«Τα στερνά τιμούν τα πρώτα» κ. Μπαλτά…

Πριν λίγες μέρες ο υπουργός πολιτισμού κ. Α. Μπαλτάς δήλωσε ότι η εικόνα της Ειδομένης είναι τιμητική για την Ελλάδα.

Είναι τιμή για τον υπουργό ο ναρκισσισμός και η ιδεοληψία της κυβέρνησης με τα «καθαρά χέρια» που δεν αστυνομεύει, δεν ασκεί βία, δεν συλλαμβάνει, δεν περιορίζει, δεν εμποδίζει, στο όνομα ενός ιδιότυπου «ανθρωπισμού»;

Είναι τιμή η ανικανότητα του κρατικού μηχανισμού να σχεδιάσει, να οργανώσει και να επιβλέψει τα στοιχειώδη, τα απόλυτα αναγκαία;

Είναι τιμή οι άθλιες συνθήκες που βιώνουν οι πρόσφυγες στην Ειδομένη με βροχή, λάσπη, πείνα και επιτήδειους της «αλληλεγγύης»;
Πριν λίγες μέρες ο υπουργός πολιτισμού κ. Α. Μπαλτάς ισχυρίσθηκε ότι στους πολιτιστικούς φορείς δεν πρέπει να τοποθετούνται καλλιτέχνες. Αρκούν «άνθρωποι που αγαπούν τον αντίστοιχο χώρο, αλλά να έχουν άλλες επαγγελματικές ιδιότητες όχι άμεσα εμπλεκόμενες στα καλλιτεχνικά».
Γιατί τότε ο υπουργός ήθελε να καταργήσει τα συμβούλια των ΑΕΙ που τα αποτελούσαν άνθρωποι που τα αγαπούν αλλά δεν εμπλέκονταν με τα ανώτατα ιδρύματα επαγγελματικά;
Ποιά μέτρα πήρε ο υπουργός για την διαφάνεια στο διορισμών των διευθύνσεων των πολιτιστικών φορέων;
Ποιά μέριμνα πήρε ο υπουργός για να θεραπεύσει τις καθυστερήσεις σε πολιτιστικούς οργανισμούς όπως η πινακοθήκη, το ΕΜΣΤ και το φεστιβάλ Αθηνών και τις δυσλειτουργίες στο Εθνικό Θέατρο;
Πριν λίγες μέρες ο υπουργός πολιτισμού κ. Α. Μπαλτάς απηύθυνε μια επιστολή προς τους καλλιτέχνες και διανοούμενους του κόσμου. Μια επιστολή που την χαρακτηρίζει η εθνολαϊκιστική ερμηνεία του θύματος, του καταπονημένου, του φτωχού που τον επιβουλεύονται οι ισχυροί. Του κατατρεγμένου όμως  που τον διασώζει η «Ψυχή της Ελλάδας που ήταν πάντα ο πολιτισμός της».
Η «τιμή» και η «ψυχή» για τον υπουργό είναι τα υλικά που επιλέγει να προτείνει στους καλλιτέχνες
και διανοούμενους του κόσμου για να «μεταδώσουν τη γνώση και να συνεγείρουν
παντού τις συνειδήσεις».
Χθες ο υπουργός πολιτισμού κ. Α. Μπαλτάς μας παρουσίασε τον «συνεχιστή του Σπινόζα» με κοστούμι «επιμελητή» του «Διεθνούς» φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου και εσώρουχα «φεστιβάλ Γιαν Φαμπρ και Σια».
Αυτή ήταν λοιπόν η πολυαναμενόμενη αναγέννηση του φεστιβάλ;
Ενημέρωσε κάποιος από τους υπεύθυνους τον πολυπράγμωνα καλλιτέχνη για την πρόσφατη ιστορία του φεστιβάλ και τις επιτυχίες του;
Εξήγησε κανείς απο τους παρατρεχάμενους στο νέο διευθυντή/επιμελητή οτι η Ελλάδα είναι μια μικρή και όχι πλούσια χώρα σε κρίση, αλλά υπάρχει μια καλλιτεχνική σκηνή πολύ δραστήρια που προσπαθεί;
Πότε θα μάθουμε ποιός ακριβώς θα είναι ο προυπολογισμός του φεστιβάλ και ποιά η σχέση του
νέου «επιμελητή» με το νέο ΔΣ του φεστιβάλ;
Τον τελευταίο καιρό και με διάφορες αφορμές διάσημοι καλλιτέχνες και μεγάλες καλλιτεχικές διοργανώσεις τείνουν να φέρουν την ελληνική καλλιτεχνική σκηνή στο επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος.
Παρατηρούμε την αντίφαση οτι ενώ σχεδόν όλοι δηλώνουν το ενδιαφέρον τους να δουν, να μάθουν και να καταλάβουν, καταλήγουν να «δασκαλεύουν» και να «επιμορφώνουν» τους «ιθαγενείς» οργανώνοντας ακαδημίες, σχολεία, σεμινάρια, συνέδρια και δρώμενα στη λογική της ανάδειξης του ηθικού τίμιου και ανθρωπιστή Έλληνα που σώζει και επιμένει.
Θα μπορούσε το υπουργείο του κ. Α. Μπαλτά να αναλάβει χορηγός στα επόμενα καλλιτεχνικά δρώμενα των επίδοξων καλλιτεχνών που θα οργανωθούν. Παντεσπάνι στους δυστυχείς σε απευθείας μετάδοση στις βραδινές ειδήσεις της τηλεόρασης.