ΣΗΜΕΙΑ ΕΙΣΗΓΗΣΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΩΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΩΝ ΓΙΩΡΓΟΥ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΣΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΤΕΛΕΧΩΝ...

ΣΗΜΕΙΑ ΕΙΣΗΓΗΣΗΣ

ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΩΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΩΝ

ΓΙΩΡΓΟΥ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

ΣΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΤΕΛΕΧΩΝ

ΜΕΛΩΝ ΤΗΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ

ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΛΟΓΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ

ΤΩΝ ΤΟΜΕΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΩΝ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ

ΑΘΗΝΑ, 19 ΜΑΡΤΙΟΥ 2016

Αγαπητές Συντρόφισσες,
Αγαπητοί Σύντροφοι,
Φίλες και Φίλοι,
Σας ευχαριστώ για την παρουσία σας σήμερα εδώ.
Ιδιαίτερα σας ευχαριστώ για την διάθεσή σας να συμβάλετε με τις δυνάμεις σας στην προσπάθεια που κάνουμε προκειμένου να καταστήσουμε το ΚΙΝΗΜΑ μας, πιο μαχητικό, πιο αποτελεσματικό, πιο αξιόπιστο και ικανό να συνομιλήσει με την κοινωνία. 
Πολιτικά, με επιχειρήματα, ιδέες, θέσεις, αλλά πάνω απ” όλα, με ανοιχτό πνεύμα και με ήθος, έτσι ώστε, να είναι φανερή και διακριτή η πολιτική και ιδεολογική μας ταυτότητα  – γιατί αποτελούμε ένα «ξεχωριστό» Κίνημα σε σχέση με άλλα κόμματα. 
Γιατί πάντα, και το έχουμε αποδείξει – σήμερα μάλιστα γίνεται όλο και περισσότερο φανερό, αγωνιζόμαστε – και μόνο, για τον Ελληνικό λαό, την πατρίδα, το εθνικό και το δημόσιο συμφέρον, γνωρίζοντας ότι η συνέπεια στις αρχές και τις αξίες του δημοκρατικού σοσιαλισμού, είναι αυτή που μπορεί να ανατρέψει ένα κατεστημένο που παράγει αδικίες και ανισότητες στην Ελλάδα.
Η διαφορά μας, είναι σαφής: 
Υπερασπιζόμαστε τη Δημοκρατία,
Αγωνιζόμαστε για να εξανθρωπίσουμε την παγκοσμιοποίηση,
Και με απόλυτη συνέπεια,
Παλεύουμε με όλες μας τις δυνάμεις απέναντι σε μια ελληνική ιδιαιτερότητα, που κρατά σε ομηρία τη χώρα και καθηλώνει τις υγιείς παραγωγικές και δημιουργικές δυνάμεις του τόπου,
Το παρασιτικό, πελατειακό πολιτικο-οικονομικό σύστημα.
Γι” αυτό δημιουργήσαμε και το ΚΙΝΗΜΑ μας.
Για να εκφράσουμε τις δυνάμεις του δημοκρατικού σοσιαλισμού που παραμένουν στρατευμένες στη στρατηγική της οριστικής, εκ βάθρων Αλλαγής της χώρας, αλλά και τις μεταρρυθμιστικές δυνάμεις της αριστεράς, του πολιτικού φιλελευθερισμού και της πολιτικής οικολογίας.
Αυτές που ξέρουν ότι μπορούμε.
Για να διαμορφώσουμε τους όρους και τις προϋποθέσεις – διαδραματίζοντας ρόλο καταλύτη, της συμπόρευσης των προοδευτικών δυνάμεων της χώρας, με όρους πολιτικούς και μόνον. 
Αυτό επιβάλει, πρωτίστως, τη δική μας αξιοπιστία και σοβαρότητα.
Για να συμβάλλουμε στη διαμόρφωση όλων των αναγκαίων προϋποθέσεων για τη συγκρότηση μιας ευρείας κοινωνικής και πολιτικής συμμαχίας, ικανής να διαμορφώσει μια αξιόπιστη, οραματική, ρεαλιστική, και βέβαια, προοδευτική πρόταση διακυβέρνησης της χώρας.
Μια προοδευτική πρόταση για την έξοδο από την κρίση και την προετοιμασία της επόμενης ημέρας.
Μια προοδευτική πρόταση που θα οδηγεί τη χώρα με ασφάλεια στην πορεία της προσαρμογής της, αλλά με δυνατότητες για μια αξιόπιστη συνεχή διαπραγμάτευση με τους εταίρους μας, ώστε να πολλαπλασιάζονται τα οφέλη για τον Ελληνικό λαό και να μειώνεται το κόστος.
Μια προοδευτική ελληνική πρόταση που θα αλλάζει εκ θεμελίων τη χώρα και θα ανοίγει το δρόμο σε μια βιώσιμη ανάπτυξη, με βιώσιμες θέσεις εργασίας.
Μια προοδευτική ελληνική πρόταση που θα επιτρέπει στη χώρα να βρει και πάλι τη θέση που της αξίζει στον παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας και να διαθέτει φωνή και ρόλο σε μια Ευρώπη που και αυτή πρέπει να αλλάξει. 
Πολύ περισσότερο, σε μια Ευρώπη που έχει χρέος να επανέλθει με ισχυρή δημοκρατική φωνή και ρόλο στον παγκόσμιο διάλογο για τη διακυβέρνηση του μέλλοντος, ένα διάλογο από τον οποίο δυστυχώς απουσιάζει.
Αγαπητές Συντρόφισσες,
Αγαπητοί Σύντροφοι,
Υπάρχει καμία αμφιβολία ότι, αυτό είναι το χρέος που έχουμε να φέρουμε σε πέρας; 
Μια ματιά στις εξελίξεις, είναι κάτι περισσότερο από αρκετή για να επιβεβαιώσει αυτήν την ανάγκη.
Από τα όσα συμβαίνουν έξω από την πόρτα μας, μέχρι τον ευρύτερο περίγυρό μας και τον κόσμο ολόκληρο.
Από παντού τα μηνύματα είναι τα ίδια και ανησυχητικά.
Οι ΗΠΑ βρίσκονται σε περίοδο επαναπροσδιορισμού της στρατηγικής τους.
Η Ρωσία θέλει να ισχυροποιήσει τη θέση της – οι πρόσφατες εξελίξεις με αφορμή τον πόλεμο στη Συρία το επιβεβαιώνουν.
Η Μέση Ανατολή φλέγεται και ο Αραβικός Κόσμος χαρακτηρίζεται από την ένταση των μεταξύ των εθνών του σχέσεων, όπως και από την εκμετάλλευση και καλλιέργεια των θρησκευτικών αντιπαλοτήτων.
Η Τουρκία, ας χρησιμοποιήσω μόνο μια λέξη, είναι σε φάση εσωτερικής αποσταθεροποίησης, παράλληλα με τις εξελίξεις γύρω της.
Και η Ευρώπη ολόκληρη, για να αναφέρω μόνο μια παράμετρο, ταλανίζεται από την προσφυγική κρίση. 
Μια ακόμη κρίση, μετά την οικονομική, που εξελίχθηκαν σε πολιτικές κρίσεις στην καρδιά της Ευρώπης. 
Η Ευρώπη, αυτήν την ώρα, αναμετράται με την ιστορία της. Αναμετράται με τα ιδανικά που αποτέλεσαν τη βάση για τη δημιουργία ενός πρωτόγνωρου δημοκρατικού εγχειρήματος, που ήρθε ως ανάγκη από τον Μεγάλο Πόλεμο. 
Από τον τρόπο με τον οποίο θα αντιδράσει, θα εξαρτηθεί και το μέλλον της ΕΕ.
Αν δηλαδή θα αντιδράσει ως μια ενωμένη οντότητα με κοινές πολιτικές και πρακτικές ή αν θα κατακερματιστεί στον βωμό της εθνικιστικής και λαϊκιστικής ρητορικής. 
Μια ρητορική που κάθε άλλο παρά απαντά στα σύγχρονα διλήμματα και τα πραγματικά προβλήματα του κόσμου. 
Μια πολιτική που απλά καλλιεργεί πάθη χωρίς σχέδιο, λογική και αποτέλεσμα. 
Διαιρεί – εξασθενεί τελικά το ευρωπαϊκό εγχείρημα. Την ώρα που χρειαζόμαστε μεγαλύτερη συνεργασία και κατανόηση.
Εμείς θέλουμε το πάθος το οποίο εμπνέει τους λαούς, κάθε Ευρωπαίο πολίτη και αποσκοπεί σε λύσεις που εξυπηρετούν το κοινό μας συμφέρον, από μια συλλογικότητα που έχει ως βάση την ανθρωπιά και τις αξίες που διέπουν την ευρωπαϊκή οικογένεια. 
Την αλληλεγγύη, τη συνοχή, τη διαβούλευση, την ελευθερία και την προστασία των βασικών δικαιωμάτων κάθε πολίτη, κάθε ανθρώπου. Αξίες που θέλουμε να διέπουν την σύγχρονη παγκόσμια κοινωνία.
Αλλά πριν στηθούν τα νέα τείχη στα σύνορά μας, είχαν στηθεί τείχη στις συνειδήσεις των λαών από τους υπερεθνικιστές σε πολλές ευρωπαϊκές κοινωνίες. 
Κατηγορώντας και περιγράφοντας τον Ελληνισμό με άδικους και ανιστόρητους χαρακτηρισμούς.
  
Η Ελλάδα, βρέθηκε στο επίκεντρο της οικονομικής κρίσης το 2009. 
Βρέθηκε και πάλι στο επίκεντρο της προσφυγικής κρίσης, σήμερα.
Ξέρετε ότι γυρίζω ανά την υφήλιο. Και ως πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς έρχομαι σε επαφή με ηγέτες και κόμματα που ανησυχούν για την πορεία του σημερινού κόσμου.
Να σας πω τι περιμένουν από μας; 
Συνειδητά ή υποσυνείδητα. 
Τι σκέφτονται; Τι λένε;
Είσαστε στην πρώτη γραμμή του μετώπου των σύγχρονων κρίσεων. 
Αλλά αυτές οι κρίσεις δεν αφορούν πια μόνο την Ελλάδα. 
Αφορούν και εμάς – είναι πολλοί αυτοί που μου το λένε. 
Την υφήλιο ολόκληρη. Πέρασαν τα σύνορα και τις παραλίες μας και ταράζουν την ύπαρξη της κάθε χώρας. 
Κάθε κοινωνίας. 
Κοινωνίες που δεν αισθάνονται βολικά με την σημερινή παγκόσμια πραγματικότητα. 
Συνειδητοποιούμε τις αδικίες – μου λένε πολλοί. Βλέπουμε την αδυναμία των πολιτικών συστημάτων να απαντήσουν αποτελεσματικά στις προκλήσεις.      
Είσαστε – μου λένε, μια χώρα που σηματοδοτεί από την ιστορική και πολιτιστική της παράδοση τη γέννηση και τους αγώνες για την δημοκρατία.
Αναμένουμε από εσάς, να δούμε ποιά θα είναι η εξέλιξη σας. 
Τι μέλει γενέσθαι με την Ελλάδα. 
Πως και ποιές λύσεις θα βρούμε. 
Και αν, βέβαια, θα βρούμε.
Γιατί, το τι θα κάνετε τελικά, θα επηρεάσει και εμάς. 
Τις δικές μας προοπτικές, οράματα, τη δικιά μας σκέψη, έστω.
Αν αυτό αποτελεί μια ευθύνη, αποτελεί και μια ευκαιρία.
Με φαντασία, δημιουργικότητα και σοβαρές προτάσεις να δείξουμε εναλλακτικές λύσεις βασισμένες στην ανθρωπιά και την δημοκρατικότητα.
Να αλλάξουμε την Ελλάδα αλλά μαζί να εμπνεύσουμε και την παγκόσμια κοινωνία
Δεν ονειροβατώ. 
Όταν μια νέα γυναίκα από το Πακιστάν, η Μαλάλα – μπορεί μόνη της να εμπνεύσει νέες και νέους σε όλη την υφήλιο με τον αγώνα της για την παιδεία, γιατί εμείς οι Έλληνες να μην μπορούμε να αποδείξουμε ότι έχουμε το σθένος, την καινοτόμα σκέψη να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες μας με εφευρετικότητα μέσα στον αξιακό μας κόσμο.
Θεωρώ απαράδεκτο, ότι σήμερα στην Ελλάδα, οι περισσότερες πολιτικές δυνάμεις ευαγγελίζονται τη μιζέρια, την ομφαλοσκόπηση, το κυνήγι μαγισσών ή την προσμονή και την εξάρτηση από κάποιον σωτήρα.
Παραδομένοι σε μια διαχειριστικού τύπου αντίληψη για τη διακυβέρνηση του τόπου, ειδικά η δεξιά και η πρώτη φορά αριστερά, που απλά εφαρμόζουν τα μνημόνια – όταν οι εξελίξεις που βιώνουμε είναι βέβαιο ότι, θα καθορίσουν την πορεία του τόπου για δεκαετίες.
Η χώρα, από τα τέλη του 2011, πορεύεται με αυτόματο πιλότο και με εμφανείς τις επιπτώσεις από τις φοβικές προσεγγίσεις του πολιτικού συστήματος έναντι των μεγάλων διακυβευμάτων που έχουμε χρέος να αντιμετωπίσουμε, αλλά με φόβο ανάληψης ευθύνης και πολιτικού κόστους – που συνεπάγονται οι επιλογές και οι αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν.
Το αποτέλεσμα το βλέπουμε καθαρά: τα μέτωπα γύρω μας, εντός και εκτός των συνόρων, εντείνονται και πολλαπλασιάζονται. 
Και οι κίνδυνοι πληθαίνουν. 
Με δυο λόγια η πορεία από την εκδήλωση της κρίσης μέχρι σήμερα:
Η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, στηρίχθηκε στις αντιμνημονιακές της υποσχέσεις, αλλά πορεύτηκε με επιλογές και αποφάσεις που επέτειναν τη λιτότητα και μαζί, με εκατοντάδες ρυθμίσεις χαριστικού χαρακτήρα, γύρισαν την Ελλάδα πίσω, στις κακοδαιμονίες που την οδήγησαν ένα βήμα από μια εθνική καταστροφή. 
Αυτή η κυβέρνηση όμως, χαρακτηρίστηκε και από την αποφυγή που πολιτικού κόστους. Κορυφαίο ολίσθημα, ότι δεν προετοίμασε την έξοδο από το μνημόνιο, όπως προβλεπόταν, στα τέλη του 2014. 
Ήταν ένα έγκλημα, σε βάρος του Ελληνικού λαού και της χώρας. 
Προτίμησαν να μην αναλάβουν το κόστος από το mail Χαρδούβελη, για να το πω απλά, κόστος απειροελάχιστο αν αναλογιστεί κανείς τι ακολούθησε, παραδομένοι σε δύο επιλογές. 
Η πρώτη, της επανόδου τους στην αντιμνημονιακή υστερία, για να αντιμετωπίσουν στις Ευρωεκλογές που προηγήθηκαν τον εταίρο αντιμνημονιακό συνοδοιπόρο, τον ΣΥΡΙΖΑ. 
Απέτυχαν. 
Και στη συνέχεια, η δεύτερη, της αριστερής παρένθεσης. 
Το κόστος για τη χώρα, τεράστιο. 
Άνοιξαν την πόρτα σε εξελίξεις που θα πληρώνουμε οι Έλληνες για πολλά χρόνια.
Ένα τρίτο μνημόνιο – συνυπεύθυνος και ο ΣΥΡΙΖΑ με το λαϊκισμό του – και πλήγμα στην οικονομία θηριώδες, όπως για παράδειγμα, από την επιβολή των capital controls. 
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Υπάρχει και κάτι πολύ χειρότερο από όλα αυτά που ζήσαμε και συνεχίζουμε να ζούμε. 
Με την πολιτική τους και τη στάση τους, και οι μεν και οι δε, αντί να αναμετρηθούν με αντιλήψεις και συμπεριφορές του παρελθόντος, που λειτούργησαν καταστροφικά για τους Έλληνες και την Ελλάδα, συνέβαλαν στην ενδυνάμωσή τους και ακόμη περισσότερο, καλλιέργησαν τις άγονες αντιπαραθέσεις και τη διχόνοια, σε μια περίοδο που περισσότερα που κάθε άλλη, έχουμε απόλυτη ανάγκη από μια εθνική, συλλογική προσπάθεια. 
Αντί να αξιοποιήσουν την κρίση για να απελευθερώσουν δυνάμεις δημιουργικές της κοινωνίας, αξιοποίησαν την κρίση ως εργαλείο για να χειραγωγήσουν και να φοβίσουν τελικά ακόμα περισσότερο την Ελληνική κοινωνία.
Δυστυχώς, όπως τόσες δεκαετίες τώρα, η εξουσία αποδεικνύεται για ακόμη μια φορά λάφυρο για τους νικητές – που πάση θυσία επιδιώκουν να ιδιοποιηθούν το κράτος και να αποκομίσουν 
οφέλη από τον πελατειασμό. 
Αυτή είναι η πικρή αλήθεια. 
Και σαν να μη φτάνουν όλα αυτά, συναγελάζονται με παράγοντες που εμφορούνται άλλοτε από ακραίες αντιλήψεις τύπου Μπαλτάκου και άλλοτε από καιροσκοπικές αντιλήψεις τύπου Καμμένου. 
Και κρατούν ανοιχτή την πόρτα στον λαϊκισμό, κλείνοντας παράλληλα το μάτι σε πάσης φύσεως αχρείαστες και επιβλαβείς αντιλήψεις, μόνο και μόνο για να περιχαρακώσουν τις δυνάμεις τους, προσπαθώντας να κρατηθούν δυνατοί σε ένα πολιτικό περιβάλλον που πρέπει να ανασυνταχθεί πλήρως, και να απαλλαγεί από τα βάρη του παρελθόντος. 
Γίνονται έτσι, οι ίδιοι βάρος για τη χώρα και για το μέλλον των Ελλήνων, μιλώντας δήθεν για το καινούργιο οι μεν, για μεταρρύθμιση οι δε. 
Και δεν τελειώνουμε, δυστυχώς, εδώ.
Γιατί βλέπουμε σήμερα, να συμβαίνει αυτό που απευχόμασταν πάντα, πολύ περισσότερο τα χρόνια της κρίσης. 
Μέσα σε όλα και την εμπλοκή εθνικών μας θεμάτων, ακόμη και κάποιων που στο παρελθόν είχαμε πετύχει θετικά αποτελέσματα και για την Ελλάδα και για την Κύπρο, με απόλυτα ευεργετικά κεκτημένα για τα εθνικά μας συμφέροντα. 
Και εδώ, τι παρατηρούμε; 
Φοβικότητα, σπασμωδικές κινήσεις και απουσία σχεδίου, στρατηγικής.
Και να πει κανείς ότι, δεν υπάρχει διαμορφωμένη από το παρελθόν στρατηγική; 
Η οποία μάλιστα, έχει δικαιωθεί από τα πράγματα και τα αποτελέσματα της. Γιατί ήταν και καλά σχεδιασμένη και αξιόπιστη και αποτελεσματική. Ήταν δοκιμασμένη στρατηγική. 
Με αυτήν,
Επιτύχαμε μια βάση για συνεννόηση με την Τουρκία. Που απέδωσε ήδη σημαντικά αποτελέσματα και για τους δύο λαούς.
Διασφαλίσαμε ότι η ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας θα διέπεται από συγκεκριμένους και καθαρούς κανόνες.
Πετύχαμε την ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΕΕ απεμπλέκοντας την από την επίλυση του Κυπριακού.
Πρόκειται για μια στρατηγική που οδήγησε σε αυταπόδεικτα κεκτημένα και διασφάλισε τα εθνικά μας συμφέροντα. 
Και όμως, σήμερα βρισκόμαστε μπροστά σε αιρέσεις, αν μη τι άλλο. 
Γιατί; 
Αγαπητές Συντρόφισσες, 
Αγαπητοί Σύντροφοι,
Με απλά λόγια, τα μέτωπα μας απειλούν, οι κίνδυνοι καραδοκούν. 
Πρώτο συμπέρασμα από τον μέχρι τώρα απολογισμό της πολιτικής και των προηγούμενων και των σημερινών κυβερνώντων;
Υποχώρηση παντού. 
Στην αξιοπιστία που με κόπο είχαμε αρχίσει και πάλι να οικοδομούμε.
Στην αποτελεσματικότητα του προγράμματος προσαρμογής, που παρά τις δυσκολίες της πρώτης περιόδου, είχαμε καταφέρει να πετύχουμε.
Στην προώθηση των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων, ζήτημα που και αυτό με τη στάση που ακολούθησαν οι διάδοχοί μας, άφησαν στα χέρια των εταίρων μας, αντί να αποτελεί δικό μας πλεονέκτημα και ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί. 
Στα μεγάλα κοινωνικά μέτωπα, όπου απουσιάζει η παραμικρή δυνατότητα προώθησης ουσιαστικών λύσεων. 
Στο προσφυγικό ζήτημα, που αρχικά αντιμετωπίστηκε με ελαφρότητα και στη συνέχεια παρείσφρησαν διάφορες παραδοξότητες, φοβικές στάσεις και συλλογισμοί που ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα και την ουσία του ζητήματος.
Στη δημοκρατική αναγέννηση της χώρας μας, που θα έπρεπε να θέτει τον πολίτη όλο και περισσότερο στο επίκεντρο των αποφάσεων.
Παντού, αβεβαιότητα. 
Και πλήρης απουσία κάθε διάθεσης, πόσο μάλλον αποφασιστικότητας, για συνεννόηση και μια έστω μίνιμουμ κοινή προσπάθεια. 
Ας αναρωτηθούμε:
Σε αυτό το ρευστό, σύνθετο και γεμάτο κινδύνους περιβάλλον, υπάρχει κανείς που να μπορεί από μόνος του να δώσει λύσεις σε οποιοδήποτε ζήτημα;
Από το προσφυγικό ζήτημα, μέχρι το αγροτικό. 
Αν για παράδειγμα στο πρώτο, χρειάζεται συνεννόηση κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, αλλά και συνεργασία με τους εταίρους μας, που και αυτοί πρέπει να αναλάβουν επιτέλους τις ευθύνες τους και να επιδείξουν τόλμη και αποφασιστικότητα, στο δεύτερο, δεν χρειάζεται αν μη τι άλλο, ένας ανοιχτός και ειλικρινής διάλογος;
Ας αναλογιστούμε:
Ποιος μπορεί από μόνος του να δώσει απαντήσεις στα όσα συνθέτουν το αγροτικό ζήτημα, αν λάβουμε υπόψη μας ότι, η ανεργία ξεπερνά το 25%, το κόστος της αγροτικής πολιτικής στη χώρας μας, είναι περίπου 35% υψηλότερο από το αυτόν του μέσου Ευρωπαίου παραγωγού και απείρως υψηλότερο απλά αυτό ενός παραγωγού στις αρρύθμιστες αγορές του κόσμου.
Ας αναλογιστούμε επίσης:
Πως θα υπάρξουν απαντήσεις χωρίς μια προσπάθεια να διαμορφωθεί ένα στοιχειώδες σχέδιο για τον αγροτικό τομέα, ενταγμένο μάλιστα σε ένα γενικότερο σχέδιο για τη χώρα;
Αγαπητές Συντρόφισσες, 
Αγαπητοί Σύντροφοι,
Οι διάλογος, η συνεννόηση μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων και των κοινωνικών εταίρων, αποτελεί όρο επιβίωσης της χώρας και βιώσιμου μέλλοντος για τους Έλληνες. 
Τα ψέμματα τελείωσαν με το ξέσπασμα της κρίσης.
Είχαμε προειδοποιήσει για όλα αυτά πολύ πριν γίνουμε κυβέρνηση. 
Είχαμε πει: αλλάζουμε ή βουλιάζουμε
Είχαμε διαμηνύσει: ότι η χώρα πρέπει να αλλάξει εκ βάθρων 
Και είχα πει σε πολλές ομιλίες μου ότι, χρειάζονται βαθιές μεταρρυθμίσεις για να κλείσουν οι πληγές. 
Δυστυχώς, τι έμεινε από αυτά; Αυτό που κατάφεραν να διαστρεβλώσουν. «Λεφτά υπάρχουν».
Βεβαίως και υπάρχουν, ακόμη και σήμερα χάνονται λεφτά, λεφτά του Ελληνικού λαού. 
Όταν κόβουμε συντάξεις και ανεβάζουμε φόρους, καταστρέφοντας μια μεσαία τάξη, δεν χρηματοδοτούμε ένα λειτουργικό κράτος που αποδίδει σε υπηρεσίες όπως της υγείας και της παιδείας ούτε και στη στήριξη της οικονομίας, 
χρηματοδοτούμε ακόμα τον παρασιτισμό, την αδιαφάνεια, ένα σύστημα που έχει – παρά την δίχρονη προσπάθειά μας – πολλές ακόμα εστίες σπατάλης και ιδιοποίησης του πλούτου του Ελληνικού λαού. 
Αυτό καλούμαστε να πληρώσουμε – αυτό πληρώνουν οι συνταξιούχοι, αυτό πληρώνουν οι μικρομεσαίοι, αυτό πληρώνουν οι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι εργαζόμενοι.
Λεφτά όντως υπάρχουν – Που; 
Στις απολήξεις του πελατειακού συστήματος. 
Αυτό ήθελαν να πολεμήσουν. 
Το μεταρρυθμιστικό πνεύμα που αποτελεί αδήριτη ανάγκη για μια βιώσιμη πορεία και για τους Έλληνες, για τα παιδιά μας. 
Και τα κατάφεραν. Προς το παρόν.
Γιατί η αλήθεια είναι, ότι πέτυχαν να αποκρύψουν το μήνυμα που στέλναμε τότε.
Βέβαια, βρεθήκαμε και σε μια κατάσταση που κανείς δεν περίμενε, με έλλειμμα λίγο κάτω από το 16% και με υπερδιπλάσιο χρέος απλά αυτόν του 2004. 
Πήραμε στα χέρια μας μια βόμβα – που ευτυχώς αφοπλίσαμε. 
Ο διάλογος και η συνεννόηση, συνεπώς, αποτελούν μονόδρομο. Για μια επανάσταση του αυτονόητου.
Η αλήθεια όμως είναι ότι, κυρίαρχος στο παιχνίδι, είναι ο μικρόκοσμος του καθενός. 
Και η χώρα, μένει χωρίς πυξίδα.
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Θέλω τώρα να σταθώ στο ΚΙΝΗΜΑ μας, σε εμάς αλλά και στις άλλες προοδευτικές δυνάμεις. Και να προσεγγίσω το χρέος μας έναντι της χώρας, των Ελλήνων. 
Θα σας υπενθυμίσω ουσιαστικά αυτά που είχα πει από καρδιάς στην πρόσφατη συνάντησή μας με την ευκαιρία του νέου χρόνου. 
Βρισκόμαστε όλοι αντιμέτωποι με μια βαθιά κρίση. 
Όλοι ανεξαιρέτως. 
Είναι ψευδαίσθηση να πιστεύει κανείς ότι, η δική μας πορεία θα είναι ευθύγραμμη και ανέφελη. 
Και εμείς θα υποστούμε τα δεινά της κρίσης. 
Αλλά υπάρχουμε γιατί με τη διακήρυξη της ίδρυσή μας, αποδεχτήκαμε όλοι ότι, το πρώτο στοίχημα που έχουμε να κερδίσουμε είναι με τον εαυτό μας. 
Να γίνουμε εμείς η αλλαγή που θέλουμε.
Αυτή που οραματιζόμαστε.
Με μια κουβέντα: ας ξεχάσουμε ό,τι ξέραμε – εκτός από ένα, τη συνέπειά μας στις αρχές και τις αξίες μας, στα ιδανικά μας. 
Κάνοντας πολιτική στην κοινωνία, με την κοινωνία.
Μιλώντας και συζητώντας με τους συμπολίτες μας. 
Τον εργαζόμενο, την ελληνική οικογένεια, το μισθωτό, πολύ περισσότερο τον άνεργο, το νέο επιστήμονα, το μικρομεσαίο επιχειρηματία.
Με ένα βασικό μήνυμα. Αυτό που αποτελεί τη βάση της δημοκρατίας. Από την αρχαιότητα. Αυτό που αποτυπώνεται στην ιδρυτική διακήρυξη και της 3ης Σεπτέμβρη και του Κινήματός μας, στις 3 του Γενάρη.
Ότι ο άνθρωπος, ο πολίτης, η κοινωνία συλλογικά, μπορούμε και πρέπει να ξεφύγουμε από τη μοιρολατρία. 
Μπορούμε να πάρουμε την τύχη μας στα χέρια μας.
Πολλοί από απόγνωση αποθαρρύνονται. 
Παραδίδονται. 
Άλλοι ψάχνουν για μάγους και μαγικές λύσεις. 
Γίνονται θύματα όσων τάζουν παράδεισους εύκολους, είτε επίγειους είτε στους ουρανούς. 
Γιατί αφήνουν την τύχη τους σε άλλους. 
Δίνουν δύναμη σε άλλους. 
Αντί να ενδυναμωθούν οι ίδιοι. 
Αντί να οργανωθούν συλλογικά και δημοκρατικά.
Και βλέπουμε τα αποτελέσματα. 
Ένα τραγικό παράδειγμα είναι η Μέση Ανατολή, η Συρία, το Ιράκ, η Υεμένη.
Το στοίχημα της δημοκρατίας, της δυνατότητας να παίρνουμε εμείς την τύχη μας στα χέρια μας – η κάθε κοινωνία – είναι στοίχημα παγκόσμιο.
Αλλά και ελληνικό.
Δεν μπορούμε, δεν πρέπει να αφήσουμε τη μοιρολατρία να κυριεύσει τον τόπο μας.
Ήδη υποστήκαμε – και εγώ προσωπικά – και εσείς αλλά και η ελληνική κοινωνία, τις συνέπειες μιας παρόμοιας μοιρολατρίας.
Ο παραλογισμός, οι μύθοι, η συνωμοσιολογία – θα μας σώσουν οι Ρώσοι, οι Κινέζοι, κάποιος σωτήρας, ένας μαγικός άσσος στο μανίκι.
Όλα είχαν ως σκοπό να «κοιμίσουν» τον Έλληνα πολίτη για να αναρριχηθούν κάποιοι στην πλάτη του. 
Να τον αποπροσανατολίσουν από τα πραγματικά προβλήματα – τις πραγματικές συγκρούσεις και αλλαγές που έπρεπε να γίνουν.
Να εκμεταλλευτούν τον πόνο μιας δύσκολης προσαρμογής. 
Για μικροκομματικές και προσωπικές φιλοδοξίες.
Αυτά σήμερα πληρώνουμε.
Αυτά πληρώνει σήμερα ο Έλληνας πολίτης.
Αλλά αυτό πρέπει να αλλάξει. 
Το γεγονός ότι, σήμερα πλέον, αρχίζει να γίνεται κατανοητό ότι, δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις, δεν αρκεί. 
Ούτε αρκεί η διαφαινόμενη δικαίωση των τότε επιλογών μας από τον ελληνικό λαό.
Υπάρχει απόλυτη ανάγκη να συνεχίσουμε μια ξεκάθαρη πορεία. Να μιλήσουμε με παρρησία Για την αλήθεια – στην Ελληνική κοινωνία. 
Με αλήθειες. Όσο δύσκολο και αν είναι. 
Με τις υγιείς παραγωγικές και δημιουργικές δυνάμεις του τόπου.  
Να τις κινητοποιήσουμε και πάλι. 
Να δουν ότι υπάρχουν δρόμοι. 
Αλλά μόνο αν τους χαράξουμε εμείς.
Και αυτό αποτελεί ένα παγκόσμιο μήνυμα. 
Μπορούμε εμείς να αποφασίσουμε για την κοινωνία μας, την Ελλάδα, τον Ελληνισμό.
Αρκεί να το πιστέψουμε.
Να το παλέψουμε. 
Να σπάσουμε τον αρνητισμό, τον κυνισμό και την παθητικότητα.
Γιατί αν δεν αρχίσουμε να μιλάμε για το πραγματικό πρόβλημα της χώρας, ποτέ δεν θα το αντιμετωπίσουμε ουσιαστικά. 
Πρόβλημα που δεν αναγνωρίζεται, δεν λύνεται. 
Ας μην περιμένουμε λοιπόν τίποτα έτοιμο, οργανώσεις και καθοδηγήσεις για να μιλήσουμε με τον συνάνθρωπό μας, με τους κοινωνικούς φορείς. 
Οργανώσεις και καθοδηγήσεις είναι καλές για να κάνουμε το έργο μας περισσότερο συντεταγμένα και αποτελεσματικά. 
Αλλά αυτά δεν θα έρθουν ποτέ αν εμείς δεν σπάσουμε αυτό το μεγάλο ψέμα που επικράτησε τα τελευταία 4 χρόνια. 
Δεν αρκεί που και όσοι κυβέρνησαν στη συνέχεια, μετά το 2011, ακολούθησαν πολύ πιο σκληρή πολιτική λιτότητας, από αυτήν που εμείς αναγκαστήκαμε να ακολουθήσουμε – για να μπορέσουμε να έχουμε στη διάθεσή μας τα χρήματα από τον αναγκαστικό δανεισμό στον οποίο καταφύγαμε για να μην αφήσουμε τη χώρα να χρεοκοπήσει. 
Τα ψέμματα και οι μύθοι πρέπει να σπάσουν.
Όλα τα άλλα, θα τα φτιάξουμε μαζί από την αρχή, με τη γνώμη και τη συμβολή του καθενός από εμάς. 
Όλοι έχουμε και το χρέος αλλά και τη δυνατότητα να συμβάλουμε για να δημιουργήσουμε ένα ΚΙΝΗΜΑ που να μπορεί να ανταποκριθεί με αξιοπιστία στο πραγματικό διακύβευμα που απαντά στα ουσιαστικά προβλήματα του λαού μας και της χώρας. 
Την εκ βάθρων αλλαγή της χώρας. 
Όπως και στην ανάδειξη των τεράστιων δυνατοτήτων που συλλογικά έχουμε ως Ελληνισμός.
Αυτό που υπηρετεί το Κίνημά μας, αυτό που θα κάνει το Κίνημά μας να μπορέσει να γίνει μοχλός αλλαγής, είναι η ανάπτυξη των προτάσεών μας για το σήμερα και το αύριο.
Προτάσεις βασισμένες σε αυτό το έργο που ξεκινήσαμε το 2009, μαζί με τη μεγάλη προσπάθεια για να αποφύγουμε μια εθνική καταστροφή από ασυλλόγιστες επιλογές άλλων, αλλά είναι ένα έργο που έμεινε εκεί που το αφήσαμε, αν και ένα μέρος του αποδομήθηκε από αυτούς που ακολούθησαν, και τώρα πρέπει να συνεχιστεί.
Για να αλλάξουμε τη χώρα, πρέπει όλοι οι Έλληνες να συμβάλουν σε αυτήν την προσπάθεια. 
Να αισθανθούν ότι, αυτή η προσπάθεια είναι δική τους προσπάθεια. 
Οι δικές μας προτάσεις – σήμερα – πρέπει να γίνουν προϊόν επεξεργασίας, διαβούλευσης και ανάδειξης από τους πολίτες της χώρας.
Η συμμετοχή – χρησιμοποιώντας και τον παραδοσιακό διάλογο αλλά και τα νέα μέσα κοινωνικής δικτύωσης – είναι το κλειδί για το αύριο.
Δεν είναι εύκολος αυτός ο δρόμος. 
Αλλά δεν υπάρχει άλλος – που να αποτελεί αυτήν την ώρα και προσφορά στον τόπο. 
Θα τον ακολουθήσουμε; 
Από ΟΛΟΥΣ εμάς εξαρτάται. 
Κανείς μόνος του δεν μπορεί να τα καταφέρει. 
Ούτε και το ΚΙΝΗΜΑ μας μόνο του μπορεί, ακόμη και αν μεγαλώσουμε πολύ. 
Χρειάζεται για να τα πετύχουμε όλα αυτά, αγώνας πολιτικός. 
Με πίστη και συνέπεια στις αρχές και τις αξίες μας, στα ιδανικά μας. 
Και να μένουμε απερίσπαστοι στους στόχους μας, από κάθε τι άλλο που δεν συνάδει με αυτούς.
Αν επιχειρούσα να περιγράψω τις προτεραιότητές μας, θα έλεγα ότι αυτές είναι τρεις:
Η πρώτη προτεραιότητα. 
Να παραμείνουμε προσηλωμένοι με κάθε τρόπο, στην προσπάθεια για να μιλήσουμε επιτέλους σε αυτή τη χώρα για το πραγματικό διακύβευμα. 
Της αλλαγής της χώρας. 
Τώρα που οι υποσχέσεις όλων κατέπεσαν με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο και άρχισε να φαίνεται η σκοπιμότητα όσων έταζαν και οι μεν και οι δε, ενώ ήξεραν την αλήθεια, εμείς οφείλουμε να μιλάμε με παρρησία και με θάρρος. 
Έχουμε ένα αξιόπιστο πολιτικό και ιδεολογικό οπλοστάσιο για να το πετύχουμε. Και έχουμε με το μέρος μας την αλήθεια των λόγων και των έργων μας, που τώρα επιβεβαιώνεται σιγά – σιγά. 
Η δεύτερη προτεραιότητα. 
Να καταστήσουμε το ΚΙΝΗΜΑ μας αξιόμαχο, ώστε να ανταποκριθεί στις ανάγκες των καιρών με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. 
Και έτσι, να οικοδομήσουμε και τις αντικειμενικές προϋποθέσεις που απαιτούνται, προϋποθέσεις που η απουσία τους την προηγούμενη περίοδο δεν μας επέτρεψε να συμμετάσχουμε στις εκλογές. Έτσι ώστε να μπορέσουμε να δώσουμε αυτόνομα όταν χρειαστεί τη μάχη των εκλογών.
Θα ήθελα να σας πω στο σημείο αυτό, ότι μπορείτε να έχετε αναλυτικά στοιχεία για πολλά θέματα στο κείμενο που δώσαμε στη δημοσιότητα πρόσφατα, για το ΚΙΝΗΜΑ και το Διακύβευμα, που περιγράφει αναλυτικά όσα αφορούν τη χώρα αλλά και το χώρο μας. 
Τώρα, δύο πράγματα ακόμη πρέπει να κάνουμε. 
Το ένα είναι, να ολοκληρώσουμε μια δομή στο ΚΙΝΗΜΑ μας, που θα μας δώσει τη δυνατότητα να είμαστε πιο αποτελεσματικοί στη δουλειά μας. 
Στις αρχές τις επόμενης εβδομάδας θα υπάρξουν και κάποιες νέες ανακοινώσεις για τα Δίκτυά μας και τη Νεολαία του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ.
Αφήσαμε λίγες ημέρες παραπάνω στη διάθεση των μελών μας, για να εκφράσουν τη διάθεσή τους σχετικά με τους Τομείς που θα ήθελαν να ενταχθούν. 
Το άλλο είναι, να έχουμε μια προσωρινή δομή μέχρι το πρώτο τακτικό Συνέδριο, που θα μας επιτρέψει να διαμορφώσουμε μια πρόταση Σχεδίου για τη Χώρα. 
Για την ΑΛΛΑΓΗ της χώρας. 
Την αλλαγή του πολιτικού συστήματος, της δημόσιας διοίκησης, της τοπικής αυτοδιοίκησης και του παραγωγικού μοντέλου. 
Με δικαιοσύνη και ισονομία, με διαφάνεια και λογοδοσία. 
Ενός σχεδίου που θα επιτρέψει στη χώρα να δείξει στον κόσμο μια άλλη εικόνα και να καταστεί αυτοδύναμη και ισχυρή στην Ευρώπη και τον κόσμο. 
Αυτό το Σχέδιο, θα το συζητήσουμε σε πρώτη φάση στο Προγραμματικό μας Συνέδριο. 
Μετά το Σεπτέμβρη, μπήκαμε σε μια περίοδο περισυλλογής. Ήταν αναμενόμενο, θα έλεγα και αναγκαίο. 
Τώρα είμαστε πιστεύω πιο κατασταλαγμένοι. 
Πολλοί ήταν αυτοί που μου είπαν ότι, το ΚΙΝΗΜΑ μας πρέπει να δώσει χώρο στους νέους. 
Το κάναμε.
Θέλω όμως, να είμαι ξεκάθαρος. 
Από τη μια, ας γνωρίζετε οι νεότεροι ότι, τίποτα δεν χαρίζεται, όλα πρέπει να τα κατακτήσετε.
Από την άλλη, πεποίθησή μου είναι ότι, από την όσμωση παλαιότερων και νεότερων, από το διάλογο, την αντιπαράθεση, ακόμη και τη σύγκρουση των απόψεων, βγαίνουμε πιο δυνατοί και πιο χρήσιμοι για τη χώρα. 
Στη λεγόμενη αντίθεση παλιών και νέων εγώ βλέπω μια σύνθεση – μέσα όμως από μια ανοιχτή δημοκρατική διαδικασία. 
Στόχος – να αξιολογήσουμε τι πρακτικές αφήνουμε πίσω μας και τι παραδόσεις δημιουργικές κρατάμε από τα παλιά – και τι παίρνουμε από το νέο που έρχεται. 
Σε ιδέες, πολιτικές και αντιλήψεις.
Τι σημαίνει σήμερα προοδευτικό και τι χρειάζεται σήμερα να είναι η Ελλάδα.
Ποια θα πρέπει να είναι η ταυτότητα του σύγχρονου Έλληνα στην εποχή μας;
Γι” αυτό θέλω και οι πιο έμπειροι από εμάς, να συμβάλουν με όλες τους τις δυνάμεις στην προσπάθεια αυτή και να στηρίξουν τους νεότερους, νεότερους όχι μόνο ηλικιακά. 
Όλοι εμείς που έχουμε πίσω μας μια πορεία, είναι η ώρα, τώρα μάλιστα που δεν βρισκόμαστε σε θέσεις εξουσίας, να αφιερώσουμε τις δυνάμεις μας για να δημιουργήσουμε τις καλύτερες προϋποθέσεις για ένα καλύτερο αύριο. 
Αυτή πιστεύω ακράδαντα ότι είναι η μεγαλύτερη προσφορά που μπορούμε να κάνουμε. 
Και βέβαια, αυτό θα βοηθήσει και εμάς τους παλαιότερους να αποκτήσουμε νέες εμπειρίες, χρήσιμες στον αγώνα που δίνουμε και θα συνεχίσουμε ελπίζω για πολλά χρόνια ακόμη να δίνουμε. 
Στην προσπάθεια αυτή, έχουμε ήδη μια καλή βάση για να πατήσουμε. 
Τη δουλειά που έγινε στους Τομείς του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ και θέλω γι” αυτό να ευχαριστήσω όλους όσοι συνέβαλαν σε αυτήν. 
Ένα κενό ήταν ότι το μήνυμα μας δεν ακούγονταν. Θα σας προτρέψω να γράφετε, να δικτυωθείτε για να βοηθήσετε τους τομείς που ασχολούνται με τα παραδοσιακά ΜΜΕ και τα κοινωνικά μέσα ενημέρωσης.
Η τρίτη προτεραιότητα. 
Η διαρκής μέριμνά μας για τη συμπόρευση των προοδευτικών μεταρρυθμιστικών δυνάμεων. 
Των δυνάμεων του δημοκρατικού σοσιαλισμού, της μεταρρυθμιστικής αριστεράς, του πολιτικού φιλελευθερισμού και της πολιτικής οικολογίας.
Η συμπόρευση όλων αυτών των δυνάμεων, όπως τονίζουμε και στην ιδρυτική μας διακήρυξη, αποτελεί προϋπόθεση για να μπορέσουμε να πετύχουμε το στόχο της προοδευτικής αλλαγής της χώρας. 
Οι προοδευτικές μεταρρυθμιστικές δυνάμεις, έχουν χρέος να υπερασπιστούν στη δημόσια συζήτηση την αναγκαιότητα της αλλαγής της χώρας και πολύ περισσότερο της προοδευτικής αλλαγής της χώρας. 
Γνωρίζετε ότι, αυτήν την προσπάθεια την ξεκίνησα πολύ νωρίς. 
Πολύ πριν τις εκλογές του 2009. Πρόσφατα, υπήρξαν και σχετικές αναφορές για εκείνες μου τις πρωτοβουλίες σε ένα βιβλίο που αναφερόταν στον Λεωνίδα Κύρκο. Τότε ο ίδιος ήταν ένθερμος υποστηρικτής μιας ευρύτερης συμμαχίας.
Δυστυχώς, ούτε τότε κατέστη δυνατόν να επιτευχθεί, ούτε αργότερα, όταν βρεθήκαμε στην κυβέρνηση – και παρά το εθνικό πρόβλημα που έπρεπε να αντιμετωπίσουμε ένεκα της κρίσης, ούτε και στη συνέχεια, όταν από το 2014, εξέφρασα τις απόψεις μου για την πορεία της χώρας αλλά και του ευρύτερου χώρου μας. 
Ακόμη και οι συνεχείς παρεμβάσεις μου μέχρι και λίγο πριν από τις εκλογές βρέθηκαν απέναντι στη σιωπή των άλλων. 
Δυστυχώς. 
Δυστυχώς, γιατί η συνεργασία, είτε αυτή αφορά τη χώρα, είτε το χώρο μας, δεν μπορεί να είναι μια α λα καρτ διαδικασία, ούτε μπορεί κανείς να επιδεικνύει ευαισθησία για αυτά τα ζητήματα, αντιστρόφως ανάλογη με την προσωπική του κατάσταση ή τη θέση στην οποία βρίσκεται σε συγκεκριμένη περίοδο. 
Η πεποίθηση του καθενός μας για τα θέματα αυτά, εκφράζεται εμπράκτως όταν κανείς βρίσκεται σε θέση ισχύος, όχι το αντίστροφο.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, εμείς παραμένουμε συνεπείς με τις θέσεις μας.
Και η θέση μας είναι απολύτως σαφής:
- Στο διάλογο για τη συνεργασία των προοδευτικών μεταρρυθμιστικών δυνάμεων συμμετέχουμε όλοι ισότιμα, χωρίς προαπαιτούμενα, με τις απόψεις και τις θέσεις μας.
- Συμμετέχουμε όμως, με όρους πολιτικούς και με γνώμονα τη συνέπειά μας στις αρχές, τις αξίες και τα ιδανικά μας. 
Είμαστε όλοι ισότιμοι. 
Όμως – 
Κάποιοι παρέμειναν συνεπείς σε αυτά, παρά το όποιο κόστος, πολιτικό ή προσωπικό, κάποιοι δεν υπερασπίστηκαν τον αγώνα που δώσαμε και είτε με τη στάση τους έδωσαν άλλοθι σε εκείνους που πολέμησαν την εθνική μας προσπάθεια στο όνομα μικροκομματικών σκοπιμοτήτων, είτε συνέβαλαν στην απαξίωση και την απομείωση της παράταξής μας. 
Όπως βέβαια, υπάρχουν και όσοι χρησιμοποίησαν την παράταξη για τις προσωπικές τους επιδιώξεις. 
Όλα αυτά κρίνονται. 
Αλλά πάνω απ” όλα, υπάρχει το χρέος των προοδευτικών δυνάμεων απέναντι στη χώρα. 
Και εμείς οφείλουμε να υπηρετήσουμε αυτό το χρέος. 
Για να είμαστε όμως αξιόπιστοι και χρήσιμοι για τη χώρα, πρέπει να λέμε τα σύκα – σύκα και τη σκάφη – σκάφη, πρέπει να λέμε αλήθειες.
Και να προσερχόμαστε στον κοινό αγώνα με σεβασμό και ήθος. 
Όλα τα άλλα, διαδικασίες και οδικοί χάρτες, έπονται. 
Γι” αυτό το λόγο, εμείς θα είμαστε πάντα παρόντες, αλλά με τις αρχές μας, τις αξίες μας, τα ιδανικά μας, τις θέσεις και τις απόψεις μας, συντεταγμένοι και πάντα προσηλωμένοι στο διακύβευμα της χώρας. 
Και αυτό είναι ένα: να τελειώνουμε με το παρασιτικό πελατειακό πολιτικο-οικονομικό σύστημα. 
Αυτό το διακύβευμα αποτελεί τη βάση για τη μεταξύ μας συνεννόηση και ταυτόχρονα τη στρατηγική μας επιδίωξη.
Με την κυβέρνηση της ΝΔ αυτό το σύστημα άλωσε, κράτος, ένα μέρος του πολιτικού συστήματος, δικαιοσύνη, προνοιακές υπηρεσίες, έφερε την Ελλάδα κοντά στην καταστροφή. 
Από την ανταπόκρισή τους σε αυτό το διακύβευμα θα κριθούν οι προοδευτικές μεταρρυθμιστικές δυνάμεις. 
Γιατί αυτό είναι το χρέος τους απέναντι στη χώρα. 
Όλα τα άλλα, δεν μας ενδιαφέρουν. 
Γιατί οι συμπολίτες μας μας βλέπουν και δεν θα συγχωρήσουν οποιαδήποτε άλλη εξέλιξη.
Ας μην διαφεύγει της προσοχής μας ότι, η κυβέρνησή μας – για την οποία δυστυχώς κάποιοι αποφεύγουν επιμελώς να μιλήσουν, ακόμη και όταν αναφέρονται στο έργο της -, αναγκάστηκε σε πτώση, όχι γιατί για λόγους επιβίωσης της χώρας αναγκάστηκε να ακολουθήσει μια πολιτική λιτότητας, προκειμένου να αποφύγουμε τα χειρότερα, αλλά γιατί στη σύγκρουση με τα κατεστημένα συμφέροντα, δεν βρέθηκαν όλοι οι άνθρωποί μας στο ίδιο μετερίζι, με το σθένος και τη δύναμη να προχωρήσουν στη μάχη.
Και οι συμπολίτες μας δεν θα μας το συγχωρήσουν αυτό για δεύτερη φορά.
Θέλω επίσης στο σημείο αυτό να σημειώσω ότι, προσωπικά επιθυμώ κάθε τι να γίνεται στο φως της ημέρας, χωρίς να υπάρχουν σκιές και βλαπτικές φημολογίες.
Γνωρίζετε ότι, είχαμε προαναγγείλει πως θα αποστείλω επιστολές στους αρχηγούς των άλλων προοδευτικών δυνάμεων, προκειμένου να ξεκαθαρίσουμε την κατάσταση στο ζήτημα της λεγόμενης ενότητας ή συμπόρευσης των προοδευτικών δυνάμενων. 
Αυτό θα γίνει. 
Το πλαίσιό μας, είναι γνωστό – εξάλλου περιγραφόταν και στη δήλωση του εκπροσώπου Τύπου του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ και στις παλαιότερες αλλά και στις πρόσφατες παρεμβάσεις μου.
Πρέπει όμως να σας ενημερώσω ότι, αργά χθες το απόγευμα, έλαβα μια επιστολή από την Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, με την οποία πρότεινε να συγκροτηθεί μια επιτροπή με αντιπροσώπευση όλων των κομμάτων και συλλογικοτήτων, που θα οργανώσει αυτόν τον πολιτικό διάλογο. Επίσης, πρότεινε να προγραμματίσουμε άμεσα μια συνάντηση για να συζητήσουμε και να σχεδιάσουμε τα επόμενα βλήματα. 
Γνωρίζετε ότι, απάντησα αμέσως, χθες το βράδυ. Το περιεχόμενο της απάντησής μου επίσης το γνωρίζετε.
Ζήτησα στον διάλογο αυτό να κληθούν όσοι αυτοπροσδιορίζονται ως χώρο της προόδου, του δημοκρατικού σοσιαλισμού.
Και είναι πολλοί, όμως ο καθένας θα κριθεί. 
Από τις θέσεις του και τις πράξεις του.
Αυτό αφορά και τον ΣΥΡΙΖΑ.
Που αν και επαναλαμβάνει ότι αποτελεί την πρώτη φορά αριστερά – για μένα πρώτη φορά αριστερά ήταν το 1981, στην πράξη ακολουθεί τις πιο συντηρητικές συνταγές και πρακτικές.
Θέλοντας, για παράδειγμα, να καταργήσει την διαύγεια. Γιατί; Φοβάται την κρίση του λαού; Του πολίτη; 
Η αναξιοκρατία, η ιδιοποίηση του κράτους, είναι δεξιές πρακτικές. 
Υπονόμευσαν την οικονομία μας αλλά και προοδευτικές κυβερνήσεις όταν τις υιοθέτησαν.
Πιστεύω επίσης ακράδαντα ότι, ο προοδευτικούς χώρος δεν μπορεί να περιοριστεί σε ρόλο τρίτου ή όποιου άλλου πόλου, αλλά να καταστεί ο κυρίαρχος ιδεολογικά και πολιτικά. Αναβαπτισμένος στην κολυμβήθρα των αρχών και των αξιών μας. 
Και θέλω να γνωρίζετε ότι, απάντησα αμέσως, γιατί οι ιστορικές περιστάσεις απαιτούν καθαρό λόγο και πράξη. Χωρίς την παραμικρή σκιά. 
Δεν σας κρύβω μάλιστα ότι, επιθυμία μου είναι, οι όποιες συναντήσεις να γίνουν αν είναι δυνατόν ακόμη και ανοιχτές, μέσω του Διαδικτύου, ώστε όλοι να μπορούν να παρακολουθούν αλλά και να συμμετέχουν, διαμορφώνοντας βέβαια τις κατάλληλες προϋποθέσεις γι” αυτό. 
Από την πλευρά μου, επιθυμώ να τονίσω τα εξής:
Σε ό,τι με αφορά, σε ότι αφορά το ΚΙΝΗΜΑ μας, επιθυμώ όλα να είναι γνωστά σε όλους τους πολίτες. Τίποτα στο παρασκήνιο.  
Οποιαδήποτε εξέλιξη στον προοδευτικό χώρο, δεν μπορεί παρά να αφορά – και μόνον, τον Ελληνικό λαό, τη χώρα, την υπεράσπιση της Δημοκρατίας, του εθνικού και δημοσίου συμφέροντος.  πάντα με καθαρό προοδευτικό πρόσημο. Οτιδήποτε άλλο, θα μας βρει απέναντι. Γιατί, μόνο μια επιλογή έχουμε: να αλλάξουμε τη χώρα. 
Να τελειώνουμε με το παρασιτικό πελατειακό σύστημα. Αυτό θα είναι το κριτήριό μας, όπως και ο απόλυτος σεβασμός της αξιοπρέπειας και της αυτονομίας κάθε προσώπου ή οντότητας που επιθυμεί να συμμετάσχει σε ένα τέτοιο εγχείρημα.
Κλείνοντας,
Στα πρακτικά ζητήματα, που όμως δεν στερούνται ουσίας, το αντίθετο.
Από την επόμενη εβδομάδα μπορούν να αρχίσουν τη δουλειά τους οι Τομείς.
Χρειάζεται να είστε σε επικοινωνία με τα γραφεία μας, ώστε να κανονίζεται το πρόγραμμα – και οι χώροι. 
Επίσης, οι συντονιστές των Τομέων θα έχουν στη διάθεσή τους τους καταλόγους με τα πλήρη στοιχεία των μελών των Τομέων τους ώστε να είναι σε επικοινωνία.
Αμέσως μετά, θα παραλάβουν και το υλικό που έχει ήδη παραχθεί από τους Τομείς, ώστε να έχουν γνώση του έργου που έχει γίνει για να αξιοποιηθεί. 
Θα παρακαλούσα, να προετοιμαστούμε το συντομότερο για κάθε είδους ηλεκτρονική επικοινωνία – όχι μόνο με mail, αλλά και με Skype και με τη διαμόρφωση μιας πλατφόρμας που να μπορεί να υποστηρίζει πολλούς συνομιλητές από όποιο σημείο και αν βρίσκονται. 
Επίσης, όλο το υλικό να είναι προσβάσιμο από κάθε μέλος και φίλο που θέλει να συμμετάσχει στο διάλογο, ακόμη και να δεν είναι μέλος κάποιου τομέα. 
Θα υπάρξει μια μικρή περίοδος για να είμαστε έτοιμοι για όλα αυτά, αλλά δεν πρέπει να χαθεί πολύς χρόνος.
Θα πρότεινα επίσης, να μη διστάσετε να αξιοποιήσετε την εμπειρία των παλαιότερων από εμάς για κάθε ζήτημα. Συμβουλευτείτε τους. 
Το θέλουν όλοι.
Καθοριστικό για τη δουλεία μας ζήτημα: η συνέργειες μεταξύ των τομέων.
Θα προσέξατε ότι, πριν ανέφερα κάποια παραδείγματα. 
Ας πάρουμε το Αγροτικό. 
Μπορούμε να καταλήξουμε σε αξιόπιστες απόψεις και θέσεις αν δεν συνυπάρξουν σε μια συζήτηση πολλοί διαφορετικοί τομείς; Πχ. οι τομείς επανεκκίνησης της οικονομίας, αλλά και της ασφάλισης και της εργασίας και των δημόσιων οικονομικών και της νέας γνώσης και εκπαίδευσης κοκ.
Και βέβαια, θα δώσουμε βάρος και προτεραιότητα στην εκπαίδευση των στελεχών μας – για το Πολιτικό Σχολείο που θα διαμορφώσουμε θα υπάρξουν λίγο αργότερα σχετικές ανακοινώσεις.
Καλή μας δουλειά.