Δήμητρα καλύτερα να μασάς…

Η θλιβερή καρικατούρα της Δήμητρας Λιάνη περιφέρεται από κανάλιον σε κανάλιον σκυλεύοντας τη μνήμη του Ανδρέα Παπανδρέου.

Η κ. Λιάνη κατά καιρούς και ανάλογα τις επιδιώξεις της εμφανίζεται ως η μοναδική γνήσια σταυροφόρος του παπανδρεισμού. Θα είχε απλή πλάκα να ακούς τις πολιτικές αναλύσεις της. Πλέον όμως η κυρία το πάει άλλου.

Χρησιμοποιώντας διαλόγους τους οποίους κανείς δεν μπορεί να διαψεύσει (ή να επιβεβαιώσει) μιας και ο βασικός πρωταγωνιστής δεν βρίσκεται στη ζωή, συκοφαντεί, χυδαιολογεί και γενικά κάνει οτιδήποτε για να απαξιώσει ακόμα περισσότερο την εικόνα της.  Μια γυναίκα που ξέρει τι πάει να πει χυδαία επίθεση (μιας και την έχει υποστεί ανηλεώς) μετατρέπεται σε κινητή σφεντόνα χυδαίων επιθέσεων.
Κάνει οτι ακριβώς και ο Κων/νος Γλύξμπουργκ στο πρόσφατο βιβλίο του με την χορηγία του ΔΟΛ. Χρησιμοποιεί αποθανόντες κατα το πώς τον συμφέρει παρουσιάζοντας τον εαυτό του πάντα αθώο του αίματος…
Δυο βιβλία αυτή την εποχή αποδεικνύουν οτι όποιος μείνει στη ζώη έχει το μπονους…
Αλίμονο σε αυτούς που έφυγαν…