ΝΙΣΑΦΙ ΠΙΑ ΜΕ ΤΟ ΠΛΑΤΥΓΙΑΛΙ.... ΝΙΣΑΦΙ

Στις γνωστές ελληνικές καλένδες περνούν τόσο οι εν γένει επενδύσεις όσο και η κατασκευή μονάδας για την παροχή ηλεκτρικής ενέργειας με τη μορφή υγροποιημένου φυσικού αερίου (LPG) στον Αστακό. Ο μέχρι πρότινος επενδυτής, που δεν ήταν άλλος από την κυβέρνηση του εμιράτου του Κατάρ, ως γνωστόν με επίσημη επιστολή προς την ελληνική πλευρά, γνωστοποίησε πως αποσύρει το ενδιαφέρον για την επένδυση στον Αστακό.
Δεν φαίνεται, όμως, να αποσύρει συνολικά το ενδιαφέρον από τη συγκεκριμένη επένδυση, καθώς άλλες πληροφορίες αναφέρουν ότι στόχος των εμίρηδων είναι να κατασκευάσουν μεν το έργο αλλά… στην Αλβανία.
Κατά τα φαινόμενα και πέρα από τις επίσημες εξηγήσεις –περί διαφωνιών των εμπλεκόμενων εταιρειών-, το «ναυάγιο» αυτό, επήλθε λόγω οικονομικής διαφωνίας ανάμεσα στην Ιταλία και το Κατάρ για την τιμή διάθεσης του υγροποιημένου αερίου. Η Ιταλία θα ήταν ο βασικός υποδοχέας του παραγόμενου έργου στον Αστακό και γι' αυτό προκρίνεται τώρα η λύση της Αλβανίας, που μειώνει την απόσταση και άρα το κόστος μεταφοράς.
Η είδηση για την «αποκαθήλωση» του Αστακού από επενδυτικό κέντρο δεν έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία, καθώς εδώ και σημαντικό χρονικό διάστημα ήταν σαφές ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με την κατασκευή του έργου.
Από την μια μεριά είχαμε τον ξεσηκωμό Ελλήνων ιδιωτών παραγωγών ηλεκτρικής ενέργειας που ανησύχησαν σφόδρα για την τελική τιμή του παραγόμενου ηλεκτρικού ρεύματος που θα ήταν πολύ φθηνότερη καθώς η πρώτη ύλη που θα χρησιμοποιούνταν στις εγκαταστάσεις του Αστακού θα ήταν πάμφθηνη. Μετά είχαμε τις «πονηράδες» άλλων πολυεθνικών εταιρειών (π.χ. EDISON) που έχουν δείξει σε πανευρωπαϊκό επίπεδο παρόμοιο ενδιαφέρον (για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας) με μέσα και καύσιμα φθηνά.
Ακολούθησαν οι γνωστές «διαμαρτυρίες» και οι φωνές Περιβαλλοντιστών αλλά και των κομμάτων της αριστεράς για την επένδυση αυτή.
Τελικά το Πλατυγιάλι και ο Αστακός μετά από 25 χρόνια παραμένει σχεδόν ανεκμετάλλευτο παραδομένο στα γουρούνια και τα γελάδια της περιοχής. Κάποιοι δεν εννοούν και δεν θέλουν την ανάπτυξη και απασχόληση εκατοντάδων ή και χιλιάδων κατοίκων της περιοχής σε αυτό το τόπο.
Προσκολλημένοι και παγιδευμένοι είτε σε χίμαιρες είτε πολύ χειρότερα σε σχέσεις διαπλοκής με κάθε άλλον ενδιαφερόμενο (θυμάστε τότε με την περίπτωση του Λιθάνθρακα το Λαμπράκειον «Βήμα» έγραφε κατά της επένδυσης στο Πλατυγιάλι αλλά υπέρ της ίδιας επένδυσης –από άλλη εταιρεία- στην…. Εύβοια!!!).
Τα παιγνίδια που παίζονται είναι πολλά. Επιχειρηματικά και άλλα. Και δυστυχώς πάντα στην περιοχή θα βρίσκονται κάποιοι που είτε με υπαρκτές ανησυχίες είτε με κάθε και για κάθε άλλο λόγο θα αντιδρούν. Νισάφι πια 30 χρόνια είναι πολλά για να συνεχίζεται αυτό το βιολί…
Περιττό βέβαια είναι να τονίσουμε ότι βασικές ευθύνες σε όλα αυτά τα κωμικοτραγικά που γίνονται με επίκεντρο το ΠΑΛΤΥΓΙΑΛΙ καίριες και σημαντικές ευθύνες έχουν και όλες οι κυβερνήσεις που έχουν διαχειριστεί αυτή την υπόθεση. Περιττό…..