Το διαβάσαμε στο μπλογκ του Μεσολογγίου (νεοδημοκρατικής και συντηρητικής απόκλισης και σκέψης) http:/ierapolis.blogspot.com και το αναδημοσιεύουμε αυτούσιο έχοντας μόνο δύο παρατηρήσεις (μύδια δεν τρώμε λόγω χοληστερίνης και περίσσειας τεστοστερόνης και χυλό-πιττα από χέρια καλλίπυγου Μεσολογγίτισσας δεν ευτυχήσαμε να γευτούμε). ΚΑΙ ΙΔΟΥ:
΄Hταν νυχτιά θεόπεμπτη, βροχή λυσσομανούσα
μια γάτα ετριγύρναγε βαριά εγκυμονούσα
η μοίρα την σημάδεψε να φέρει στην ζωή
νέγρικο, μαλλιαρό, κεραμιδογατί.
Τα μάτια του σαν άνοιξε τα δημοκρατικά,
μουστακαλή αντίκρουσε να γνέφει στοργικά
πατέρα αναφώνησε τραβώντας την μουστάκα
στην αγκαλιά του χώθηκε ευθύς στο τσάκα τσάκα.
Πατρός δάκρυ, ερίγησε του Βραχωριού η γής
Μεσσιανικής ελεύσεως, κεραμιδογαλής
λάβαρα ευθύς υψώθηκαν σοσιαλιστικά
στις κλαδικές το γλέντησαν τρώγοντας σουφλιμά.
Σιγά σιγά μεγάλωνε σαν τον ουρακοτάγκο
πασοκικά σκεπτόμενος φόραγε και ζιβάγκο
έτσι ο χρόνος πέρασε επήγε και σχολειό
κρατώντας απ’ το χέρι του τον θειό Μοσχοβολιό.
Πολλές φορές διαβάζοντας και για τον ΤσεΓκεβάρα
πολέμαγε με χίμαιρες και δώσε κωλοβάρα
έτσι ποτέ δεν μπόρεσε ο δόλιος ν’ αριστεύσει
και λογικό και επόμενο καλάμι να ιππεύσει.
Από μικρός εθαύμαζε τον στιβαρό πατέρα
στην Tράπεζα επήγαινε, μα έλλειπε όλη μέρα
έτσι συχνά τον έπαιρνε ο θειός με τ’ άσπρα φρύδια
στο ψαροχώρι πήγαιναν και ρήμαζαν τα μύδια.
Ποτέ του δεν εχώνεψε τους ιεροπολίτες
μια -δυό Μεσολογγίτισσες του ρίξαν χυλοπίτες
έτσι και αυτός ενίοτε το έφερε βαρέως
φασίστες τους ονόμαζε, τους έβριζε ευθέως.
Στο Μεσολόγγι ήξεραν πως είναι δημοκράτης
ποτέ του δεν προσκύνησε σα νέος Χατζιαβάτης
αμόλυντος και άσπιλος, λίκνο δημοκρατίας
του φασισμού πολέμιος και της δικτατορίας.
Έτσι όλοι θεώρησαν σαν χρέος να βραβευτεί
κλέος στα καπνοχώραφα, αντιστασιακό γατί
βραβείο του εσμίλευσαν, ω! τον χρυσό τον γάτο
απονομήν εκάμνοντας τιθέμενο στον πάτο.
Tου Νano Latino