεις και όχι για να πάρεις, με πίστη σε ένα κοινό και αγνό ιδεώδες, με ορθολογισμό ότι μάχεσαι για το δίκαιο, την Αλήθεια και όχι για το “ίδιον”, τότε έχεις πιάσει έναν αρχέγονο σφυγμό.
Τον σφυγμό που κάνει την ανατροπή, που κάνει τα αδύνατα δυνατά, που κάνει τα θαύματα. Την αιώνια αρχή που υποτάσσει το σαθρό και το άδικο. Το πρότυπο που έχει αποθεωθεί και τεκμηριωθεί ανά τους αιώνες, ενσαρκωμένο στον μαχητή που μπήκε ενάντια στην “λογική κατάληξη” με ενθουσιασμό (Εν Θεω Ουσία) γιατί ο σκοπός του ήταν Θείος. Αληθινός. Η ίδια η Αλήθεια.
Ας θυμηθούμε τον Κολοκοτρώνη. Προδομένος από το γένος του, από τους επίορκους του Έθνους του, τα χρηματισμένα “πατριωτάκια” που του στέρησαν μέχρι και τον γιό του τον πρωτότοκο. Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης ήταν ο άνθρωπος που έφερε τη λευτεριά. ΕΝΑΣ άνθρωπος, ένας μαχητής αρκούσε για να Ενθουσιάσει τους ραγιάδες, ενάντια στον φόβο, την ηττοπάθεια, την υπεροπλία και υλική ισχύ των αδίκων, την προδοσία των ημετέρων. Τι ομοιότητες Θέε μου.
Δεν ήταν υπεράνθρωπος, έγινε απλώς αυτό για το οποίο πολεμούσε. Τι ήταν αυτό; Μα το είπε ο ίδιος ξεκάθαρα:
“Για του Χριστού την πίστη την αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία”
Βρε κάτι συμπτώσεις… Τι έλεγε ο Μέγας Αλέξανδρος πριν τη μάχη στην επίκληση που του έμαθε η Ορφική Ολυμπιάδα;
“Ζευ Βασιλεύ και Γαία”
Μα και όταν η Θυσία ήταν αναπόφευκτη, ο Θανάσης (Αθάνατος) Διάκος:
Πατέρα παντοδύναμε, ἄκουσες τὴν εὐχὴ μού• μου φύτεψες μέσ’ στὴν καρδιὰ ἀγάπη, πίστη, ἐλπίδα, ἔδωκες μία ἀχτίδα Σου ἀθέρα στὸ σπαθί μου καὶ μοῦ’πές: Τώρα πέθανε γιὰ Μέ, γιὰ τὴν Πατρίδα.
Ο Μισόζωος εχθρός λοιπόν, δεν φοβάται ούτε τους συνδικαλιστές, ούτε τους “ξερόλες”. Φοβάται αυτούς τους τρελλούς, τους αδίστακτους. Γνωρίζει ότι δε μπορεί να τους αγοράσει. Δε μπορεί να τους “θαμπώσει”, δεν μπορεί να τους φοβίσει. Το κυριότερο, δε μπορεί ούτε να τους εξαπατήσει διότι απλούστατα γνωρίζουν την Αλήθεια.
Ζούμε την Αλήθεια ως υπέρτατη πράξη Ελευθερίας. Την λέμε ως πράξη επαναστατική, όπως είπε ο Όργουελ. Ούτε χίλιες Δραγώνες ούτε όλα τα ΜΜ”Ε” δεν θα μας ρίξουν στη λήθη. Γιατί είναι η αιώνια συνταγή Νίκης. Από τα χρονια του Διός, του Λεωνίδα, μέχρι σήμερα:
…καὶ γνώσεσθε τὴν ἀλήθειαν καὶ ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς.