Δεν έχω καταλάβει από τις πολλές διαφορετικές κυβερνητικές διαρροές αν η πρόταση για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση ήταν ιδέα του Ευάγγελου Βενιζέλου αλλά νομίζω ότι έχω κατανοήσει πλήρως σε τι εξυπηρετεί τους προσωπικούς σχεδιασμούς του.
Αρχικά, αξίζει κανείς να υπενθυμίσει ότι πρόσφατα ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, υπουργός Εξωτερικών, πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, επικεφαλής της Ελιάς και αρχηγός της Δημοκρατικής Παράταξης είχε μιλήσει για «κυβέρνηση με προοδευτικό πρόσημο» κλείνοντας το μάτι για μετεκλογική συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ. Το ενδεχόμενο να χρειαστεί ο ΣΥΡΙΖΑ έναν κυβερνητικό εταίρο δεν είναι μακρινό, καθώς από τη στιγμή που το σενάριο Κουβέλη για την Προεδρία της Δημοκρατίας κάηκε, κανένα πρόσωπο δεν μπορεί να συγκεντρώσει 180 ψήφους βουλευτών κι άρα οι εκλογές πλησιάζουν.
Με την πρόταση όμως να ανανεωθεί η ψήφος εμπιστοσύνης από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ σε μια (ακρο)δεξιά κυβέρνηση που καταρρέει από εβδομάδα σε εβδομάδα, ο Βενιζέλος εξασφαλίζει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα δεχθεί καν να συζητήσει το ενδεχόμενο συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ, κάτι που πρακτικά σημαίνει ότι ο ίδιος θα μπορεί να παραμείνει αρχηγός του ακόμα πιο συρρικνωμένου κόμματος καθώς κανένα αίτημα περί «αλλαγής πολιτικής» δεν θα μπορεί να διατυπωθεί στα σοβαρά από ανθρώπους που λίγους μήνες πριν θα έχουν ανανεώσει ξανά την εμπιστοσύνη τους στον Αντώνη Σαμαρά.
Ουσιαστικά, ο Βενιζέλος ταυτίζει οριστικά και αμετάκλητα το ΠΑΣΟΚ με τη Νέα Δημοκρατία, ευελπιστώντας από κοινού με τον Αντώνη Σαμαρά ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα είναι μια «αριστερή παρένθεση» η οποία θα οδηγήσει ξανά σε μια συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-Νέας Δημοκρατίας. Ο Βενιζέλος αποδέχεται ως ενδεχόμενο το να στείλει ακόμα περισσότερους παραδοσιακούς ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ στον ΣΥΡΙΖΑ καθώς για τον ίδιο δεν έχει ιδιαίτερη σημασία το αν θα είναι αρχηγός ενός κόμματος του 8% ή του 6%. Του αρκεί να είναι το ΠΑΣΟΚ στη Βουλή ώστε ο ίδιος να παραμένει «στα κόλπα».
Η παγίδα που έστησε σε όσους πιθανώς σχεδίαζαν να τον αμφισβητήσουν μοιάζει τέλεια. Κανείς βουλευτής του ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να λάβει ατομικά την απόφαση να ανατρέψει την κυβέρνηση, πόσο μάλλον όταν η συγκεκριμένη ψήφος εμπιστοσύνης ζητείται αόριστα επί του συνόλου της ασκούμενης πολιτικής κι όχι για κάποιο συγκεκριμένο ζήτημα.
Να τον χαίρονται αυτοί που τον στήριξαν κι αυτοί που τον ανέχθηκαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου